تولیت آستان قدس: کسی را انتخاب کنیم که به مواضع امامین انقلاب نزدیک باشد «غدیر» شناسنامه و هویت شیعه است | گفت‌و‌گوی شهرآرانیوز با سه کارشناس مسائل دینی درباره معارف عید غدیر شروع مهمانی کیلومتری غدیر تا ساعاتی دیگر در تهران (۵ تیر ۱۴۰۳) تصاویر زیبا از اهتزار پرچم غدیر در آسمان نجف اشرف فراخوان چهارمین جشنواره رسانه‌ای امام رضا (ع) منتشر شد + جزئیات تجلی معنویت در ورزش موجب تسری ارزش‌ها در جامعه است درباره میرزا احمد آشتیانی| واله‌ای در وادی دلدادگی علی (ع)، نامزدی از سوی خدا ولایت امیرالمؤمنین (ع) شرط ورود به بهشت است غدیر یعنی خدا ما را رها نکرده است | بررسی فلسفه و عظمت غدیر در گفتگو با حجت‌الاسلام والمسلمین بهشتی عیدا... الاکبر بزرگ‌ترین عید خدا وصیت نامه شهید آیت الله آل هاشم منتشر شد | می دانم شهید می شوم مشارکت ۶۰۰ مکبر نوجوان و جوان در نماز‌های جماعت حرم مطهر رضوی بخوان سرود ولایت که عید اهل ولاست | اعمال و آداب جشن روز عید غدیر مشهدالرضا(ع) آماده برگزاری جشن‌های باشکوه عید غدیرخم | جشن بزرگ عید غدیر در حرم امام‌رضا(ع) برگزار می‌شود جشن ازدواج ۱۱۴ زوج دانشجوی مشهدی در حرم امام‌رضا(ع) برگزار شد مردم و  خواص در  منطق حکومتی امام علی (ع) کتاب «عیدگاه» منتشر شد | بازسازی فضای تاریخی و بومی مشهد ویژه مخاطب نوجوان تبلور اندیشه‌های شریعتی، فراتر از ایران گفتاری از دکتر علیرضا واسعی در تحلیل وضعیت اجتماعی و سیاسی دوران امام علی‌النقی(ع)
سرخط خبرها

او مردمی نبود، خود مردم بود

  • کد خبر: ۲۳۰۰۵۸
  • ۰۵ خرداد ۱۴۰۳ - ۱۱:۲۹
او مردمی نبود، خود مردم بود
این مملکت کم داغ ندیده. کم خون ندیده و همان خون‌ها هم ضمانت و بیمه روزگار ماست.

قطعه شعر نادر ابراهیمی را محمد نوری به طرز شگفت آوری اجرایش کرده است و می‌گوید:

ما برای پرسیدن نام گلی ناشناس
چه سفر‌ها کرده ایم، چه سفر‌ها کرده ایم
ما برای بوسیدن خاک سر قله‌ها
چه خطر‌ها کرده ایم، چه خطر‌ها کرده ایم
ما برای آنکه ایران گوهری تابان شود
خون دل‌ها خورده ایم خون دل‌ها خورده ایم

و من هر بار این اجرا را می‌شنیدم با خودم می‌گفتم بوسیدن خاک سر قله‌ها چه تقدسی دارد و چه کار کردی شاعر قرار بوده از این رفتار مقدس و مناسکی بکشد که چه خطر‌ها کرده ایم را بعدش آورده و ادامه داده است. شاعر روح آگاه زمانه و موقعیت خویش است. شاید آن موقع خود ابراهیمی هم فکر نمی‌کرد پرسیدن نام گلی ناشناس یا بوسیدن خاک سر قله عین به عین و فریم به فریم اجرا شود و هم سفر کنیم و هم خطر. ما برای پرسیدن نامش و پیدا کردن و بوسیدن خاکی که بالگرد حامل آن هشت گل پرپر بود سفر کردیم.

 خطر کردیم و یافتیمش. ما یعنی ما مردم. مردم، دقیقا تأکید می‌کنم مردم، رئیس جمهوری را که ساعت‌ها در مه و جنگل و ابر گم شده بود پیدا کردند. حاجاهاردسن را همه مان دیدیم. شنیدیم. استیصال آن صدای سال خورده که به آذری می‌گفت: حاج آقا کجایی و پاسخی نمی‌آمد. راستش اینکه می‌گویند رئیس جمهور مردمی را نمی‌پسندم! یک جوری الصاقی و لم یتچسبک است! توریستی است، مقوایی است، رئیسی مردمی نبود. مردم بود، خود مردم.

همین مردم هم برای رفتن یکی از خویش همه دل خویش را آوردند. خود مردم پیدایش کردند. خود مردم تشییعش کردند و خود مردم به خاکش سپردند. این مملکت کم داغ ندیده. کم خون ندیده و همان خون‌ها هم ضمانت و بیمه روزگار ماست. تدفین آقای رئیس جمهور را آمدم مشهد. هتل‌ها هم شب قبلش رایگان شده بود، مشهد سنگ تمام گذاشت.

توی حیاط خانه ات کفش هایت را پایت کرده بودی یکی از تشییع کنندگان بودی از حجم انبوه جمعیت. رئیس جمهور بر شانه‌های فیض ا... که نگهبان ساختمان بود، آقا منوچهر که بقالی اش را بسته بود و از طلاب آمده بود، بر شانه‌های رضا که در سبزوار تراکتورش را صبح روشن کرده بود پی رزق حلال و دلش طاقت نیاورده بود وسط زمین تراکتور را خاموش کرد و نشست توی پیکانش و تا مشهد آمد راهی خانه آخرت شد.

راستی به این فکر کرده اید: حدود یک هفته است رئیس جمهور نداریم، سکاندار سیاست خارجی نداریم. مجلسمان در حال انتقال به نمایندگان جدید است و عملا رئیس قوه مقننه هم نداریم. اما ساختار و امنیت چنان درهم تنیده و  محکم است که مردم این «نداریم»‌ها را حتی احساس هم نمی‌کنند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
نظرسنجی
شما به کدام نامزد انتخابات ریاست جمهوری رای می دهید؟
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->