ذهن زیبای صبا

حسین برادران‌فر | شهرآرانیوز؛ از دوران کودکی علاقه زیادی به کارتون‌ها و انیمیشن‌های تلویزیونی داشته است. این علاقه به‌حدی است که چیزی جز فیلم‌های کارتونی به‌عنوان هدیه از پدر پذیرفته نمی‌شود. او با علاقه فراوان ساعت‌ها پای تلویزیون نشسته است و از دیدن چهره‌های عجیب‌وغریب و تخیلی این انیمیشن‌ها لذت می‌برد. بعد‌ها وقتی پنج‌ساله می‌شود، قلم به دست می‌گیرد و چهره این شخصیت‌های کارتونی را با همه جزئیات و مانند خودشان طراحی می‌کند، اما پدر و مادرش این نقاشی‌ها را خیلی جدی نمی‌گیرند و آن را درحد یک استعداد زودگذر می‌دانند. این کودک مستعد نقاش در شش‌سالگی برای اولین‌بار چهره پدر و مادرش را می‌کشد و به آن‌ها نشان می‌دهد، آنجاست که والدین صبا متوجه می‌شوند دخترشان چقدر در زمینه نقاشی استعداد دارد.

 

صبا رحمانی، ساکن بولوار توس، متولد سال ۱۳۸۵ است و در کلاس نهم مدرسه پروین اعتصامی (۱) در منطقه آموزشی تبادکان تحصیل می‌کند. از او از همان شش‌سالگی و با تشویق‌های پدر که خود فرهنگی و معلم آموزش‌وپرورش است، نقاشی را ادامه داده است تا اینکه در سال‌های بعد و با کمک معلم فرهنگ و هنر پایه هشتم و مسئول امور تربیتی منطقه آموزشی تبادکان، به ساخت انیمیشن‌های کوتاه روی می‌آورد.

دختر کارتونیست منطقه آموزشی تبادکان تا سال هشتم به‌صورت تفریحی و برای دل خودش نقاشی می‌کشید و به‌عنوان یک دانش‌آموز خلاق در زمینه نقاشی شناخته‌شده نبود، اما در این سال تحصیلی استعداد او به کمک معلم فرهنگ و هنر در زمینه نقاشی کشف می‌شود.

 

صبا رحمانی دراین‌باره می‌گوید: همیشه در مدرسه به‌دلیل کشیدن نقاشی‌های متفاوت مشهور بودم. چهره‌هایی را که می‌کشیدم، ترکیبی از صورت شخصیت‌های کارتونی حیوانات، انسان‌ها، گل‌ها و درختان بود. به‌عنوان مثال یک‌بار اسبی را با چهره انسانی کشیدم، درحالی‌که هیچ نوع اطلاعاتی در زمینه حیوانات اساطیری نداشتم و حتی یک‌مرتبه هم عکس این موجود افسانه‌ای (حیوانی با ترکیب تن اسب و سر انسان) را ندیده بودم. معلم نقاشی‌ام همیشه از کشیدن این نقاشی‌های عجیب‌وغریب تعجب می‌کرد.

 

در سال هشتم، خانم رؤیا مولایی، دبیر فرهنگ و هنر، از من خواست که نقاشی یک پرنده را برایش بکشم، من هم چهره یک جغد را کشیدم! او با دیدن این نقاشی شگفت‌زده شد و از من خواست که تعدادی از نقاشی‌هایم را برایش ببرم. خانم مولایی بعد از دیدن دفتر نقاشی‌ام، برای این استعداد به‌ویژه نقاشی سبک کارتونی و انیمیشنی تبریک گفت و از من خواست با تعدادی از همین نقاشی‌ها خودم را به آقای صوفی که در آن زمان مسئول امور تربیتی آموزش‌وپرورش منطقه تبادکان بود، معرفی کنم. آقای صوفی نیز بعد از دیدن نقاشی‌ها به من گفت: «شما استعداد فوق‌العاده‌ای در زمینه نقاشی کارتونی و انیمیشن داری و ما شما را برای پیشرفت این استعداد یاری خواهیم کرد.»

با حمایت‌های مسئول امور تربیتی آموزش‌وپرورش تبادکان، صبا رحمانی ساخت برنامه‌های انیمیشنی را شروع می‌کند.
او دراین‌باره می‌گوید: از همان روز اول آشنایی با آقای صوفی، ساخت برنامه‌های انیمیشنی را شروع کردم. او طرح و ایده اولیه را اعلام می‌کرد و من باتوجه‌به مفهوم و تحلیلی که از موضوع داشتم، انیمیشن مدنظر را می‌ساختم. البته در جریان تولید انیمیشن، پدر، مادر و برادرم همراهم بودند. «پروانه‌شدن» اولین انیمیشنی بود که ساختم. برای تولید این انیمیشن بیش از ۵۰۰برگه را نقاشی کردم و با تکرار فریم‌به‌فریم این نقاشی‌ها، انیمیشن «پروانه‌شدن» ساخته شد.

 

صبا در توضیح این انیمیشن می‌گوید: در شروع انیمیشن پروانه زیبایی از زاویه نزدیک به تصویر کشیده شده که روی برگ گل زیبا جا خوش کرده است، بعد از آن با دورشدن دوربین از روی پروانه، نشان داده می‌شود که پروانه بر روی دسته‌گل سفیدی در دست دخترکی که در سر چهارراه به گل‌فروشی مشغول است، می‌نشیند. ما در این انیمیشن موضوع دختران کار و مشکلات و خطراتی که هنگام انجام کار آن‌ها را تهدید می‌کند نشان داده‌ایم. معضل دختران کار همواره یکی از دغدغه‌های من است، واقعا حیف است دخترانی که به‌جای درس و کلاس، مجبورند در سرما و گرما سر این چهارراه و آن چهارراه دست‌فروشی کنند، دخترانی که نه امنیت شغلی دارند و نه امنیت جانی.

 

دانش‌آموز منطقه آموزشی تبادکان بعد از ساخت انیمیشن «پروانه‌شدن» که اتفاقا خوش درخشید و در جشنواره امور تربیتی استان خراسان‌رضوی رتبه سوم را از آن خود کرد، انیمیشن «دنیا، قطره عسل» را تولید می‌کند.

 

صبا رحمانی در توضیح این انیمیشن می‌گوید: در این کارتون داستان مورچه‌ای روایت می‌شود که درحال بردن دانه گندم به خانه‌اش است و در مسیر با کندوی عسلی برخورد می‌کند. نزدیک کندو می‌شود و قطره‌ای از آن را می‌چشد، بعد از چشیدن عسل و درک مزه شیرین آن، به رؤیا و لذت‌های زندگی دنیا فرو می‌رود. بعد از آن ناگهان خودش را داخل قطره عسل می‌بیند و در نمای آخر کره‌زمین به‌صورت یک قطره عسل دیده می‌شود.
او در توضیح ایده انیمیشن «دنیا، قطره عسل» می‌گوید: در این انیمیشن به‌طور نمادین وابستگی انسان به دنیا و غرق‌شدن در لذت‌های دنیوی به نمایش درمی‌آید، درحالی‌که هدف زندگی انسان دنیا نیست و دنیا وسیله‌ای برای رسیدن به خدا و رستگاری در روز قیامت است.

دارنده رتبه سوم بهترین کارتونیست جشنواره امور تربیتی استان خراسان‌رضوی داستان کارتونی دیگری با عنوان «نوجوان سالم» را تولید کرده است که به موضوع اعتیاد جوانان می‌پردازد.

 

صبا دراین‌باره توضیح می‌دهد: سومین داستان کارتونی من به‌نام «نوجوان سالم» است. در این انیمیشن معضل اعتیاد را دست‌مایه کار قرار دادم. موضوع این کارتون نوجوان معتادی درحال کشیدن سیگار است و خانواده او (پدر، مادر و خواهرش) از خاکستر این سیگار آویزان هستند. در زیر پای آن‌ها دایره چاه‌مانندی است که داخلش استخوان انسان‌های زیادی دیده می‌شود. این داستان موضوع تلخی دارد، اما در جامعه امروز یک واقعیت است. این انیمیشن رتبه اول منطقه تبادکان را کسب کرد و برای جشنواره استانی نیز فرستاده شده که به‌علت شیوع و همه‌گیری بیماری کرونا، این رقابت‌ها هنوز برگزار نشده است.