زائر آقا، عزیز مشهد

میهمان داریم. دوباره میهمان داریم. بعد از فرونشستن امواج کرونا، دوباره آقای ما میهمان دارد. میهمانان آقا هم میهمان ما هستند و روی چشم ما جا دارند. باید طوری از آنان پذیرایی کنیم که در خور شأن آفتاب‌نشینان حضرت شمس‌الشموس (ع) باشد. طوری که خاطرات را به زیبایی در یادشان حروف‌چینی کند تا هروقت به‌یاد سفر می‌افتند، بلیت مشهد را رزرو کنند.

هروقت خودرو را به قصد سفر استارت می‌زنند، رو به جاده‌های خراسان باشد. برای این هم همه‌مان باید ظرفیت‌هامان را فعال کنیم؛ درست مثل اهالی خانه که وقتی میهمانی عزیز دارند، همه پای کار می‌آیند. واقعیتی که به ضرب‌المثل هم تبدیل شده است و این است که «ما را به روی باز می‌شناسند». به اینکه حتی اگر دستمان هم بسته باشد، بازهم «در» را باز خواهیم کرد.

میهمان را عزیز خواهیم داشت و بر صدر خواهیم نشاند. به‌ویژه که میهمان بر بزرگ شهرمان، امام‌رضا (ع)، وارد شده باشد. خدمت به میهمانی چنین عالی‌قدر را فرصتی سعد برای خود می‌دانیم. با تکریم او که زائر آقاست، از خدای آقا برکت می‌گیریم. در این مبارک ایام که به «دهه کرامت» نام‌بردار است، با آبی‌شدن کشور، دگرباره چشممان فرش راه زائران است و نشان خواهیم داد که مشهدی حق مطلب را در میزبانی ادا می‌کند.

شهر آماده است، مدیران شهری و نهاد‌های متولی، همتشان را هم‌افزا کرده‌اند تا بهترین شرایط را رقم بزنند برای میزبانی. ما هم هستیم با همان خصالی که مردم از مشهدی‌ها به‌یاد دارند؛ با مهربانی‌ای که ذاتی ماست. با روی گشاده‌ای که به‌نام ما «تسجیل» شده است. فقط شهر با درودیوارش به شوق نمی‌آید. در قدم زائران آقا که ما همه به‌پا می‌خیزیم تا کرامت را در دهه کرامت ترجمانی بشکوه باشیم.

میزبانی که فقط سفره‌انداختن و غذاگذاشتن و دم در ایستادن نیست. اوج میزبانی که حضرت خدا تعریف می‌کند از جنس معرفت و اخلاق است، چنان‌که در اخلاق رمضانی بدان جان را جلا می‌دهیم. سفره‌ای که می‌اندازیم، باید از اخلاق و مهربانی و انصاف و مروت و مواسات پر باشد. باید با شاخص‌های اخلاقی رضوی گفته‌شده متشخص باشد.

در این میان، به این نکته ظریف هم توجه کنیم که رفتار ما را به‌نام مشهد می‌نویسند و مشهد را به‌نام امام‌رضا (ع)؛ پس مراقبت از رفتار و گفتار و حتی اشارت‌های ما باید چندبرابر باشد که حرمت‌افزای حریم امام باشیم نه کاهنده اعتبار این خاک پاک. «کونوا لنا زینا و لا تکونوا علینا شینا» که امام‌صادق (ع) می‌فرماید، اینجا معنایی نزدیک پیدا می‌کند. با خوب رفتارکردن و درست وظایف را انجام‌دادن و کرامت رفتاری، زینت مشهد باشیم.

این بایستگی امروز مشهدی‌بودن است که باید بدان التزام داشت. باید باور داشت که این حقیقت ما را به شأنی ارتقا می‌دهد که بگوییم شهر به شوق لحظه می‌شمارد، مدیران آستین‌بالازده پای کارند و شهروندان آماده‌اند. در همه‌جا صلا زنید و زائران را بخوانید و میهمانان آقا را بگویید کرم نما و فرود آ که خانه، خانه توست!