مردی جوان دوستش را به دلیل سوء‌ظن به قتل رساند

راحله حسین زاده - هیچ تناسبی نه از نظر قیافه و تیپ و نه وضعیت اقتصادی بینشان نبود «رسول» کارگر بود و رفیق گرمابه و گلستانش صاحب کاری بود که بنگاه معاملات املاک داشت، با این حال 4 سال وقت و بی وقت به خانه رسول در بولوار توس می آمد و دختر 9 ساله اش او را عمو صدا می زد.
«محمد» (مقتول) با اینکه خود خانواده داشت اما همیشه تنها به خانه این زوج جوان که پاتوقش بود می رفت و در آخرین مراجعه اش، منزل آن ها به قتلگاه و رسول هم به قاتل او تبدیل شد. گزارش این جنایت هولناک سه شنبه هفته گذشته در روزنامه شهرآرا با تیتر «سیاه بازی برای فرار از اتهام قتل» منتشر شد. در این گزارش آمده است که رسول و همسرش پس از قتل محمد با گذاشتن یادداشتی جهت فریب پلیس در شناسایی قاتل با خودروی آریزوی مقتول به فریمان فرار می‌کنند که در جاده با مشکوک شدن پلیس به خاطر وجود اسلحه در خودرو دستگیر می شوند و با سؤالات مأموران پلیس دچار تناقض گویی شده و به قتل محمد در منزل شخصی شان اعتراف می کنند.

مسائل اخلاقی، انگیزه اصلی قتل
بازپرس ویژه قتل عمد دادسرای عمومی و انقلاب مشهد بعد از بازجویی از متهمان این پرونده مسائل اخلاقی را انگیزه اصلی قتل دانست. در جلسات بازجویی رسول به قاضی علی اکبر احمدی نژاد گفت که «به دلیل اعتمادم به محمد او را به خانه ام راه می‌دادم و با هم پای بساط مواد مخدر می نشستیم اما بعد از مدتی به ارتباط بین همسرم با محمد مشکوک شدم تا اینکه شبی در حالی که مواد مصرف کرده بودیم موضوع ارتباط او را با همسرم مطرح کردم. این موضوع باعث درگیری من و محمد شد و در حالی که عصبانی بودم با میل باستانی ضرباتی به سرش زدم و او را نقش بر زمین کردم.»
طبق گفته احمدی نژاد متهمان این پرونده هر دو بعد از طلاق از همسر اولشان با یکدیگر ازدواج کرده اند و با اینکه یک دختر 9 ساله دارند ازدواجشان به طور رسمی در محضر ثبت نشده و این نشان دهنده این است که پایه های زندگی شان براساس قاعده و قانونی نبوده و با کوچک ترین مشکلات دچار لغزش شده است.
این مقام قضائی درباره مشارکت داشتن همسر رسول در قتل محمد گفت: متهم در اظهاراتش ادعا کرده که زنش در قتل شرکت نداشته اما به خاطر حضور در صحنه جنایت و همکاری در سرقت اموال مقتول و فرار به طور موقت در بازداشت به سر می برد و برای بررسی پرونده به عنوان مشارکت در قتل دستگیر شده است.
بازپرس ویژه قتل عمد دادسرای عمومی و انقلاب مشهد معتقد است که اگر دو نفر با یکدیگر دوست هستند نیاز نیست رفت و آمدهای آن ها به خانه و خانواده ختم شود و در واقع لازم است که حریم ها و حرمت ها رعایت و حد و مرزهای ارتباطی حفظ شود به خصوص اگر وضعیت خانوادگی شخص متزلزل است صلاح نیست آن شخص را وارد زندگی خود کنیم به این خاطر که مفسده ایجاد می کند.

مشخص نبودن حد و مرزهای یک خانواده
تکتم کاظمینی، روان شناس بالینی و روان درمانگر مشهدی معتقد است که به دلیل محکم نبودن شالوده و بنیان این خانواده و بی تعهدی های بین‌رسول و همسرش باعث شده تا یک فرد غریبه وارد زندگی شان شود و در نهایت جنایتی به وجود آید.
به گفته کاظمینی یک گریز روانی موجب شده تا این زوج جوان در قبال یکدیگر تعهدی نداشته باشند و ازدواجشان را به طور رسمی ثبت نکنند. از این رو هویت زن و مرد در قبال یکدیگر مبهم است و زمانی که مرزهای یک خانواده مشخص و تعریف نشود نمی توانند برای ورود و خروج افراد غریبه نیز مرزی مشخص کنند.
این روان شناس بالینی وجود نیازهای روانی برآورده نشده این خانواده را از عواملی دانست که منجر به رفت و آمد یک فرد غریبه به زندگی شان شده که به لحاظ اقتصادی هم متمکن بوده است تا این فرد خواسته های آن ها را برطرف سازد.
کاظمینی با بیان اینکه اعتماد تا حدی قابل قبول است گفت: اینکه یک شخص در یک زندگی به جهت موقعیت خاصی که دارد ارزشمند است، نباید منجر شود تا به او اعتماد بیش از حد کرد و گذاشت تا به مرزهای زندگی خصوصیمان نزدیک شود. این ارتباطات بیش از حد و ورود به زندگی خصوصی ممکن است به زندگی شخصی و خانوادگی و مسائل کاری افراد لطمه بزند.
این روان درمانگر اعتماد بیش از حد به دیگران را به نحوی، خود را در معرض ناامنی قرار دادن، دانست.

ورود غریبه ها ممنوع
رمضان علی قادری، مددکار اجتماعی این احتمال را می دهد که دلیل پناه آوردن محمد به خانواده رسول به خاطر مشکلاتی دانست که در زندگی خانوادگی خود داشته و حل نشده است.
او معتقد است وقتی یک رابطه که تعریفی برایش نشده و جایگاه آن مشخص نیست زیاد شود منجر به از بین رفتن روابط خصوصی شده و چهارچوب ها و هنجارهای اجتماعی شکسته می شود و در واقع بیشتر شدن روابط نمی تواند حد و مرزها را بر دارد.
به گفته قادری اینکه این زوج جوان یک فرد غریبه را وارد زندگی شخصی خود کرده اند، این احتمال را قوت می بخشد که هدف مشخصی داشته و آن بهره بردن از سود اقتصادی بوده است. از طرفی این فرد نیز برای فرار از تنهایی خودش و محلی امن برای مصرف مواد مخدر به منزل آن ها رفت و آمد می کرده است.
این مددکار اجتماعی توصیه کرد که افراد جامعه حد و مرزها را در ارتباطاتشان تعریف و از اعتماد بیش از حد به دیگران خود داری کنند زیرا ورود بیش از حد افراد به خانواده و حریم خصوصی ممکن است به انحراف اخلاقی و در نهایت جنایت ختم شود.
او بر این باور است که هرکس باید خودش میزان ارتباطاتش را تعریف کند و با توجه به مقدار اعتمادی که به شخصی دارد با آن فرد ارتباطات خانوادگی داشته باشد و اگر این شناخت و اعتماد وجود ندارد نباید اجازه ورود افراد را به زندگی شخصی خود دهد.