روزه و روزه‌داری از نگاه طب سنتی

افزون بر دستاورد‌های معنوی که ماه مبارک رمضان برای بهتر شدن حال دلمان دارد، نظم در غذا خوردن و زمان خوابیدن هم آثار مثبتی بر سلامت جسمانی‌مان دارد که اگر همراه با رعایت چند نکته مهم باشد، می‌تواند سلامت جسم و روان را باهم تضمین کند.

نکته اول: خوردن سحری و افطاری هر دو واجب است، ولی باید از پرخوری و درهم‌خوری به‌شدت پرهیز کرد. از آنجایی که این روز‌ها فاصله افطار تا سحر بسیار کوتاه است، توصیه می‌شود وعده‌های غذایی همان دو وعده افطار و سحر باشد و شام میل نشود. افطاری هم سبک باشد و تا هنگام سحر هضم شود، چون یکی از اصول حفظ تندرستی این است که قبل از گرسنگی و هضم کامل غذایی که در وعده قبل مصرف کرده‌ایم، غذای دیگری مصرف نکنیم.

نکته دوم: افطار باید با یک نوشیدنی گرم و شیرین باز و غذای اصلی با فاصله نیم‌ساعت پس از پیش غذا خورده شود.

نکته سوم: در روز‌های روزه‌داری باید تعادل و تنوع درغذا را رعایت و از همه گروه‌های غذایی به میزان کافی استفاده کرد. هم‌چنین از مصرف بی‌رویه مواد قندی، نوشیدنی‌های شیرین و مواد چرب و سرخ‌شده و شور پرهیز کرد، چون این خوراکی‌ها سبب تحریک و تضعیف سیستم ایمنی بدن و چاقی می‌شود.

نکته چهارم: در فاصله بین افطار تا سحر باید به میزان لازم نوشیدنی مصرف کرد. بهتر است آب‌رسانی به بدن عمقی باشد. برای این منظور شربت خاکشیر، تخم شربتی، اسفرزه و تخم ریحان به همراه کمی آب‌لیموی تازه یا شربت سکنجبین و در وعده سحر نیز مصرف سبزی و صیفی‌جات توصیه می‌شود. این مواد حاوی آب هستند و از تشنگی در طول روز و ایجاد یبوست جلوگیری می‌کنند. مصرف چای غلیظ و پررنگ نیز به علت ادرارآور بودن، به‌ویژه در سحر توصیه نمی‌شود.