رسم آدمیت

چه سری است در یاد کردن خدا که می‌تواند زندگی انسان را تغییر دهد و اصلاح کند؟ اینکه خداوند در قرآن کریم، بار‌ها انسان را به اهل ذکر بودن ترغیب می‌کند، جای فکر و تأمل بسیار دارد؛ البته اهل ذکر بودن، تنها به تسبیح به دست گرفتن نیست و قفل دل انسان باید با نگاه آن معشوق ازلی، باز شود و قلب او با یاد خداوند، رام و آرام شود.

بالاترین ذکر، خود نماز است که بر همین اساس، خداوند نماز را بر ما واجب و بسیار بر آن تأکید کرده و آن را ستون دین و مایه اصلاح دنیا و آخرت انسان قرار داده است که صبح و ظهر و شب، انسان، هرجا که هست، رو به‌سوی خالق خویش برگرداند و از کسی یاد کند که از اوست و به‌سوی او برگردانده خواهد شد و باید زندگی خود را برای او و به‌سوی او و با رضایت او بسازد و قدم‌های خود را به برکت همین ذکر به‌سمت خداوند محکم کند.

در این بین، روی سحر و عبادت سحر و تأثیر آن در زندگی فرد، تأکید بیشتری شده است که:
هر گنج سعادت که خدا داد به حافظ  /  از یمن دعای شب و ورد سحری بود

یکی از سعادت‌های انسان همین است که بتواند اهل سحرخیزی و یاد کردن خداوند در هنگام سحر باشد که این یاد کردن و ذکر خداوند یا با خواندن نماز شب می‌تواند باشد یا با قرآن خواندن در سحر یا با زیارت رفتن‌های صبحگاهی و هر برنامه ثابتی که انسان به‌طور پیوسته برای خودش تعیین می‌کند که روز او را روشن کند. علاوه‌بر آن به ما گفته‌اند مهم است که شروع کار‌ها با یاد خدا باشد و انسان روز خود را با یاد او آغاز کند و چشم خود را با صدا زدن خداوند، همراه دیگر موجودات باز کند که گفت:
آخر این رسم رسم آدمیت نیستمرغ، تسبیح‌گوی و ما خاموش!

«بسم‌ا‌... گفتن» خودش از بهترین اذکار است و اینکه انسان وقتی می‌خواهد از منزل خارج شود، توصیه شده است که با خودش پاره‌ای از اذکار را زمزمه کند؛ مثل این آیه شریفه که می‌فرماید:
وَ أُفَوِّضُ أَمْرِی إِلَى ا... إِنَّ ا... بَصِیرٌ بِالْعِبَادِ؛ و کار خود را به خدا وا مى‏‌گذارم که او به حال بندگان، بصیر است؛ و عادت بر مداومت و خواندن آیت‌الکرسی که بسیار توصیه شده است؛ و نیز این روایت زیبا از حضرت رسول اکرم (ص) است که فرمودند: «من قال - یعنی: إذا خَرج من بَیتِه -: بِسم ا... تَوَکَّلتُ على ا...، وَلاَ حول ولا قُوَّه إِلَّا باللّه، یُقَال له: هُدِیتَ وَکُفِیتَ وَوُقِیتَ، وَتَنَحَّى عَنه الشَّیطَان»: «هرکه هنگام بیرون آمدن از خانه‌اش بگوید: بِسمِ ا... تَوَکلْتُ عَلَى ا...، وَ لَا حَولَ وَ لَا قُوَّهَ إِلَّا بِالله: به نام ا...، بر ا... توکل کردم و هیچ قدرت و توانایی جز از طرف او نیست، به او گفته می‌شود: برای تو کافی است. هدایت و کفایت و محافظت شده‌ای و شیطان از او فاصله می‌گیرد».

جدا از آن به‌طورکلی انسان باید لسان خود را به اذکار مختلف مثل استغفار و استغفرا... گفتن و ذکر لااله‌الاا... و ذکر شریف صلوات بر محمد و آل محمد (ص) که توشه عمل انسان را سنگین و بلا را از او دور می‌کند، عادت بدهد.

از خداوند بزرگ می‌خواهیم که ما و خانواده ما را از غافلان قرار ندهد و با یاد خود، زندگی ما را روشن و امورمان را اصلاح کند و آرامش و سعادت در دو دنیا را روزی‌مان گرداند. ان‌شاءا...!