نشست نقد و بررسی فیلم «کت چرمی» در مشهد برگزار شد

به گزارش شهرآرانیوز، با حضور جمعی از علاقمندان به سینما، نشست نشست نقد و بررسی فیلم «کت چرمی» که اکران عمومی آن از دهه پایانی خردادماه در سینماهای سراسر کشور آغاز شده است، در پردیس سینمایی هویزه مشهد برگزار شد.

در این نشست که پس از اکران فیلم برگزار شد، حجت الاسلام «مصطفی یوسف زاده» و «محمد کلاته ملایی» ضمن بیان دیدگاه های خود درباره فیلم، پاسخگوی پرسش های مخاطبان بودند.

تصویر، اولویت مخاطب در سینما

در این نشست محمد کلاته ملایی، کارشناس حوزه سینما، بیان کرد: قهرمان پروری از مشکلات محتوایی سینمای ایران است. در سینمای دنیا قهرمانانی خلق می‌شوند که به جغرافیای خاص خود محدود نیستند، بلکه جهان شمول اند و حتی مخاطب ایرانی نیز آن قهرمان را باور می‌کند و دوستش دارد.

وی افزود: ما باید قبول کنیم که در تعاریف اولیه مان از سینما مشکلاتی داریم که آن‌ها را باور نداریم. اولویت مخاطب در سینما تصویر است. یعنی فرد چیزی را که می‌بیند، باور می‌کند و این موضوع را باید به عنوان یک اصل امکان پذیر در مدیوم سینما بپذیریم. فیلم سازی که از این امر آگاهی نداشته باشد، با مشکلات زیادی روبه رو خواهد شد. کلاته ملایی بر این باور است که اگر مخاطب وارد سینما می‌شود، برای او دیالوگ، موسیقی و دیگرموارد زیرمجموعه تصویر است.

این منتقد سینما درباره فیلم «کت چرمی» تصریح کرد: یکی از مشکلاتی که من با این فیلم دارم، این است که شخصیت عیسی فرهمند به ابتدایی‌ترین و سطحی‌ترین شکل ممکن ترسیم شده است. یعنی انگیزه‌های این فرد که قهرمان قصه است، آن گونه که باید پرداخت عمیقی ندارد و انگیزه‌ای در نقش او وجود دارد که متأسفانه من آن را نمی‌بینم. این باعث ایجاد شکافی می‌شود تا من نتوانم شخصیت عیسی فرهمند را در فیلم باور کنم.
کلاته ملایی در پایان بیان کرد: وقتی در فیلم خلأ شخصیت پردازی رخ می‌دهد، پلان مربوطه تأثیر گذاری حسی خود را ندارد و زمانی که شخصیتی نتواند به باور من برسد، کنش‌ها و واکنش‌های او برایم غیرطبیعی می‌شود.

در ادامه حتما بخوانید «کت چرمی» در آلمان اکران می‌شود | پرفروش ترین فیلم غیرکمدی در ایران

سینمای ایران، مبتلا به سندرم دیر آغازی

همچنین حجت الاسلام والمسلمین مصطفی یوسف زاده، کارشناس حوزه سینما، در نشست نقد و بررسی فیلم «کت چرمی» گفت: سینمای ایران به چند سندرم مبتلا شده که یکی از این‌ها سندرم دیر آغازی است. یعنی ما در دقیقه۲۵ فیلم هنوز نمی‌دانیم موقعیت دراماتیک شخصیت‌ها چیست و فیلم درباره چه چیزی صحبت می‌کند. سندرم دیگری که سینمای ایران به آن دچار شده است، من نام آن را انباشت فراوانی معضلات اجتماعی می‌گذارم. ما در این فیلم با فردی به نام عیسی فرهمند روبه رو هستیم که دخترش را از دست داده، زندگی اش فروپاشیده و قرار است موتور محرکه‌ای باشد که می‌خواهد دختران را از چنگال شخصیت مخوف مردی به نام رفیعی که هیچ تصویری از او نمی‌بینیم، نجات دهد.

وی ابراز کرد: فیلم ساز اطلاعات را مهندسی می‌کند و در جایی که بخواهد، از آن‌ها استفاده می‌کند و در جایی که نخواهد، استفاده نمی‌کند، اما فیلم سازان جوان و کم تجربه این کار را انجام نمی‌دهند.

یوسف زاده فیلم «کت چرمی» را دارای انباشتی از معضلات اجتماعی دانست و بیان کرد: وقتی فیلم ساز چنین کاری را در اثرش انجام می‌دهد، باید بتواند آن‌ها را به خوبی جمع بندی کند. مخاطب بیشتر از ۱۲۰دقیقه عادت به تماشای فیلم ندارد و خسته می‌شود. به همین دلیل این حجم از معضلات اجتماعی باید با یک ربط دراماتیک درست جمع بندی شود. او که برگزارکننده دوره‌های مختلف سینمایی در سینما ها، فرهنگ سرا‌ها و آموزشگاه‌های مشهد است، بیان کرد: فیلمی که می‌توانست جسورانه باشد و درباره باندی مخوف در سیستم اداری و حاکمیتی صحبت کند، در جا‌هایی امیدوارکننده است، اما به دلیل تمهیدات غلط دراماتیک در جا‌هایی دیگر، احساس می‌کنیم انباشت معضلات اجتماعی درست جمع بندی نشده است.

نویسنده مقالات و نقد‌های سینمایی در نشریات تخصصی سینما و روزنامه‌های مشهد «کت چرمی» را نسبت به دیگرفیلم‌ها یک گام جلوتر قلمداد کرد و گفت: این اثر، خوش ساخت و بازی بازیگران قابل قبول است. همچنین فیلم ساز در پیداکردن لوکیشن‌ها خساست به خرج نداده و فیلم آپارتمانی نساخته و همه این‌ها درخور قدردانی است.