زخمی سربلند بحران‌ها

هنوز هم برایم جای تعجب است که ۱۲ سال پیش مگر میانگین سنی ما در شهرآرا، چه عددی بوده که بعد از ۱۲ سال، یکی از جوان‌ترین روزنامه‌های کشور هستیم؟ هنوز هم برایم سئوال است که چطور در خرداد ۸۸، این اعتماد به جوان‌ها شد تا یک روزنامه را به آن‌ها بسپارند؟ شاید شهرآرا یک نمونه کوچک است برای آنکه دریابیم به جوان‌ها هم می‌شود کار‌ها را سپرد و هنوز هم نمی‌دانم چرا در دیگر بخش‌های کشور آن گونه که باید، به جوان تر‌ها اعتماد نمی‌شود؟

در طول این ۱۲ سال، سختی‌ها و آسانی ها، بالا‌ها و پایین‌های زیادی داشته ایم؛ بحران‌هایی را پشت سر گذاشته ایم، از صفر شدن رقم حق التألیف‌ها (که مطبوعاتی‌ها می‌دانند می‌تواند یک روزنامه را فلج کند) تا کاهش سی، چهل درصدی حقوق و ...؛ اما خانواده شهرآرا، یک دل و یک صدا، همواره سعی کرد، خروجی کار به نحوی باشد که شما همراهان همیشگی، متوجه بحران‌ها نشوید. همواره تلاشمان آن بود که خروجی باکیفیتی را به دست شما مخاطبان برسانیم، زیرا برای چشمان شما و زمان شما احترام زیادی قائل هستیم و همواره سعی کرده ایم هیچ اتفاقی باعث کاهش کیفیت مطالبمان نشود. شاید روزگاری خودمان غرق در مشکلات اقتصادی بودیم، اما از مشکلات شما نوشتیم و این وظیفه ماست. چون ما «روزنامه مردم مشهد» هستیم.

در این روز‌های کرونایی، در حالی که همکارانمان یکی یکی به این ویروس مبتلا می‌شدند و بسیاری از مشاغل تعطیل بودند، دست از کار نکشیدیم، تا خلف وعده نکرده باشیم و هر روز صبح در کنار شما باشیم. همین احساس وظیفه درباره شما مخاطبان بود که باعث شد یکی ازهمکاران عزیز با لباس سیاه در سوگ پدرش از بیماری کرونا، در پشت سیستمش بنشیند و با چشمانی اشک آلود در غم پدرش، بر اساس رسالت حرفه‌ای اش، برایتان بنویسد. همین احساس وظیفه بود که سبب شد دیگر همکارمان در نگهبانی مؤسسه، که همسرش مبتلا به کرونا بود، در سر کار حاضر باشد، اما برای آنکه سلامتی دختر خردسالش دچار خطر نشود، او را شب در پیش خودش در دکه نگهبانی نگه دارد ...

۱۲ سال از انتشار اولین روزنامه شهرآرا می‌گذرد؛ در این ۱۲ سال با یکدیگر بزرگ شدیم، خندیدیم، گریه کردیم، دعوا کردیم، آشتی کردیم و ...؛ برخی‌ها در این سال‌ها به شهرآرا آمدند و رفتند و اگر این روز‌ها روزنامه شهرآرا به اعتباری در میان شما مخاطبان رسیده است، مطمئنا زحمات این دوستان هم در آن نقش بسیاری داشته است.

اکنون دیگر شهرآرا یک روزنامه نوپای کوچک نیست، به خودباوری و شکوفایی رسیده است، شهرآرا این روز‌ها فرزندانی هم دارد که بعد از تاتی تاتی ها، آن‌ها هم به بلوغ رسیده اند، از «شهرآرا محله» گرفته تا «پک‌های پلاس»، «شهرآرا ورزشی» و «شهرآرا نیوز» و همچنین دو فرزند نورسیده به نام‌های «مشهد چهره» و «شهرآرا +»؛ که هر کدام در تلاش هستند نقشی مؤثر را در رسانه شما بودن ایفا کنند تا «روزنامه مردم مشهد» بودنمان تنها یک شعار باقی نماند و تلاش کنیم همچنان روزنامه‌ای برای مردم شهرمان باقی بمانیم.