جان پدر کجاستی؟ چند روزی است که بین مخاطبان ایرانی و افغانستانی فضای مجازی به صورت عکس، متن، شعر و ویدئو دست به دست می‌شود و فرصتی را برای نزدیکی بیشتر مردم دو کشور فراهم کرده است.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
۰۰:۰۹ - ۱۳۹۹/۰۸/۲۴
پاسخ
*جان پدر کجاستی*
ای همه صدق و راستی،ای که تو عمر ماستی،با تواَم ای عزیز دل،بگو بمن براستی،جان پدر کجاستی؟
زنگ زدم به بارها،پیام بیشمارها،دادمت و ندادیَم،جوابی از کنارِها،تو نور چشم ماستی،جان پدر کجاستی؟
تو را به جان مادرت،به اشکهای خواهرت،بیا که خون شده دگر،دل من و برادرت،چرا تو بی وفاستی،جان پدر کجاستی؟
میوه ی شیرین دلم،چشم و چراغ منزلم،گشت خموش از اَهرمن،شمع شبان محفلم،سوت و خمُش چراستی،جان پدر کجاستی؟
کجایی ای ناز گلم،بیا که خون شده دلم،فتاده آتشی کنون،به خوان و مان و منزلم،روی تواَم دواستی،جان پدر کجاستی؟نشسته مادر و پدر،به انتظار پشت در،چشم براهتم بیا،دختر ناز و گل پسر،به حبس یا رهاستی،جان پدر کجاستی؟
بیا عزیز گل پسر،بیا بیا جان پدر،بیا که بی تو مرده ام،خم شد و بشکسته کمر،فقط تواَم شفاستی،جان پدر کجاستی؟
مانده ام آرزو به دل،پیش تو گشته ام خجل،آه بجای حجله اَت،چون بسپارمت به گِل،بَه که چه با صفاستی،جان پدر کجاستی؟
گل پسرِ عزیز من،ای تو مرا پاره ی تن،بجای شال و پیرهن،چون بنمایمت کفن،اگر مرا تو خواستی،جان پدر کجاستی؟
غرقه به خون سیاوشم،ز هجر تو در آتشم،هیچ نداندم کسی،ز دوریَت چه میکشم،عمر مرا تو کاستی،جان پدر کجاستی؟
سرو چمان چمنم،طوطی شِکَّرشکنم،مرغ غزلخوان من و نغمه زنِ خوش سخنم،ازچه تو بی صداستی،جان پدر کجاستی؟محمّد ای جان پسرم،چشم براهت به درم،گفته بُدی به مادرت،عروس بهرت آورم،عروس بی شماستی،جان پدر کجاستی،گفتی به خنده هموطن،خنده به زندگی بزن،تا بزند خنده به تو،زدم ولی چرا بمن،گریه کنون رواستی،جان پدر کجاستی؟
ای گُل مَه جبین من،دختر نازنین من،سرخ ز خون خود چرا،عروس بی قرین من،به دست و پا حناستی،جان پدر کجاستی؟
قشنگتر ز هر گُلی،عروسِ نازِ کابُلی!!به لشق تو ترانه خوان،ز هر کناره بلبلی،بیدل و خوش نواستی،جان پدر کجاستی؟
قوّت جان من بیا،تاب و توان من بیا،بی تو بسانِ مرده اَم،روح و روان من بیا،عزیز من که راستی،جان پدر کجاستی؟
"بی تو نه زندگی خوشم،بی تو نه مُردگی خوشم"بیا که از فراق تو،شعله زنان در آتشم،وَه که مرا چه هاستی،جان پدر کجاستی؟
دل شده لبریز ز خون،خون جهد از دیده برون،بیا که از داغ غمت،رسیده ام حدِّ جنون،روز و شبم عزاستی،جان پدر کجاستی؟
ز علم و دانش و هنر،کجا فُتاده در خطر،خدا و شرع و دین و در،گناهتان چه بُد مگر،محصّلی گناهستی؟جان پدر کجاستی؟
آه که از جهل و جنون،ز جاهلان پست و دون،کتاب و دفتر و قلم،محصّلان غرقه خون،این چه مرا بلاستی،جان پدر کجاستی؟
آه به اَفغانِ فغان،به سرزمین خونفشان،که هر زمان و هر مکان،ز جنگ و جهلِ جاهلان،به خون و در فناستی،جان پدر کجاستی؟
رفتی و نیست باورم،مرگ تو ای دلاورم،آه که با ندیدنت،چگونه طاقت آورم،صبر کجا مراستی،جان پدر کجاستی؟
دختر ناز و گُل پسر،این منِ*شهبازِ*پدر،باپدران ز داغ دل،برکشم از سوز جگر،آه بگو براستی،جان پدر کجاستی؟
آبان ماه 1399 خورشیدی.ج.ی
ای همه صدق و راستی،ای که تو عمر ماستی،با تواَم ای عزیز دل،بگو بمن براستی،جان پدر کجاستی؟
زنگ زدم به بارها،پیام بیشمارها،دادمت و ندادیَم،جوابی از کنارِها،تو نور چشم ماستی،جان پدر کجاستی؟
تو را به جان مادرت،به اشکهای خواهرت،بیا که خون شده دگر،دل من و برادرت،چرا تو بی وفاستی،جان پدر کجاستی؟
میوه ی شیرین دلم،چشم و چراغ منزلم،گشت خموش از اَهرمن،شمع شبان محفلم،سوت و خمُش چراستی،جان پدر کجاستی؟
کجایی ای ناز گلم،بیا که خون شده دلم،فتاده آتشی کنون،به خوان و مان و منزلم،روی تواَم دواستی،جان پدر کجاستی؟نشسته مادر و پدر،به انتظار پشت در،چشم براهتم بیا،دختر ناز و گل پسر،به حبس یا رهاستی،جان پدر کجاستی؟
بیا عزیز گل پسر،بیا بیا جان پدر،بیا که بی تو مرده ام،خم شد و بشکسته کمر،فقط تواَم شفاستی،جان پدر کجاستی؟
مانده ام آرزو به دل،پیش تو گشته ام خجل،آه بجای حجله اَت،چون بسپارمت به گِل،بَه که چه با صفاستی،جان پدر کجاستی؟
گل پسرِ عزیز من،ای تو مرا پاره ی تن،بجای شال و پیرهن،چون بنمایمت کفن،اگر مرا تو خواستی،جان پدر کجاستی؟
غرقه به خون سیاوشم،ز هجر تو در آتشم،هیچ نداندم کسی،ز دوریَت چه میکشم،عمر مرا تو کاستی،جان پدر کجاستی؟
سرو چمان چمنم،طوطی شِکَّرشکنم،مرغ غزلخوان من و نغمه زنِ خوش سخنم،ازچه تو بی صداستی،جان پدر کجاستی؟محمّد ای جان پسرم،چشم براهت به درم،گفته بُدی به مادرت،عروس بهرت آورم،عروس بی شماستی،جان پدر کجاستی،گفتی به خنده هموطن،خنده به زندگی بزن،تا بزند خنده به تو،زدم ولی چرا بمن،گریه کنون رواستی،جان پدر کجاستی؟
ای گُل مَه جبین من،دختر نازنین من،سرخ ز خون خود چرا،عروس بی قرین من،به دست و پا حناستی،جان پدر کجاستی؟
قشنگتر ز هر گُلی،عروسِ نازِ کابُلی!!به لشق تو ترانه خوان،ز هر کناره بلبلی،بیدل و خوش نواستی،جان پدر کجاستی؟
قوّت جان من بیا،تاب و توان من بیا،بی تو بسانِ مرده اَم،روح و روان من بیا،عزیز من که راستی،جان پدر کجاستی؟
"بی تو نه زندگی خوشم،بی تو نه مُردگی خوشم"بیا که از فراق تو،شعله زنان در آتشم،وَه که مرا چه هاستی،جان پدر کجاستی؟
دل شده لبریز ز خون،خون جهد از دیده برون،بیا که از داغ غمت،رسیده ام حدِّ جنون،روز و شبم عزاستی،جان پدر کجاستی؟
ز علم و دانش و هنر،کجا فُتاده در خطر،خدا و شرع و دین و در،گناهتان چه بُد مگر،محصّلی گناهستی؟جان پدر کجاستی؟
آه که از جهل و جنون،ز جاهلان پست و دون،کتاب و دفتر و قلم،محصّلان غرقه خون،این چه مرا بلاستی،جان پدر کجاستی؟
آه به اَفغانِ فغان،به سرزمین خونفشان،که هر زمان و هر مکان،ز جنگ و جهلِ جاهلان،به خون و در فناستی،جان پدر کجاستی؟
رفتی و نیست باورم،مرگ تو ای دلاورم،آه که با ندیدنت،چگونه طاقت آورم،صبر کجا مراستی،جان پدر کجاستی؟
دختر ناز و گُل پسر،این منِ*شهبازِ*پدر،باپدران ز داغ دل،برکشم از سوز جگر،آه بگو براستی،جان پدر کجاستی؟
آبان ماه 1399 خورشیدی.ج.ی
