نگاهی به نمایشگاه گروهی نقاشی «خانه به مثابه پناهگاه» در نگارخانه «هنگام»

امیرمنصوررحیمیان | شهرآرانیوز - بعضی کلمات هستند با اینکه تعریفشان مشخص است، در عین حال برای همه آدم‌ها آن تعریف، چندان هم یکسان نیست. برای هرکس تعریف بعضی از کلمات، مخصوص به خودش است. شاید وقتی آدم در فرهنگ لغات جست‌وجو کند، پیدا کردن معنی کلی و فراگیرش کار زیاد سختی نباشد. ولی وقتی همان آدم بخواهد تعریفی شخصی از کلمه بدهد، می‌فهمد اوضاع به همین راحتی هم نیست. برای نمونه، کلمه «خانه»، در فرهنگ لغت یک معنی و در ذهن همه آدم‌ها، یک معنی خاص دارد.

خانه به همان چهاردیوار و سقف گفته نمی‌شود که در آن زندگی می‌کنند. به انبوه انباشته عشق و خاطرات تلخ و شیرین هم گفته می‌شود. به بخار بلند شده از چای، در لیوان لب پریده، جلوی پنجره‌ای که پشتش برف می‌بارد. به بوی کوکو و خورشت، به صدای ماشین لباس‌شویی در سکوت و به خیلی چیزها، می‌شود خانه گفت. رویارویی هنرمندان با مفهوم خانه، به خاطر روح شکننده و لطیفشان قدری جذاب‌تر است و دیدنی خواهد بود. نگارخانه «هنگام» این‌بار با موضوع خانه نمایشگاهی گروهی نقاشی «خانه به مثابه پناهگاه» را برگزار کرده است که از همه نظر یک ضیافت تمام و کمال است.

هنرمندانی در این نمایش حضور دارند که هرکدام به تنهایی می‌توانستند بار هنری یک نمایشگاه را به دوش بکشند. گو اینکه بیشترشان قبل از این هم نمایشگاه انفرادی داشته‌اند. آن‌ها کنار یکدیگر مجموعه را به کمال می‌رسانند و هارمونی ایجاد می‌کنند. «نجمه امینی» به عنوان مدیر نگارخانه این نمایشگاه، در خلق سوژه‌های جدید و همراه کردن دیگر هنرمندان با خود، موفق عمل کرده است.

در این نمایشگاه به‌جز معدودی از آثار که هنرمند از نماد‌های زنده استفاده کرده، بیشتر آثار به سبک و سیاق طبیعت بی‌جان است. در تمام آثار سعی نقاشان به استفاده از فضا و یا ساختن و کارگردانی فضاست. با این‌حال نقاشی‌هایی با سبک‌های دیگر هم کنار این مجموعه قرار گرفته‌اند.

بیشتر آثار با خطوط قوی و بدون ترس و قدرتمند اجرا شده‌اند. رنگ‌گذاری‌ها بی‌پروا و ترکیب‌بندی‌ها خوب است و توجه به جزئیات تا آنجایی که به موضوع کلی اثر آسیب نرساند، به خوبی رعایت شده است. به‌جز معدودی اثر که انگار هنرمند عجله‌ای در تمام کردن آن‌ها و رساندنشان به نمایشگاه داشته، بقیه از فرصت کافی برای کار کردن روی سوژه برخوردار بوده‌اند. زیرسازی‌ها در آثار رنگ روغن به صورت مناسبی انجام شده و تنها به برخی آثار می‌توان خرده گرفت که رعایت پرسپکتیو در آن‌ها نشده است.

البته فرق است بین اثری که در آن با نگاه انتزاع به منظره‌ای نگاه می‌شود و اثری که تمام جزئیات تصویری در آن رعایت شده و باز هم پرسپکتیو درستی نشان نمی‌دهد. به هرصورت در این نمایشگاه از اصفهان «نیما الفت» و «الهام سلطان‌محمدی» از تهران «فاطمه باقری»، «پروانه نعمتی» و «یاسمن خالقی» و از مشهد «تکتم حدادفر»، «نسرین صادقی»، «مریم گودرزی» «حسین مولویان» و «نونا نمازی» هر کدام با چند اثر شرکت کرده‌اند. این نمایشگاه تا امروز چهاردهم آذر برپاست.