میان مدرسه و رسانه، شاید در نگاه اول رابطهای دور باشد، اما با تأمل که نگاه کنیم درخواهیم یافت که نه تنها چنین نیست بلکه میان این دو، فراتر از ارتباط، خویشاوندیای است وثیق و تنگاتنگ و ماندگار. هر دو، مأموریت تولید پیام دارند. هر دو به دنبال توسعه روشنی و ارتقای دانایی هستند. هر دو سرباز جبهه مبارزه با جهلاند و دشمن نادانی. فقط مدرسه، حق تقدم دارد و الا در قدمهای بعد ما شاهد دادوستد میان این ۲ هستیم.
حق تقدم مدرسه هم برای تولید سواد و مهارت اندیشیدن است تا افراد توان برقراری رابطه با رسانه را به دست آورند. این الفبایی که در مدرسه در ذهن دانشآموز، حک میکنند، فردا به کلماتی کارآمد در رسانه تبدیل میشود که امروز و فردای جامعه را میسازد و سازندگانش هم همین بچههایی هستند که با فرمهای مخصوص، پشت نیمکتها، نگاهشان به لبهای معلم است که راه فردا را برایشان، آدرسنویسی میکند. رسانه هم پا به میدان میگذارد و میانداری میکند تا آدرس فردا گم نشود بلکه راه رسیدن به افقهای پیش رو هم هموار و امن باشد. رسانه، مدرسه را کلاس به کلاس میرود و نخبگان را فهرست میکند و به ظرفیتهای آنان توجه میدهد که، چون شکوفا شود، کشور را به شکوفاییِ تمامساحتی نزدیکتر میکند. رسانه از مدرسه نیرو میگیرد و به آن نیرو هم میدهد. جان میگیرد از آن و جان هم میبخشد و در همراهی این دوست است که میتوان به روزهای بهتر امید بست. با این دوست است که میتوان باور داشت استعدادهای ناب ایرانی، در گوشهگوشه این ملک شکوفا و «نمیشود» و «نمیتوانیم» از لغتنامهها پاک خواهد شد تا «میشود» و «میتوانیم» -که خمینی روح ا... تعلیممان کرد- نتایج خود را به منصه ظهور برساند. باری، میان مدرسه و رسانه، خویشاوندی عمیق و مانایی است. شهرآرا هم در پی همین نسبت است که در همراهی با آموزش و پرورش با ویژهنامه «مدرسه زندگی» پا به عرصههای تعلیم و تربیت میگذارد تا تکلیف حرفهای خود را در شناسایی و معرفی ظرفیتهای ناب فرزندان این دیار، به انجام رساند. خطبهخط این نشریه، برای آن تحریر میشود که به تعمیق حریت و آزادگی در میان مدیران فردا بینجامد، چه ما باور کنیم که برای داشتن فردای بهتر همین امروز باید به سعی بلیغ و عزم رشید بکوشیم، فرضیههای نو طراحی و ظرفیتهای نو را شناسایی و تجربه افراد موفق را چراغ راه کنیم تا رسیدن به هدف میسر شود. این نیت ماست در مؤسسه شهرآرا، اما قبول داریم تا استانداردهای مورد نظر خویش فاصله داریم و معتقدیم که این فاصله، با نقد و بررسی و خیرخواهی شمایانی پُر میشود که توان و تجربه به پَرواز درآوردن اندیشهها را دارید. «مدرسه» را هم شاگرد خود بدانید و دست بگیرید و راه فتح قلهها را بیاموزانید تا در انجام مأموریت خویش، موفقتر از پیش باشد. با این امید، سال تحصیلی را نو میکنیم که موفقیتهای بزرگ در همراهی شما بزرگان، حاصل آید. انشاءالله.