کشورهای دنیا برای مقابله با ریختن زباله چه تدابیری اندیشیده‌اند؟
برخی شهروندان جوری به نظافت و رعایت بهداشت داخل خودروشان اهمیت می‌دهند که حاضر نیستند نه‌تن‌ها زباله، بلکه گردوخاکی، خاطر داشبورد و صندلی‌هایشان را مکدر کند! این‌ها همان افرادی هستند که حاضرند وسط یک معبر اصلی، شیشه ماشینشان را با احتیاط پایین بدهند و زباله‌هایشان را وسط معبر پرتاب کنند! چرا یک سطل زباله مخصوص خودرو خود تهیه نمی‌کنید؟ اصلا چرا کیسه زباله‌تان را نزد خودتان نگه نمی‌دارید تا در نزدیک‌ترین مکانی که سطل زباله مشاهده کردید، آن را داخل سطل بیندازید؟
خوب است بدانید به‌جز چهره ناپسندی که برای شهر ایجاد می‌کنید، پرتاب‌کردن یا ریختن ضایعات، زباله، اشیا، آب دهان و بینی و امثالهم از وسیله نقلیه به سطح معابر، برابر کد۲۰۷۳ مبلغ ۳۰هزار تومان جریمه به‌دنبال دارد.
از مدارس سبز تا سطل زباله‌های غول‌آسا
مترجم: هدی جاودانی | ریختن زباله در فضا‌های عمومی، به‌صورت عمدی یا ناخودآگاه، رفتاری است که ممکن است از هر فردی سر بزند. اروپایی‌ها برای تغییر این رفتار به این نتیجه رسیده‌اند که با افرادی که تمایل دارند چنین کاری را انجام دهند، مستقیم تعامل داشته باشند. «مدارس سبز» در سراسر اروپا، از‌جمله خلاقیت‌هایی است که به میلیون‌ها کودک در سنین پایین می‌آموزد که ریختن زباله در سطل‌های زباله با مسئولیت‌پذیری همراه است. از دیگر راه‌هایی که در‌جهت تغییر رفتار این افراد درپیش گرفته‌اند، مداخله در لحظه‌ای است که آن‌ها ممکن است وسوسه شوند در خیابان زباله بریزند. این مداخله می‌تواند از‌طریق ارائه یک راه‌حل، مثلا قرار دادن یک سطل زباله در موقعیتی مناسب یا از‌طریق گفتگو و قانع‌کردن آنان صورت بگیرد. به‌طور مثال، یکی از راه‌حل‌هایی که تاکنون عملی شده است، طراحی سطل زباله‌هایی غول آسا در حاشیه جاده‌ها برای کامیون‌داران است تا ترغیب شوند زباله‌های خود را به شیوه‌ای جالب و آسان تخلیه کنند.
وقتی غنی و فقیر زباله می‌ریزند
بسیاری از مردم ویتنام، به‌ویژه در پایتخت این کشور، عادت به ریختن زباله در خیابان‌ها و مکان‌های عمومی دارند. به‌طور مثال پارک‌های ویتنام به مکانی تبدیل شده‌اند که در آن مردم به‌راحتی باقی‌مانده بستنی‌های خود، قوطی‌های نوشابه و پاکت‌های خوراکی را روی نیمکت‌ها یا در فضای سبز رها می‌کنند. این رفتار نادرست تنها به قشر ضعیف جامعه تعلق ندارد و بسیاری از افراد ثروتمند جامعه نیز در‌حالی‌که بر ماشین‌های گران‌قیمت خود سوار هستند، این رفتار را انجام می‌دهند.
علاوه‌بر‌این اتوبوس‌ها، قطار‌ها و به‌طور کل، وسایل نقلیه عمومی همگی از زباله اشباع‌اند. برای جلوگیری از این رفتارِ مردم ویتنام، دولت با تصویب قانونی، برای افرادی که زباله می‌ریزند مجازات مالی درنظر گرفته است. مردم ویتنام از این قانون به‌شدت استقبال کردند، چرا‌که اعتقاد دارند جلوگیری از این رفتار‌های کوچک از جرائم بزرگ‌تر پیشگیری می‌کند.
مجازات قانون شکنی تا ۵ سال حبس!
ازآنجا‌که بسیاری از ساکنان آپارتمان‌های مالزی، عادت به ریختن زباله در محیط پارکینگ، راه‌پله‌ها یا از بالکن خانه‌های خود دارند و گاه ابعاد و نوع این زباله‌ها عواقب خطرناکی به بار می‌آورد، دولت مالزی قوانین سخت‌گیرانه‌ای برای ریختن زباله تعیین کرده است.
طبق یکی از این قوانین، هر‌کسی که زباله‌های خود را خارج از سطل زباله‌های عمومی آپارتمان‌ها بیندازد، متهم به قانون‌شکنی است و مدیریت ساختمان اجازه دارد مبلغی را به‌عنوان جریمه برای فرد خطاکار درنظر بگیرد و آن مبلغ را برای مدیریت ساختمان هزینه کند. اما فردی هم که زباله‌های خود را از بالکن به بیرون پرتاب کند و به خودرویی در خیابان آسیب برساند متهم به قانون‌شکنی است و مجازات آن ممکن است به ۵ سال زندان هم برسد.
مترجم: هدی جاودانی | ریختن زباله در فضا‌های عمومی، به‌صورت عمدی یا ناخودآگاه، رفتاری است که ممکن است از هر فردی سر بزند. اروپایی‌ها برای تغییر این رفتار به این نتیجه رسیده‌اند که با افرادی که تمایل دارند چنین کاری را انجام دهند، مستقیم تعامل داشته باشند. «مدارس سبز» در سراسر اروپا، از‌جمله خلاقیت‌هایی است که به میلیون‌ها کودک در سنین پایین می‌آموزد که ریختن زباله در سطل‌های زباله با مسئولیت‌پذیری همراه است. از دیگر راه‌هایی که در‌جهت تغییر رفتار این افراد درپیش گرفته‌اند، مداخله در لحظه‌ای است که آن‌ها ممکن است وسوسه شوند در خیابان زباله بریزند. این مداخله می‌تواند از‌طریق ارائه یک راه‌حل، مثلا قرار دادن یک سطل زباله در موقعیتی مناسب یا از‌طریق گفتگو و قانع‌کردن آنان صورت بگیرد. به‌طور مثال، یکی از راه‌حل‌هایی که تاکنون عملی شده است، طراحی سطل زباله‌هایی غول آسا در حاشیه جاده‌ها برای کامیون‌داران است تا ترغیب شوند زباله‌های خود را به شیوه‌ای جالب و آسان تخلیه کنند.
وقتی غنی و فقیر زباله می‌ریزند
بسیاری از مردم ویتنام، به‌ویژه در پایتخت این کشور، عادت به ریختن زباله در خیابان‌ها و مکان‌های عمومی دارند. به‌طور مثال پارک‌های ویتنام به مکانی تبدیل شده‌اند که در آن مردم به‌راحتی باقی‌مانده بستنی‌های خود، قوطی‌های نوشابه و پاکت‌های خوراکی را روی نیمکت‌ها یا در فضای سبز رها می‌کنند. این رفتار نادرست تنها به قشر ضعیف جامعه تعلق ندارد و بسیاری از افراد ثروتمند جامعه نیز در‌حالی‌که بر ماشین‌های گران‌قیمت خود سوار هستند، این رفتار را انجام می‌دهند.
علاوه‌بر‌این اتوبوس‌ها، قطار‌ها و به‌طور کل، وسایل نقلیه عمومی همگی از زباله اشباع‌اند. برای جلوگیری از این رفتارِ مردم ویتنام، دولت با تصویب قانونی، برای افرادی که زباله می‌ریزند مجازات مالی درنظر گرفته است. مردم ویتنام از این قانون به‌شدت استقبال کردند، چرا‌که اعتقاد دارند جلوگیری از این رفتار‌های کوچک از جرائم بزرگ‌تر پیشگیری می‌کند.
مجازات قانون شکنی تا ۵ سال حبس!
ازآنجا‌که بسیاری از ساکنان آپارتمان‌های مالزی، عادت به ریختن زباله در محیط پارکینگ، راه‌پله‌ها یا از بالکن خانه‌های خود دارند و گاه ابعاد و نوع این زباله‌ها عواقب خطرناکی به بار می‌آورد، دولت مالزی قوانین سخت‌گیرانه‌ای برای ریختن زباله تعیین کرده است.
طبق یکی از این قوانین، هر‌کسی که زباله‌های خود را خارج از سطل زباله‌های عمومی آپارتمان‌ها بیندازد، متهم به قانون‌شکنی است و مدیریت ساختمان اجازه دارد مبلغی را به‌عنوان جریمه برای فرد خطاکار درنظر بگیرد و آن مبلغ را برای مدیریت ساختمان هزینه کند. اما فردی هم که زباله‌های خود را از بالکن به بیرون پرتاب کند و به خودرویی در خیابان آسیب برساند متهم به قانون‌شکنی است و مجازات آن ممکن است به ۵ سال زندان هم برسد.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
