درباره قوانین آپارتمان نشینی در روز‌های خانه نشینی

معصومه متین نژاد | شهرآرانیوز؛ سن آپارتمان نشینی در ایران بسیار کم است. برای همین، خیلی از ما هنوز هم به روش خانه‌های ویلایی در آپارتمان‌ها زندگی می‌کنیم. یعنی خیلی وقت‌ها فراموش می‌کنیم کف آپارتمان ما سقف خانه همسایه پایینی و دیوار اتاقمان دیوار همسایه کناردستی هم است، موضوعی که در بیشتر مواقع، محل نزاع بین همسایگان و دلخوری آن‌ها می‌شود.

 

در حقیقت، آپارتمان نشینی هم مانند خیلی از پدیده‌هایی است که خودشان بسیار زودتر از فرهنگ استفاده شان وارد کشورمان شده اند. این روز‌ها این مشکل بیش از هر زمان دیگری خودش را نشان می‌دهد، زیرا در همه این سال‌هایی که آپارتمان نشینی در کشورمان رواج یافته است، آپارتمان نشین‌ها هیچ گاه به اندازه این روز‌های قرنطینه و خانه نشینی، مجبور به ماندن در خانه و هم جواری با یکدیگر نبوده اند. این موضوع جز ایجاد مزاحمت و گله مندی بیشتر برای همسایه‌ها می‌تواند زمینه شیوع بیشتر ویروس کرونا را نیز در این همجواری‌ها فراهم آورد. البته همه این‌ها در صورتی است که ما هم چنان به اصول اولیه فرهنگ آپارتمان نشینی بی توجه باشیم. برای همین، امروز می‌خواهیم یک بار دیگر درباره این باید‌ها و نباید‌ها باهم صحبت کنیم.

کسی مخالف خنده و شادی شما نیست، اما باید حساب تیغه‌های نازک آپارتمان‌ها را هم بکنید. صحبت کردن با صدای بلند و داد و بیداد کردن یا دیدن تلویزیون و گوش دادن به موسیقی با صدای بیش از حد متعارف می‌تواند برای همسایه تان که بچه کودک یا بیمار دارد یا روز سختی را پشت سر گذاشته است، آزاردهنده باشد. یادتان باشد هنگام خوش وبش کردن با دیگر همسایه‌ها در فضا‌های عمومی آپارتمان و ورود و خروج به ساختمان هم باید ملاحظه دیگران را بکنید.

فضا‌های عمومی و مشترک درون آپارتمان‌ها حکم کوچه و خیابان را دارد. باید در این مکان‌ها نیز از ماسک استفاده کنید و رفت وآمد کمتری در این فضا‌ها داشته باشید. برای ضدعفونی کردن مرتب این مکان‌ها با دیگر همسایه‌ها هم فکری کنید و از یک نفر بخواهید این مسئولیت را برعهده بگیرد. حتما می‌دانید که دورهمی شما بزرگ تر‌ها در لابی یا بازی بچه‌ها در محوطه سبز ساختمان می‌تواند به سرایت هرچه بیشتر ویروس کووید ۱۹ منجر شود. پس تا سفیدشدن وضعیت، دیدار حضوری با همسایه‌ها را کنار بگذارید و اجازه ندهید بچه‌ها هم به بهانه سررفتن حوصله شان از خانه خارج شوند.

 

حواستان باشد زباله‌ها یکی از منابع جابه جایی و سرایت ویروس کووید ۱۹ هستند. آن‌ها را درون کیسه‌های زباله دربسته بگذارید و در ساعت مشخص به خارج از خانه منتقل کنید. اگر یکی از اعضای خانواده هم بیمار شد، این موضوع را در کوتاه‌ترین زمان ممکن به اطلاع دیگر همسایه‌ها برسانید تا در صورت هر گونه تماس با فرد بیمار، مراقبت‌های لازم را انجام دهند.

در خیلی از مجتمع‌های مسکونی واحد‌ها دارای انباری هستند. یک بخش اختصاصی در بخش عمومی ساختمان که برای گذاشتن وسایل اضافی استفاده می‌شود. بدون کاربرد بودن این مکان برای شما به معنای این نیست که می‌توانید استفاده از آن را به فردی خارج از مجتمع واگذار کنید، چون با این کار پای افراد غریبه به مجتمع شما باز می‌شود و این موضوع برای ساکنان احساس ناامنی ایجاد می‌کند. بسیاری از حوادث در مجتمع‌ها زمانی اتفاق می‌افتد که نظارت دقیقی بر رفت و آمد ساکنان آن‌ها وجود نداشته باشد.

ما عادت داریم در حیاط خانه‌های ویلایی وسایلی مانند کپسول گاز، بشکه بنزین و تینر را برای روز مبادا نگهداری کنیم. این کار در خانه‌های آپارتمانی به دلیل فضای بسته‌ای که دارند بسیار خطرناک است و از آنجایی که واحد‌ها از نظر اسکلت ساختمانی به یکدیگر متصل هستند، تهدیدی برای همه آپارتمان به شمار می‌روند؛ بنابراین به هیچ وجه نباید مواد منفجره، محترقه و آتش زا را حتی در مقدار‌های کم در قسمت‌های داخلی آپارتمان مانند انبار، پارکینگ و واحد‌ها نگهداری کرد.

یکی از مسائلی که به طور معمول در مجتمع‌های آپارتمانی محل اختلاف نظر ساکنان آن می‌شود شارژ ماهیانه است. هزینه‌ای که ساکنان واحد‌ها باید آن را به صورت ماهیانه بپردازند تا صرف مصارف عمومی مجتمع مانند نظافت کلی ساختمان، تعمیرات عمومی نظیر سرویس آسانسور و رنگ آمیزی فضا‌های عمومی شود. میزان این هزینه براساس یک توافق کلی مشخص و به مدیر مجتمع پرداخت می‌شود. اینکه شما چقدر از امکانات عمومی مجتمع استفاده می‌کنید یا در طول ماه در واحدتان حضور دارید یا نه، تأثیری بر میزان این هزینه ندارد. پس هر ماه سر این موضوع با مدیر ساختمان بحث نکنید.

تفاوت اصلی خانه‌های آپارتمانی با ویلایی در بخش‌های مشترکی است که با همسایه‌های خود داریم و موظفیم حقوق و سلیقه دیگران را هم در آن رعایت کنیم. بخشی از این اشتراکات مانند پارکینگ و ایستگاه پله در سند اختصاصی آپارتمان شما قید شده است و بخشی دیگر هم نه، مانند دیوار‌های حد فاصل بین قسمت‌های اختصاصی که جزو اسکلت ساختمان نیستند، اتاق سرایداری، گذرگاه شوت زباله، نمای خارجی ساختمان و محوطه تأسیسات که هرگونه دخل و تصرف در آن‌ها باید با رضایت همه همسایه‌ها باشد.

جای نگهداری از حیواناتی مانند گربه، خرگوش، سگ، مرغ، خروس و کبوتر در مجتمع‌های آپارتمانی نیست. این کار افزون بر آسیب به بهداشت کلی آپارتمان که فضایی بسته است، سرعت انتقال بیماری‌ها را هم افزایش می‌دهد. مزاحمتی نیز که سروصدای این حیوانات برای همسایه‌ها ایجاد می‌کند موضوعی نیست که بتوان به راحتی نادیده گرفت. در ضمن، بالکن یا تراس اختصاصی واحد‌ها هم از این قاعده مستثنا نیست و در این بخش‌ها هم نمی‌توانید حیوان نگهداری کنید.

فضا‌هایی مانند نما‌های بیرونی پنجره ها، راهروها، پله ها، محوطه پارکینگ و در اصلی آپارتمان جزو فضا‌های عمومی مجتمع هستند که باید به آن‌ها توجه داشته باشید. یعنی نمی‌توانید کفش هایتان را پشت در واحد خود یا در محوطه راهرو رها کنید یا درون پاگرد پله‌ها گلدان بگذارید. این کار‌ها حتی به صورت موقت هم پذیرفته نیست و باعث اذیت همسایه‌ها خواهد شد. یادتان باشد توجه به این موضوع در مجتمع‌های چندواحدی از اهمیت بیشتری برخوردار است، چون فاصله واحد‌ها با یکدیگر بسیار کم است.

برخی قوانین آپارتمان نشینی کلی و نانوشته هستند، برخی دیگر را هم باید ساکنان مجتمع‌ها بنشینند و با هم به توافق برسند. بنابراین، اگر در مجتمع شما هنوز یک قانون جامع به تصویب نرسیده است، از مدیر مجتمع بخواهید با جمع کردن ساکنان واحد‌ها و برگزاری یک جلسه عمومی این کار را انجام دهد. تدوین منشور آپارتمان نشینی برای مجتمع‌های مسکونی که در آن به جزئیات هم اشاره شده باشد، امری ضرور است و بر کاهش مشکلات شما با همسایه هایتان تأثیر بسزایی دارد. این کار هم چنین باعث می‌شود افراد از مسئولیت‌ها و حقوق خود اطلاع کامل داشته باشند.

این روز‌ها حال اقتصاد کشورمان هیچ خوب نیست. بیماری کرونا، تحریم‌های جهانی و بی تدبیری برخی مسئولان باعث شده است وضعیت معیشت مردم خراب باشد. درست است که می‌گوییم به دلیل شرایط قرنطینه نباید با همسایه‌های خود رفت وآمد کنید، ولی این به معنای بی خبری از حال آن‌ها نیست. اگر همسایه تنها یا سالمندی دارید، مطمئن باشید به کمک شما نیاز دارد. اگر قبض‌های یکی از همسایه‌ها روی برد ساختمان باقی مانده یا چندین شب است چراغ‌های خانه اش روشن نیست، باید سراغی از او بگیرید. شاید بد نباشد به کمک همسایه‌های توانمندترتان، گروهی تشکیل بدهید و انواع کمک‌هایی را که می‌توانید به همسایه‌های نیازمند خود برسانید بررسی کنید.

اگر بچه کوچک دارید، باید مراقب بازی و دویدن‌های زیاد او داخل آپارتمان باشید، به ویژه در ساعت‌هایی که همسایه‌ها در حال استراحت هستند. هم چنین میهمانی‌هایی که تا پاسی از شب طول می‌کشند و با سروصدای زیاد همراه هستند یا جابه جایی وسایل در ساعت‌هایی خاص ممنوع است و باید با هماهنگی مدیر ساختمان صورت بگیرید. به طور معمول، در بیشتر مجتمع‌ها از ساعت یک تا ۴ بعدازظهر و از ۹ شب تا ۸ صبح روز بعد ایجاد هرگونه سروصدای نامتعارف ممنوع است.

کتاب‌های زیادی با موضوع فرهنگ آپارتمان نشینی منتشر شده اند. می‌توانید با تهیه و مطالعه آن‌ها اطلاعاتتان را دراین باره افزایش دهید. کتاب «چهاردیواری غیراختیاری»، نوشته فرید نجف نیا، یکی از آن هاست که نشر راز نهان در ۱۰۸ صفحه منتشر کرده است. در این کتاب ابتدا با پیامد‌های پدیده آپارتمان نشینی و سپس با اصول، قواعد و فرهنگ آن آشنا می‌شوید.

آشنا نبودن مردم با فرهنگ آپارتمان نشینی و رعایت نکردن اصول و قواعد آن موضوعی است که پس از گذشت سال‌ها از رواج زندگی آپارتمانی در ایران، هم چنان عامل نارضایتی بسیاری از ساکنان آپارتمان هاست. نتایج یک نظرسنجی نشان می‌دهد ۵۵ درصد آپارتمان نشین‌ها از زندگی خود ناراضی هستند و ترجیح می‌دهند در یک خانه ویلایی ساکن شوند.

 

۳۹ درصد آپارتمان نشین‌ها از سروصدا و رفت وآمد زیاد همسایه‌های خود شکایت دارند.

 

۱۳ درصد از آپارتمان نشین‌ها از نداشتن تفاهم فکری با همسایگان خود گله مندند.

 

۱۲ درصد از آپارتمان نشین‌ها از نداشتن فضای مناسب برای تفریح بچه‌ها و دورهمی‌ها ناراضی اند.

 

۲۷ درصد از آپارتمان نشین‌ها مزاحمت همسایگان را بزرگ‌ترین عیب زندگی آپارتمانی می‌دانند.