«سپهر» درآغوش خاک سرد | جزئیاتی از فوت دومین دانش‌آموز حادثه تلخ بولوار امامیه مشهد

مهدی قرآنی | شهرآرانیوز؛ خبر تلخ و تکان‌دهنده بود؛ تصادف مرگ‌بار سمند با دو برادر خردسال در مقابل مدرسه‌شان. شدت مصدومیت به حدی بود که تن نحیف برادر کوچک‌تر تاب جراحات شدید را نیاورد و در همان صحنه تصادف آسمانی شد. برادر بزرگ‌تر، اما با علائم حیاتی ضعیف به بیمارستان ناظران مشهد انتقال یافت. حادثه‌ای سنگین که هفدهم دی ۱۴۰۱ را در بولوار امامیه مشهد خونین کرد و صحنه‌ای دل‌خراش را رقم زد که هیچ‌گاه از ذهن دانش‌آموزان مدرسه «سهیل» و «سپهر» پاک نخواهد شد.

در این میان، اما راننده بیست‌ویک ساله خودرو سمند به همراه چهار سرنشین دیگر این خودرو به محض وقوع حادثه، پا به فرار گذاشتند و طولی نکشید که یکی از آن‌ها در همان محل از سوی مردم دستگیر و تحویل عوامل انتظامی شد. نوجوان پانزده ساله دستگیر شده پس از انتقال به کلانتری قاسم‌آباد مدعی شد که خودرو متعلق به پدر اوست و دوستش پشت فرمان بوده است. او گویا برای برداشتن مدارک به سمت سمند برگشته که مردم دستگیرش می‌کنند.
در حالی که سپهر روی تخت بخش مراقبت‌های ویژه با مرگ دست‌و‌پنجه نرم می‌کرد، از سوی مقابل عوامل پلیس با دستور قضایی در پی یافتن راننده فراری بودند و طولی نکشید که صبح روز بعد این شخص به همراه دیگر افراد دخیل در پرونده شناسایی و دستگیر شد.

در این میان، اما داغ بزرگی بر دل مادر و پدر سهیل و سپهر نشانده شد؛ فوت فرزند کوچک‌تر و مرگ مغزی برادر بزرگ‌تر. با داغ شدن خبر در فضای مجازی و پوشش کامل رسانه‌ها پای برخی از مسئولان قضایی، انتظامی، شهری و استانی به محل کشانده شد و همه قول پیگیری این پرونده را دادند.
حالا با گذشت ۱۰‌روز از وقوع این حادثه، پدر و مادر داغ‌دار سهیل، باید بدن دومین فرزند خود را به خاک بسپارند. قلب سپهر شامگاه یکشنبه از حرکت ایستاد و پیگیری‌های کادر درمان برای اهدای اعضای این کودک معصوم بی‌نتیجه ماند، روح این پسربچه خردسال به برادر کوچکش پیوست.

خانواده مقصران حادثه حتی یک بار از خانواده داغ‌دار خبر نگرفتند

به گفته معاون دادستان مرکز استان خراسان رضوی، از ابتدای ورود دستگاه قضایی به این پرونده دستور لازم برای شناسایی و دستگیری متهمان فراری و روند درمانی کودک بستری در بیمارستان، صادر شد و معاون دادستان خود به صورت مستقیم پیگیر روند رسیدگی به این پرونده بود.
قاضی سید هادی شریعت‌یار افزود: از آنجا که هر روز با خانواده سهیل و سپهر در تماس بودم و گزارش روزانه بیمارستان را در خصوص این کودک معصوم بررسی می‌کردم، متأسفانه شامگاه یکشنبه مطلع شدم که قلب سپهر نیز از حرکت ایستاده و این طفل معصوم آسمانی شده است.

این مقام قضایی مرکز استان خراسان رضوی در حوزه پیشگیری از وقوع جرم دادسرای مشهد با اشاره به ناکارآمدی برخی از قوانین راهنمایی و رانندگی، تأکید کرد: متأسفانه آنچه امروز در جامعه شاهدش هستیم، نبود بازدارندگی قوانین برخورد با متخلفان رانندگی است. امری که امروزه موجب شده تا رانندگان متخلف با نادیده گرفتن قانون دست به چنین رفتار‌های مخاطره‌آمیزی بزنند. در این پرونده والدین بدون در نظر گرفتن سن قانونی فرزند و نداشتن گواهینامه خودرو خود را در اختیار او قرار می‌دهند و سپس خودرو به فردی دیگر که وی نیز بدون گواهینامه رانندگی بوده است تحویل داده می‌شود و همین امر موجب بروز حادثه‌ای جبران‌ناپذیر می‌شود. حادثه‌ای دل‌خراش که یک خانواده را داغ‌دار فوت دو کودک معصومشان می‌کند.

قاضی شریعت‌یار ادامه داد: البته نباید از خلأ‌های قانونی در حوزه بیمه غافل بود. چراکه تعهد مالی شرکت‌های بیمه درباره این نوع پرونده‌ها موجب نادیده گرفتن قوانین مصوب راهنمایی و رانندگی از سوی افراد متخلف شده است و همین امر موجب شده تا جوانی بیست‌ویک ساله بدون در نظر گرفتن عواقب کارش پشت فرمان بنشیند و با زیر پا گذاشتن قوانین عبور و مرور شهری جان دو کودک را بگیرد. معاون دادستان مرکز استان ضمن گله‌مندی از خانواده افراد مقصر در این پرونده، بیان کرد: آنچه در این پرونده دل انسان را به درد می‌آورد، مراجعه نکردن خانواده افراد مقصر به خانه خانواده داغ‌دار است. طبق بررسی‌های انجام شده در این مدت این افراد نه به بیمارستان مراجعه داشته و نه به سراغ مادر و پدر داغ‌دار رفته‌اند تا جویای حال آن‌ها شوند.

اگرچه ممکن است این موضوع مطرح شود که حضور این افراد ممکن است موجب بروز حادثه‌ای جبران‌ناپذیر یا درگیری با خانواده داغ‌دار شود، اما آنچه مدنظر است، حضور و پیگیری به صورت غیر مستقیم این خانواده‌ها می‌باشد. قاضی شریعت‌یار تأکید کرد: امروز قوانین راهنمایی و رانندگی باید بازدارنده باشند و خلأ قانونی در آن وجود نداشته باشد تا شخصی که پشت فرمان خودرو می‌نشیند بداند در صورت بروز تخلف عواقب جبران‌ناپذیری در انتظارش خواهد بود. امروزه گاهی شاهد سرعت غیر مجاز تا ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت در معابر شهری مشهد هستیم. اگر این قوانین مجدانه و بازدارنده باشد دیگر شخصی جرئت تاختن در خیابان‌ها با این سرعت‌های سر‌سام‌آور را پیدا نخواهد کرد.

مرگ مغزی؛ پایانی بر یک آغاز

مسئول واحد فراهم‌آوری اعضای پیوندی دانشگاه علوم پزشکی مشهد نیز با تأیید بیماری مرگ مغزی یکی از کودکان گفت: باوجود توضیحات کاملی که به این خانواده داغ‌دار در خصوص بازنگشتن فرزند خردسالشان از سوی پزشک معالج و نیز اعضای کمیسیون اهدای اعضای پیوندی، داده شد، اما این عمل خدا‌پسندانه که می‌توانست نجات‌بخش جان چند تن از هم‌وطنان باشد، انجام نشد. دکتر ابراهیم خالقی ضمن ابراز همدردی و تسلیت به این خانواده داغ‌دار، تأکید کرد: شهروندان بدانند در صورتی که شخصی دچار مرگ مغزی شود، بازگشت او به زندگی دوباره غیر‌ممکن است و بهتر است خانواده‌ها برای نجات جان چند بیماران نیازمند به عضو که هر روز با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند، رضایت بدهند.

دکتر خالقی افزود: باوری در بین خانواده‌هایی که بیمار مرگ مغزی دارند وجود دارد که آن‌ها معتقدند عزیزشان به زندگی باز می‌گر‌دد، اما آنچه مسلم است تاکنون هیچ یک از بیمارانی که دچار مرگ مغزی شده‌اند به زندگی بازنگشته‌اند. هر روز که بیمار مرگ مغزی شده در بیمارستان بستری باشد و خانواده رضایت به اهدای اعضایش ندهند، بافت‌های اعضای اهدایی از بین می‌رود و انجام جراحی اهدای عضو ناممکن می‌شود.

مسئول واحد فراهم‌آوری اعضای پیوندی دانشگاه علوم پزشکی مشهد ادامه داد: اغلب خانواده‌هایی که بیمارشان دچار مرگ مغزی شده، زمانی‌که با بدن نیمه‌جان او روبه‌رو می‌شوند متوجه حرکت انگشتان دست و پا یا پلک‌های بیمار می‌شوند و فکر می‌کنند که بیمار هوش دارد و همین نشانه‌ای برای بازگشت وی است، اما بنابر نظر پزشکی باید گفت که این رفتار اندام‌ها برگرفته از رفلاکس‌های نخاعی است و بیمار هیچ اختیاری در تکان دادن آن‌ها ندارد. برخی از خانواده‌ها نیز به کما رفتن بیمار را با مرگ مغزی یکی می‌دانند که باید پاسخ داد این موضوع نیز با هم متفاوت است.

دکتر خالقی به مراحل تأیید مرگ مغزی بیمارانی که دچار این عارضه می‌شوند اشاره کرد و گفت: بیماران دارای این مشخصه پس از تأیید پزشک معالج به کمیسیون مربوط معرفی می‌شوند و در این کمیسیون یک متخصص مغز و اعصاب، یک نفر جراح مغز، متخصص بیهوشی و پزشک داخلی طی معاینات در دو مرحله ظرف مدت ۴۸ ساعت و انجام آزمایش‌های تخصصی مرگ مغزی بیمار را تأیید می‌کنند؛ بنابراین شهروندان بدانند، اهدای اعضای بیمار مرگ مغزی اگرچه برای خانواد‌های داغ‌دار سخت است، اما این اقدام خداپسندانه می‌تواند جان چند نفر را از مرگ نجات دهد. بیمارانی که پدر یا مادر یک خانواده هستند. بیمارانی که ممکن است فرزند خردسال یک خانواده باشند و این جراحی زندگی دوباره‌ای به آن‌ها می‌بخشد.