انتخابات هیئت‌رئیسه کمیسیون‌های تخصصی مجلس به پایان رسید، اما حرف‌وحدیث‌هایش همچنان به قوت خود باقی است. از ۱۴کمیسیون تخصصی مجلس، تکلیف هیئت‌رئیسه ۱۱کمیسیون، مشخص و پرونده آن برای یک سال بسته شد؛ البته انتخاباتش مانند خیلی از اتفاقات دیگری که درمیان صندلی‌های سبز مجلس یازدهم رخ داد، کم عجیب‌وغریب نبود؛ مناسباتی که به‌نظر می‌رسد بیشتر از آنکه درون میدان رقابت رقم خورده باشد، در پستو‌های لابی و گفتگو رقم خورده است.
وقتی ۱۲نماینده مرد برای هیئت‌رئیسه مجلس یازدهم انتخاب شدند، این نقد که مجلس یازدهم هم تصمیم گرفته است برای زنان سهمی قائل نباشد، مطرح شد، اما هنوز یک امید وجود داشت و آن انتخابات هیئت‌رئیسه کمیسیون‌ها بود تا زنان بتوانند در هیئت‌رئیسه کمیسیون‌های تخصصی سهم درخورتوجهی را دریافت کنند، اما همه آن امید‌ها نقش بر آب شد.
توافق پشت‌پرده ۲ وزیر احمدی‌نژاد بر سر یک صندلی؟
چالش انتخابات در هیئت‌رئیسه کمیسیون برنامه‌وبودجه که ازقضا در زمره محبوب‌ترین کمیسیون‌ها نیز قرار دارد، کم نبود. وقتی روز‌های گذشته بازار گمانه‌زنی‌ها برای ریاست کمیسیون‌ها حسابی داغ شده بود، شمس‌الدین حسینی، وزیر اقتصاد دولت احمدی‌نژاد، به‌عنوان یکی از گزینه‌های مهم احتمالی، برای کمیسیون اقتصادی مطرح می‌شد تااینکه درست در روز‌های آخر، اسم او در فهرست اعضای کمیسیون برنامه‌وبودجه به چشم خورد و جالب‌تر اینکه او برای هیچ‌کدام از کرسی‌های ریاست و نایب‌رئیسی وارد میدان نشد و صندلی ریاست کمیسیون برنامه‌وبودجه به‌عنوان پیشکش به حمیدرضا حاجی‌بابایی، نماینده همدان و رقیب قالیباف، تعارف شد که در جریان انتخابات هیئت‌رئیسه مجلس یازدهم حاضر به ترک میدان رقابت برای رئیس شدن شهردار اسبق تهران شد.
تجمع احمدی‌نژادی‌ها در ۲ کمیسیون
ورود پرتعداد وزرا و مدیران دولت احمدی‌نژاد به خانه ملت، به معنای کنار نشستن و نگاه کردن از دور نبود. آن‌ها، هم در ماجرای اولین انتخابات هیئت‌رئیسه مجلس نقش پررنگی داشتند و هم در جریان انتخابات کمیسیون‌ها چندان بیکار ننشستند؛ البته با نگاهی به هیئت‌رئیسه ۱۱کمیسیون مجلس می‌توان گفت تجمع آن‌ها در دو کمیسیون برنامه‌وبودجه و انرژی بیشتر از همه به چشم می‌خورد، به‌طوری‌که ریاست کمیسیون برنامه‌وبودجه و همچنین کمیسیون انرژی به دست حمیدرضا حاجی‌بابایی، وزیر آموزش‌وپرورش دولت دهم، و ریاست کمیسیون انرژی به فریدون عباسی، رئیس سازمان انرژی اتمی دولت احمدی‌نژاد، سپرده شد. میرتاج‌الدینی، معاون پارلمانی رئیس‌جمهور در دولت دهم، از دیگر مدیران دولت احمدی‌نژاد بود که کرسی نایب‌رئیسی دوم در کمیسیون برنامه و بودجه به نام او رقم خورد.
کرونا و اصل غافلگیری
البته احمدی‌نژادی‌ها یک شوک را هم در کمیسیون آموزش و تحقیقات پشت‌سر گذاشتند و آن مربوط به ریاست این کمیسیون می‌شد. درواقع وزرای دولت نهم و دهم مجلس در جریان حساب‌وکتاب‌های خودشان برای گزینه ریاست در کمیسیون آموزش و تحقیقات که برای چندین سال متوالی در مجالس نهم و دهم ریاستش در دست آن‌ها بود، حساب باز کرده بودند، اما در روز انتخابات، زاهدی به کرونا مبتلا شد و نتوانست وارد میدان رقابت شود و همین موضوع کفایت می‌کرد تا کرسی ریاست این کمیسیون به دست منادی‌سفیدان سپرده شود؛ کسی که از او اسمی در جریان گمانه‌زنی‌ها برای ریاست این کمیسیون، مشاهده نمی‌شد.
فاصله امنیت تا شورا، چطور طی شد؟
یکی از عجایب دیگر در جریان انتخاب هیئت‌رئیسه کمیسیون‌های تخصصی، در کمیسیون امنیت و شورا‌ها رخ داد. هرچند درمورد کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی از مدت‌ها پیش، پیش‌بینی‌پذیر بود که ریاست این کمیسیون از آن مجتبی ذوالنوری، نماینده قم، خواهد شد و گمانه‌زنی‌ها درباره مهم‌ترین رقیبش یعنی فداحسین ملکی، رنگ واقعیت به خود گرفت، کسی فکرش را نمی‌کرد که محمدصالح جوکار، عضو کمیسیون امنیت در مجلس نهم و معاون پیشین پارلمانی سپاه، جایی در کمیسیون امنیت نداشته باشد.
بعد از آنکه در کمال تعجب اسم جوکار درمیان اعضای کمیسیون شورا‌ها مشاهده شد، او در جریان انتخابات هیئت‌رئیسه برای یک سال ریاست این کمیسیون را برعهده گرفت؛ البته بعید به نظر نمی‌رسد که رضایت جوکار برای کوچ به کمیسیون شورا‌ها به شرط نشستن بر کرسی ریاست این کمیسیون بوده باشد.
۲ اصلاح‌طلب دربین ۶۶عضو هیئت‌رئیسه کمیسیون‌ها
اصلاح‌طلبان که حضورشان در مجلس یازدهم به تعداد انگشتان دست هم نمی‌رسد، در ماجرای انتخابات هیئت‌رئیسه کمیسیون‌ها هم رغبت چندانی برای حضور نداشتند و درمیان ۶۶کرسی تنها جلال محمودزاده و آرش زره‌تن بودند که توانستند به‌ترتیب کرسی نایب رئیسی کمیسیون کشاورزی و دبیر دومی کمیسیون برنامه‌وبودجه را به خود اختصاص بدهند. مسعود پزشکیان از زمره نمایندگانی بود که می‌توانست در فهرست داعیه‌داران ریاست بر کمیسیون بهداشت جای بگیرد، اما او هم عطای هیئت‌رئیسه را به لقایش بخشید و وارد این رقابت نشد.
زاکانی و میرسلیم، همچنان در کمین ۲ کرسی
هرچند در جریان گمانه‌زنی‌ها برای کمیسیون‌های تخصصی، نام علیرضا زاکانی در کمیسیون اقتصادی و نام مصطفی میرسلیم در کمیسیون صنایع و معادن به چشم می‌خورد، این دو هیچ ظهور و بروزی در ۱۱کمیسیون مجلس نداشتند و گویا هر دو برای نشستن بر کرسی‌های کمیسیون اصل۹۰ آماده می‌شوند. به نظر می‌رسد درنهایت توافقی صورت بگیرد تا یکی (به احتمال قوی زاکانی) عازم مرکز پژوهش‌ها شود و دیگری (احتمالا میرسلیم) به‌عنوان رئیس کمیسیون اصل۹۰ انتخاب شود.
از نکات جالبِ ترکیب تخصصی روسای کمیسیون‌ها، باید به این نکته اشاره کرد که در کمیسیون عمران، محمدرضا رضایی‌کوچی با مدرک تحصیلی دکتری پزشکی، مجددا توانست رئیس کمیسیون عمران شود و عنوان خود را در دوره قبل مجلس حفظ کند. عزت‌ا... اکبری‌تالارپشتی هم باتوجه‌به سوابق شغلی مرتبط با حوزه صنعت با مدرک تحصیلی دکتری حقوق بین‌الملل، توانست به سمت رئیس کمیسیون صنایع و معادن مجلس دست یابد.
وضعیت ناخوش کمیسیون‌های حقوقی و فرهنگی
به‌گفته زهره الهیان، نماینده این دوره مجلس، کمیسیون‌هایی مانند کمیسیون فرهنگی و آموزشی یا حقوقی، کم‌اقبال است، به‌طوری‌که برای کمیسیون حقوقی مجلس فقط ۳ نماینده و برای کمیسیون فرهنگی فقط ۱۲نماینده طالب حضور بودند.
وقتی ۱۲نماینده مرد برای هیئت‌رئیسه مجلس یازدهم انتخاب شدند، این نقد که مجلس یازدهم هم تصمیم گرفته است برای زنان سهمی قائل نباشد، مطرح شد، اما هنوز یک امید وجود داشت و آن انتخابات هیئت‌رئیسه کمیسیون‌ها بود تا زنان بتوانند در هیئت‌رئیسه کمیسیون‌های تخصصی سهم درخورتوجهی را دریافت کنند، اما همه آن امید‌ها نقش بر آب شد.
توافق پشت‌پرده ۲ وزیر احمدی‌نژاد بر سر یک صندلی؟
چالش انتخابات در هیئت‌رئیسه کمیسیون برنامه‌وبودجه که ازقضا در زمره محبوب‌ترین کمیسیون‌ها نیز قرار دارد، کم نبود. وقتی روز‌های گذشته بازار گمانه‌زنی‌ها برای ریاست کمیسیون‌ها حسابی داغ شده بود، شمس‌الدین حسینی، وزیر اقتصاد دولت احمدی‌نژاد، به‌عنوان یکی از گزینه‌های مهم احتمالی، برای کمیسیون اقتصادی مطرح می‌شد تااینکه درست در روز‌های آخر، اسم او در فهرست اعضای کمیسیون برنامه‌وبودجه به چشم خورد و جالب‌تر اینکه او برای هیچ‌کدام از کرسی‌های ریاست و نایب‌رئیسی وارد میدان نشد و صندلی ریاست کمیسیون برنامه‌وبودجه به‌عنوان پیشکش به حمیدرضا حاجی‌بابایی، نماینده همدان و رقیب قالیباف، تعارف شد که در جریان انتخابات هیئت‌رئیسه مجلس یازدهم حاضر به ترک میدان رقابت برای رئیس شدن شهردار اسبق تهران شد.
تجمع احمدی‌نژادی‌ها در ۲ کمیسیون
ورود پرتعداد وزرا و مدیران دولت احمدی‌نژاد به خانه ملت، به معنای کنار نشستن و نگاه کردن از دور نبود. آن‌ها، هم در ماجرای اولین انتخابات هیئت‌رئیسه مجلس نقش پررنگی داشتند و هم در جریان انتخابات کمیسیون‌ها چندان بیکار ننشستند؛ البته با نگاهی به هیئت‌رئیسه ۱۱کمیسیون مجلس می‌توان گفت تجمع آن‌ها در دو کمیسیون برنامه‌وبودجه و انرژی بیشتر از همه به چشم می‌خورد، به‌طوری‌که ریاست کمیسیون برنامه‌وبودجه و همچنین کمیسیون انرژی به دست حمیدرضا حاجی‌بابایی، وزیر آموزش‌وپرورش دولت دهم، و ریاست کمیسیون انرژی به فریدون عباسی، رئیس سازمان انرژی اتمی دولت احمدی‌نژاد، سپرده شد. میرتاج‌الدینی، معاون پارلمانی رئیس‌جمهور در دولت دهم، از دیگر مدیران دولت احمدی‌نژاد بود که کرسی نایب‌رئیسی دوم در کمیسیون برنامه و بودجه به نام او رقم خورد.
کرونا و اصل غافلگیری
البته احمدی‌نژادی‌ها یک شوک را هم در کمیسیون آموزش و تحقیقات پشت‌سر گذاشتند و آن مربوط به ریاست این کمیسیون می‌شد. درواقع وزرای دولت نهم و دهم مجلس در جریان حساب‌وکتاب‌های خودشان برای گزینه ریاست در کمیسیون آموزش و تحقیقات که برای چندین سال متوالی در مجالس نهم و دهم ریاستش در دست آن‌ها بود، حساب باز کرده بودند، اما در روز انتخابات، زاهدی به کرونا مبتلا شد و نتوانست وارد میدان رقابت شود و همین موضوع کفایت می‌کرد تا کرسی ریاست این کمیسیون به دست منادی‌سفیدان سپرده شود؛ کسی که از او اسمی در جریان گمانه‌زنی‌ها برای ریاست این کمیسیون، مشاهده نمی‌شد.
فاصله امنیت تا شورا، چطور طی شد؟
یکی از عجایب دیگر در جریان انتخاب هیئت‌رئیسه کمیسیون‌های تخصصی، در کمیسیون امنیت و شورا‌ها رخ داد. هرچند درمورد کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی از مدت‌ها پیش، پیش‌بینی‌پذیر بود که ریاست این کمیسیون از آن مجتبی ذوالنوری، نماینده قم، خواهد شد و گمانه‌زنی‌ها درباره مهم‌ترین رقیبش یعنی فداحسین ملکی، رنگ واقعیت به خود گرفت، کسی فکرش را نمی‌کرد که محمدصالح جوکار، عضو کمیسیون امنیت در مجلس نهم و معاون پیشین پارلمانی سپاه، جایی در کمیسیون امنیت نداشته باشد.
بعد از آنکه در کمال تعجب اسم جوکار درمیان اعضای کمیسیون شورا‌ها مشاهده شد، او در جریان انتخابات هیئت‌رئیسه برای یک سال ریاست این کمیسیون را برعهده گرفت؛ البته بعید به نظر نمی‌رسد که رضایت جوکار برای کوچ به کمیسیون شورا‌ها به شرط نشستن بر کرسی ریاست این کمیسیون بوده باشد.
۲ اصلاح‌طلب دربین ۶۶عضو هیئت‌رئیسه کمیسیون‌ها
اصلاح‌طلبان که حضورشان در مجلس یازدهم به تعداد انگشتان دست هم نمی‌رسد، در ماجرای انتخابات هیئت‌رئیسه کمیسیون‌ها هم رغبت چندانی برای حضور نداشتند و درمیان ۶۶کرسی تنها جلال محمودزاده و آرش زره‌تن بودند که توانستند به‌ترتیب کرسی نایب رئیسی کمیسیون کشاورزی و دبیر دومی کمیسیون برنامه‌وبودجه را به خود اختصاص بدهند. مسعود پزشکیان از زمره نمایندگانی بود که می‌توانست در فهرست داعیه‌داران ریاست بر کمیسیون بهداشت جای بگیرد، اما او هم عطای هیئت‌رئیسه را به لقایش بخشید و وارد این رقابت نشد.
زاکانی و میرسلیم، همچنان در کمین ۲ کرسی
هرچند در جریان گمانه‌زنی‌ها برای کمیسیون‌های تخصصی، نام علیرضا زاکانی در کمیسیون اقتصادی و نام مصطفی میرسلیم در کمیسیون صنایع و معادن به چشم می‌خورد، این دو هیچ ظهور و بروزی در ۱۱کمیسیون مجلس نداشتند و گویا هر دو برای نشستن بر کرسی‌های کمیسیون اصل۹۰ آماده می‌شوند. به نظر می‌رسد درنهایت توافقی صورت بگیرد تا یکی (به احتمال قوی زاکانی) عازم مرکز پژوهش‌ها شود و دیگری (احتمالا میرسلیم) به‌عنوان رئیس کمیسیون اصل۹۰ انتخاب شود.
از نکات جالبِ ترکیب تخصصی روسای کمیسیون‌ها، باید به این نکته اشاره کرد که در کمیسیون عمران، محمدرضا رضایی‌کوچی با مدرک تحصیلی دکتری پزشکی، مجددا توانست رئیس کمیسیون عمران شود و عنوان خود را در دوره قبل مجلس حفظ کند. عزت‌ا... اکبری‌تالارپشتی هم باتوجه‌به سوابق شغلی مرتبط با حوزه صنعت با مدرک تحصیلی دکتری حقوق بین‌الملل، توانست به سمت رئیس کمیسیون صنایع و معادن مجلس دست یابد.
وضعیت ناخوش کمیسیون‌های حقوقی و فرهنگی
به‌گفته زهره الهیان، نماینده این دوره مجلس، کمیسیون‌هایی مانند کمیسیون فرهنگی و آموزشی یا حقوقی، کم‌اقبال است، به‌طوری‌که برای کمیسیون حقوقی مجلس فقط ۳ نماینده و برای کمیسیون فرهنگی فقط ۱۲نماینده طالب حضور بودند.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
