بالارفتن سن بارداری در مادران، ریسک تولد کودکان دارای سندرم‌داون را افزایش می‌دهد

به گزارش شهرآرانیوز، سندرم داون یا تریزومی کرموزوم شماره ۲۱ یک اختلال ژنتیکی است که در نتیجه تقسیم سلولی غیر طبیعی منجر به ایجاد یک نسخه اضافی کامل یا جزئی از کروموزوم شماره ۲۱ می‌شود.

این کروموزم یا ماده ژنتیکی اضافی تغییرات بسیاری در مکانیسم‌های رشدی و ویژگی‌های جسمی در مبتلایان به تریزومی ۲۱ به وجود می‌آورد.
سندرم داون باعث تاخیر رشد شناختی مادام العمر در افراد می‌گردد اگرچه افراد مبتلا به سندرم داون ممکن است دارای نشانه‌های مشترک فیزیکی و ذهنی باشند، اما تظاهرات این سندرم می‌تواند از خفیف تا شدید باشد می‌توان گفت تاخیر در رشد کلامی و کاهش سرعت رشد نیز از علائم بارز این اختلال است.

برخی از علائم فیزیکی کودکان سندرم داون عبارتند از: گردن کوتاه، مشکل غیرطبیعی گوش ها، چروک‌های عمیق در کف دست، لکه‌های سفید در ناحیه عنبیه چشم، قدرت ضعیف عضلات دست ها، پا‌های کوچک، بیماری‌های قلبی مادر زادی، مشکلات شنوایی، نابهنجاری در پردازش میلینیشن اعصاب، اختلال‌های بینایی و مشکلات عصبی، حسی در گوش داخلی است.

در ادامه حتما بخوانید ۱۵ هزار زوج نابارور صاحب فرزند شدند

اختلال سندرم داون با شیوع یک در ۱۲۰۰ تولد شایعترین بیماری ژنتیکی در افراد دارای ناتوانی هوشی است. تولد کودک دارای سندرم داون دلایلی مانند: وراثت، استفاده مشروبات الکی و مواد مخدر در دوران بارداری و... دارد، اما بر اساس تحقیقات انجام شده خطر ابتلا به سندرم داون با افزایش سن مادر بیشتر می‌شود به طور متوسط در گروه سنی مادران باردار ۱۷ تا ۲۹ سال یک در ۱۵۰۰ تولد، در گروه سنی ۳۰تا ۳۴ سال یک در ۸۰۰ تولد، گروه سنی ۳۵تا ۳۹ سال یک در ۲۷۰ تولد، گروه سنی ۴۰تا ۴۴ سال یک در ۱۰۰ تولد و در مادران بالای ۴۵ سال یک در ۵۰ تولد می‌باشد.

اگر چه شیوع با بالا رفتن سن افزایش می‌یابد ولی ۵۰ الی ۸۰ درصد نوزادان مبتلا به سندرم داون مربوط به مادران زیر ۳۵ سال می‌باشند، زیرا در کل این مادران فرزند آوری بالاتری دارند.

بر اساس پژوهش‌های انجام شده شیوع سندرم داون در کشور ۹دهم در هر ۱۰۰۰ تولد گزارش شده است که با برنامه ریزی‌ها و اجرای برنامه‌های پیشگیری می‌توان از تولد اینگونه از کودکان جلوگیری کرد.

منبع: فرارو