انهدام باند انتقال گوشی‌های سرقتی به خارج از کشور توسط پلیس مشهد در تصادفات جرحی خودرو توقیف نمی‌شود مدیریت نادرست مقصر ردیف اول خشکسالی و کم‌آبی‌های کشور ثبت سومین سال کم‌بارش ایران طی ۳۰ سال اخیر ابعاد جدید از پرونده کلثوم اکبری جزئیات جدید از مرگ ۲ نوزاد در بیمارستانی در انزلی دستگیری عنصر وابسته به گروهک تروریستی انصارالفرقان در کرمان (۵ مهر ۱۴۰۴) کرونا، شایع‌ترین ویروس تنفسی کشور در شهریور ۱۴۰۴  زلزله نسبتا شدید والی گمیش‌تپه گلستان را لرزاند (۵ مهر ۱۴۰۴) افزایش خفیف زمین‌لرزه‌ها در کشور | فارس، کرمان و خراسان رضوی در صدر مناطق لرزه‌خیز افتتاح بیش از ۲ هزار پروژه محرومیت‌زدایی به ارزش ۵۵۶ میلیارد ریال در مشهد افزایش تمرکز و کاهش استرس دانش آموزان با چند ترکیب جادویی | گیاهان دارویی را جایگزین قرص‌های شیمیایی کنید سرخی آژیر بر سفره سبز هفت‌سین کشف ۲۵۲ خودرو در طرح سراسری کشف خودروهای مسروقه صدور هشدار سطح زرد هواشناسی کشور در پی پیش‌بینی فعالیت سامانه بارشی (۵ مهر ۱۴۰۴) آیا پیاده‌روی برای جبران عوارض سبک زندگی کم‌تحرک کافی است؟ تأکید وزیر بهداشت بر اهمیت آمادگی دارو و لجستیک متناسب با تروما و بحران معوقات حقوق فروردین ماه ۱۴۰۴ برخی از بازنشستگان تأمین اجتماعی هنوز پرداخت نشده است علت صدا دادن مفاصل هنگام حرکت چیست؟ | چه زمانی نگران شویم؟ سلاخی هویت در مسلخ تورم بهره‌برداری از فاز جدید پروژه‌های محرومیت‌زدایی سپاه در مشهد | ۱۵ هزار سبد لوازم‌التحریر میان دانش‌آموزان کم‌برخوردار مشهد توزیع شد + فیلم پیش‌بینی هواشناسی مشهد و خراسان رضوی امروز (شنبه، ۵ مهر ۱۴۰۴) | تداوم روند افزایش دما تا روز سه‌شنبه درباره بیماری هاری و راه‌های پیشگیری از مرگ انسانی ناشی از آن | یک گاز تا مرگ تمرکز وزارت آموزش و پرورش بر احیای المپیادهای ورزشی مدارس در سال تحصیلی جدید درباره روان‌درمانی با هوش مصنوعی و آسیب‌هایش | نسخه‌پیچی معیوب با هوش مصنوعی چرا در پاییز باید آبرسانی کنیم؟ | راهکار‌های هیدراته‌ماندن در فصل سوم سال سبزوار، کم‌بارش‌ترین شهرستان خراسان رضوی در سال ۱۴۰۳ واکسن آنفلوانزا در داروخانه‌های زیر نظر دانشگاه علوم پزشکی مشهد در دسترس عموم قرار گرفت (۵ مهر ۱۴۰۴)
سرخط خبرها

راز جاودانه مادرانگی با زبان روزه

  • کد خبر: ۶۴۵۰۳
  • ۰۱ ارديبهشت ۱۴۰۰ - ۱۰:۳۶
راز جاودانه مادرانگی با زبان روزه
آن زمان به اقتضای سن، ذهنم درگیر زوایای مختلف ماجرا‌ها نبود، اما هرچه ماه‌های رمضان بیشتری می‌گذشت، بیشتر به ازخودگذشتگی مادرم مانند خیلی از مادران این سرزمین پی می‌بردم.
آل ابراهیم | شهرآرانیوز؛ از همان قدیم‌ندیم‌ها که سن و سالم به روزه‌داری قد نمی‌داد و سهمم از برکت ماه رمضان روزه کله‌گنجشکی بود، سفره‌های پررنگ‌و‌لعاب افطار را یادم هست، اینکه در عالم بچگی ذوق داشتم و از وقتی سفره چیده می‌شد تا اذان بگویند به این فکر می‌کردم که روزه نصفه و نیمه‌ام را با کدام‌یک از این خوراکی‌ها باز کنم و تقریبا همیشه زولبیا و بامیه در رقابت برنده می‌شدند.
 
آن زمان به اقتضای سن، ذهنم درگیر زوایای مختلف ماجرا‌ها نبود، اما هرچه ماه‌های رمضان بیشتری می‌گذشت، بیشتر به ازخودگذشتگی مادرم مانند خیلی از مادران این سرزمین پی می‌بردم. خوب که دقت می‌کنم، دورانی که مدرسه می‌رفتم و ظهر‌ها با لبی تشنه و شکم گرسنه به خانه می‌آمدم و از سر بی‌صبری دائم می‌گفتم: «پس کی اذان را می‌گویند؟ چرا وقت نمی‌گذرد؟»، مادرم همیشه می‌گفت: «با این حرف‌ها ثواب روزه‌ات را کم نکن. قدری بخوابی برای افطار بیدارت می‌کنم.» نمی‌دانم چه راز جاودانه‌ای در وجود مادران هست که از هیچ کاری برای بچه‌ها و خانواده‌شان دریغ نمی‌کنند. شاید بعضی‌هایمان کار خانه و زنان خانه‌دار را نادیده بگیریم، اما حقیقت این است که کار زنان خانه‌دار در ماه رمضان ۲ برابر می‌شود. از گذشته تاکنون، مادرم هر صبح رمضان به فکر این است که افطاری چه درست کند و از بین چند مدل غذایی که انتخاب می‌کند چندتایی را در ذهنش خط می‌زند، چون بچه‌هایش دوست ندارند. دمدمای ظهر که می‌شود سوپ بار می‌گذارد و بعد از نماز، جزء قرآن همان روز را تمام می‌کند. چند ساعت مانده به افطار هم مشغول درست کردن افطاری می‌شود.
 
نمی‌دانم چه‌طور می‌شود که مادران حتی با زبان روزه هم تزیین غذا از یادشان نمی‌رود، در حالی که به قول معروف، ضعف روزه بچه‌ها را احاطه می‌کند. دقایق آخر مانده به اذان هم چشمشان روی عقربه‌های ساعت می‌چرخد نه برای اینکه زودتر افطار کنند بلکه برای اینکه زمان را طوری تنظیم کنند و چای بریزند که چای نه آن‌قدر داغ باشد که دهان روزه‌داران خانه را بسوزاند نه آن‌قدر سرد که اشتهایشان را کور کند. وقتی اذان می‌گویند، زیر لب دعا می‌خواند و بعد از اینکه مطمئن شد همه روزه‌شان را باز کرده‌اند، دلش بار می‌دهد که چیزی بخورد. بعد از افطار همه با شکم پر به فکر استراحت هستند، اما این کار تنها از مادران برمی‌آید که برنج را خیس کنند و خورش سحر را بار بگذارند.
 
انگار قانون نوشته‌ای وجود دارد که همه این مراقبت، دلواپسی و زحمات جزئی از مادرانگی است. خوب که فکر می‌کنم، متوجه می‌شوم مادرم در همه این سال‌ها برنامه‌های سلامت تلویزیون را تماشا می‌کند و هرروز در این ماه در فاصله افطار تا سحر به ما یادآوری می‌کند که آب و میوه زیاد بخوریم تا فردا دیرتر تشنه شویم یا اینکه همیشه سبزی، چاشنی سفره‌مان است و نمک غذا را کم می‌کند تا روزه‌داری برایمان کمتر سخت بگذرد. شاید نیرویی را که در درون مادران است و موجب می‌شود بدون هیچ توقع و گله‌ای زحمت بکشند و دم برنیاورند تا زمانی که خودم مادر نشوم درک نکنم، اما می‌دانم که باید قدرشان را زیاد دانست و تا جایی که می‌شود به آن‌ها در روز‌های ماه رمضان کمک کرد تا کار‌ها ساده‌تر انجام شود و هیچ‌وقت یادمان نرود خانه‌ای که مادر دارد هیچ فرقی با بهشت نمی‌کند.
گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->