درباره طرح دختران ماه

زهرا زنگنه | شهرآرانیوز دختران نه ساله ما لابه‌لای زندگی نونهالی و پرشورشان پا به یک عرصه جدید می‌گذارند؛ عرصه فرصت‌ها و چالش‌ها. فرصت رسیدن به خود و خدای خود و چالش شناخت معنویت‌ها و معرفت‌ها و سپری کردن ۹بهار از زندگی، آن‌ها را در موقعیت متفاوت امروز قرار داده است و به این معنی است که تکلیف‌هایی بر آن‌ها واجب شده است؛ تکلیف‌هایی که نشان از رشد دارد؛ رشد جسم و روح.

دختران ما در این روز‌ها با طرح «دختر ماه» همراه می‌شوند تا در این روز‌های جدید تنها نباشند. دختران نه ساله جای‌جای این مرزوبوم در دریای بیکران الطاف الهی، زیر سایه رأفت امام مهربانی‌ها این روز‌ها را سپری خواهند کرد و طرح «دختر ماه» با پشتیبان‌های خبره، مشاور روز‌های بلوغ است.

همراهی برای گذر از سن تکلیف

همه دختران زیبای این دیار به این میهمانی گسترده دعوت هستند. آن‌ها با پا گذاشتن به نه‌سالگی زیر سایه امام‌رضا (ع) به این طرح فراخوانده می‌‎شوند تا رشد معرفتی خود را در مرحله‌ای جدید از زندگی تجربه کنند. «دختر ماه» یک رویداد ملی است؛ رویدادی مشابه یک اردوی مفرح و آموزنده که به‌همت مرکز امور بانوان‌وخانواده بنیاد کرامت رضوی آستان‌قدس برپا می‌شود.

این برنامه در سطح ۳۱ استان ایران پهناور دایر است و همه دختران این سن، طعم مهربانی امام‌رضا (ع) را می‌چشند.
شناسایی دختران نه‌ساله، نخستین گام طرح «دختر ماه» است؛ طرحی که از سال ۱۳۹۸ آغاز شده است و تاکنون دختران زیادی دوره‌های آموزشی و تربیتی آن را گذرانده‌اند.

سن تکلیف یا بلوغ دینی، از آن ترکیب‌های آشنایی است که شاید برای نه‌سالگی خیلی غریب و ناشناخته باشد. در ادامه، ورود به این دوره نیز نیازمند شناخت است؛ شناختی که با همراهی مشاوران و همراهانی دلسوز به‌دست می‌آید. این بستری است که پشتیبان‌های طرح «دختر ماه» که مشاوران فردی و دینی توانمندی هستند، برای دختران حاضر در این تجربه، فراهم می‌کنند و تا گذار از این مرحله زندگی، با آن‌ها همراه هستند.

جشن تکلیف دختر ماه

همراهی «دختر ماه» با دختران ما، از به‌صدا درآمدن یک زنگ یا تق‌تق در خانه آغاز می‌شود. جشن تکلیف هر دختری در این طرح در مقابل خانه‌اش و با اهدای بسته ویژه جشن تشرف به سن بلوغ، برپا می‌شود. خادم‌یاران رضوی با هماهنگی دبیرخانه خدمت رضوی در نقاط مختلف کشور، این بسته را با حال‌وهوایی معنوی به دست دختران مکلف می‌رسانند و این هدیه امام‌رضایی را به آن‌ها تقدیم می‌کنند.

چادر، کیف، جانماز، سجاده، کتاب، بسته متبرک، کارت تبریک و پیام تبریک تولیت آستان‌قدس‌رضوی همراه با اقلامی مانند بادکنک و... در این بسته‌های جشن‌تکلیف جای می‌گیرد و بعد از تحویل آن، دختران و والدین تصمیم می‌گیرند جشن تکلیف خود را با این اقلام به‌صورت انفرادی یا همراه دوستانشان برگزار کنند.

بعد از جشن تکلیف دختران نه‌ساله، پشتیبان معنوی، همراهی خود را آغاز می‌کند. پشتیبانی که تا شش ماه درکنار «دختر ماه» است و در زمینه‌های عبادی و اجتماعی به آن‌ها مشاوره می‌دهد. این همراهی علاوه‌بر شکل حضوری و تلفنی، در فضای مجازی نیز دنبال می‌شود تا فرد در تمام زمان‌ها و مکان‌ها با مشاور و پشتیبان خود در ارتباط باشد.

مشاوره به والدین

پشتیبان‌های این طرح برای تشریح مسائل با والدین نیز ارتباط می‌گیرند تا به آن‌ها مشاوره لازم برای موضوع را بدهند. باتوجه‌به اینکه دختران در این سن، وارد مرحله جدید و چالش‌های تازه‌ای از زندگی می‌شوند، امیدواریم در بازه زمانی ارتباط شش‌ماهه، بتوانیم وضعیت این حس‌وحال و فضا‌های ناشناخته آن را برای بچه‌ها تشریح کنیم تا دوره گذار را طی کنند.

در این فرصت شش‌ماهه، کنشگری دختران بیشتر می‌شود و درنتیجه تلاش می‌شود معرفت‌افزایی به امام‌رضا (ع) با ارائه خدمات اجتماعی و معنوی افزایش یابد؛ البته این مشاوره‌ها فقط ویژه دختران نیست و مشاوران با والدین نیز در ارتباط هستند. باتوجه‌به حساسیت‌های این گروه سنی، چنانچه والدین با فرزندشان دچار چالش شوند یا برای موضوعی نیاز به راهنمایی داشته باشند، مشاوران طرح درکنارشان هستند.

در ادامه حتما بخوانید جشن تکلیف ۲ هزار دختر مشهدی در حرم مطهر رضوی برگزار شد

با چادر‌های گلدار در رواق حضرت زهرا (س)

شور، هیجان و حال‌وهوای معنوی، ماحصل آغاز جشن تکلیف ۲۰ هزار دختر ماه ایرانی است. این برنامه هم‌زمان با ولادت حضرت علی (ع) و با حضور چهارصد دختر به‌نمایندگی از تمام دختران نه‌ساله کشورمان برگزار شد.
دخترانی که با چادر سفید گلدار زیبا، زینت‌بخش این برنامه بودند تا دورهم ورود به دنیای بزرگ‌تر شدن و درگیر شدن با هوای معنوی دین و آیین را جشن بگیرند.

رواق حضرت زهرا (س)، مکانی است که برای این برنامه بزرگ انتخاب شده است و این دختران اولین نمازجماعت را اینجا می‌خوانند. لابه‌لای شور بچگی، آداب اولیه ورود به سن تکلیف را مرور می‌کنند تا دین و تکالیفی را که بر آن‌ها واجب می‌شود، بهتر بشناسند.
مدیر مرکز بانوان و امور خانواده بنیاد کرامت رضوی، فاطمه دژبرد، اعلام کرد: توزیع ۲۰ هزار هدیه در منازل دختران با حضور خادمیاران حرم رضوی انجام و بعد از آن از طریق پشتیبان‌ها ارتباط مداوم به مدت شش ماه برقرار خواهد شد.

مادران همراه

پیش‌تر از هر مشاور و پشتیبانی، مادران درکنار دخترانشان هستند؛ مادرانی که بهترین همراه برای گذار از این دوره متفاوت‌اند. رقیه ساداتی، مادری است که دخترش، فرشته، را همراهی می‌کند. او از چادر سر کردن تا پهن کردن سجاده و جانماز همراه فرشته است.
رقیه‌خانم می‌گوید: «چه بهتر از اینکه مادری رشد فرزندش را ببیند؟ دختری که روزی نوزاد بوده، حالا بالغ شده است و دیدن او در چادرسفید نماز زیباست».

این مادر ادامه می‌دهد: «آستان قدس از ظرفیت‌هایی که دارد، به‌خوبی به نفع همه اقشار استفاده می‌کند. قطعا برای دختران ما ارزشمند است که ورود به این دوره را این‌چنین باشکوه جشن بگیرند؛ هر دختری که به سن تکلیف رسیده است، از تقلید در پنج‌سالگی تا نماز خواندن در نه‌سالگی با یک زیروروکردن چادر متوجه می‌شود که چطور باید این پوشش را سر کند و حالا متوجه می‌شود که با مکلف شدن، خیلی رفتار‌ها برای رسیدن به کمال در او تغییر خواهد کرد».

شوق زیارت در سن تکلیف

مشاوره در زمینه آموزش‌های دینی، تنها کار معرفتی طرح «دختر ماه» نیست، بلکه در این دوره، برنامه‌های تربیتی‌معرفتی با محوریت حضرت علی بن‌موسی‌الرضا (ع) برای دختران برگزار می‌شود. پیوند قلبی میان دخترانی که در آغاز یک راه متفاوت هستند و امام رئوفمان، ابتکاری ازسوی مرکز امور بانوان‌وخانواده بنیاد کرامت رضوی است؛ اقدامی مثبت که می‌تواند ذهنیت دختران را درباره مضجع نورانی امام‌هشتم (ع) شکل بدهد و در شناخت این امام همام و سیره‌شان به‌منظور شکل‌گیری و هدف‌گذاری زندگی این دختران مؤثر باشد.

اقدامی که فقط خاص دختران مشهدی نیست و با هماهنگی دفاتر بنیاد کرامت رضوی در مراکز استان‌های دیگر نیز محقق می‌شود. شوق زیارت در حرم و لبخندی که روی لب دختران زیبای این مرزوبوم می‌نشیند، زمینه رشد معرفتی در ذات آن‌ها را فراهم می‌کند و ادامه‌دار بودن این ارتباط بر محکم شدن این ریسمان پیوند می‌افزاید.

می‌خواهم از حالا چادر بپوشم

نگار ۱۷آذر به سن تکلیف رسیده است و اکنون در یکی از جشن‌های بلوغ مرکز امور بانوان‌وخانواده بنیاد کرامت رضوی حاضر است.

نگار خان‌زاده لابه‌لای شیطنت‌ها و بازی با دوستانش، از نماز و اینکه این فریضه را درست ادا کرده است یا نه، می‌گوید. درباره رنگ چادر‌ها با هم‌سن‌هایش صحبت می‌کند و خوشحال است که بزرگ‌تر شده است.

تعریف می‌کند که از پنج‌سالگی با دیدن نماز خواندن پدر و مادر، کار‌های آن‌ها را تقلید می‌کرده است. او حالا با قدم گذاشتن در نه‌سالگی، جانماز خودش را دارد و آن را برای نماز پهن می‌کند. از حال‌وهوایش اگر بخواهیم بدانیم، همین یک جمله کافی است: «خوشحالم که می‌توانم وضو بگیرم و نماز بخوانم. می‌خواهم از الان به بعد، حجابم هم مانند مادرم و خواهرم باشد و چادر بپوشم».