پدرِ امید

این روز‌ها سؤال مهمی مطرح است که تکرار فراوان کلمه «امید» در بیانات رهبر فرهیخته و حکیم انقلاب اسلامی ناشی از چیست؟

این سؤال زمانی اهمیت مضاعف می‌یابد که بدانیم بسامد این کلمه در سال‌های اخیر به ویژه بعد از صدور «بیانیه گام دوم انقلاب» در بیانات ایشان بسیار شایان توجه بوده است.

سخن از «امید» گاهی ناشی از ترس است و گاهی ناشی از دیدن حُسن عاقبت. مدیر ناکارآمدی که نه به توانایی‌های خود و همراهانش ایمان دارد و نه ایمانی به قدرت لایزال الهی و از طرفی هیمنه دشمن تمام قلبش را تسخیر کرده، یقینا کلمه «امید» در سخنانش ناشی از ترس است؛ اما راه بلد دانا و توانمندی که‌ می‌داند پیچ مقابل، آخرین مرحله برای رسیدن به مقصد است و بعد از آن روشنایی قله هویدا می‌شود، به کوه نوردانی که به سختی نفس می‌کشند و از پیمودن ادامه مسیر ناامیدند، مدام امید تزریق می‌کند.

امیدبخشیِ «پدرِ امیدوارِ خانواده ایران» از نوع دوم است؛ ایشان، چون قله را‌ می‌بینند، به وعده‌ها و نصرت الهی یقین دارند و از طرفی ظرفیت‌های فوق العاده امتشان را نیک می‌شناسند؛ بنابراین مدام از «امید» سخن می‌گویند و در «بیانیه گام دوم»، نخستین و ریشه ای‌ترین جهاد را «امیدبخشی» می‌نامند:

«توصیه من امید و نگاه خوش بینانه به آینده است. بدون این کلید اساسیِ همه قفل ها، هیچ گامی نمی‌توان برداشت. آنچه می‌گویم یک امید صادق و متکی به واقعیت‌های عینی است. این جانب همواره از امید کاذب و فریبنده دوری جسته ام، اما خود و همه را از نومیدی بیجا و ترس کاذب نیز برحذر داشته ام و برحذر می‌دارم... سیاست تبلیغی و رسانه‌ای دشمن و فعال‌ترین برنامه‌های آن، مأیوس سازی مردم و حتی مسئولان و مدیران ما از آینده است.

خبر‌های دروغ، تحلیل‌های مغرضانه، وارونه نشان دادن واقعیت ها، پنهان کردن جلوه‌های امیدبخش، بزرگ کردن عیوب کوچک و کوچک نشان دادن یا انکار محسّنات بزرگ، برنامه همیشگی هزاران رسانه صوتی و تصویری و اینترنتی دشمنان ملت ایران است و البته دنباله‌های آنان در داخل کشور نیز قابل مشاهده اند که با استفاده از آزادی‌ها در خدمت دشمن حرکت می‌کنند. شما جوانان باید پیش گام در شکستن این محاصره تبلیغاتی باشید. در خود و دیگران نهال امید به آینده را پرورش دهید. ترس و نومیدی را از خود و دیگران برانید. این نخستین و ریشه ای‌ترین جهاد شما ست.»