بولوار احمدآباد و معضل پزشکان

ترافیک، کمبود و نبود جای پارک، آلودگی صوتی، برهم ریختگی فضای‌شهری، زوال محلات و هویت‌شهری و نبودن سرویس‌بهداشتی، عوارضی است که اندام‌های اصلی بیماری محترم، به نام بولوار احمدآباد یعنی خیابان‌های عارف، پرستار و محتشمی را دربرگرفته و مدت زیادی است که از این بیماری رنج می‌برد و گویا طبیبان متخصصی همچون دکتر شهرداری و دکتر نظام‌پزشکی و دیگر متخصصان امر از این بیمار قطع امید کرده یا دیگر فراموشش کرده‌اند. طبق نتایج آزمایشگاهی که از بیمار محترم، جناب بولوار احمدآباد به دست آمده است، ناقل این بیماری، عناصر محترمی در مجاورت این بیمار، به نام مطب‌ها و درمانگاه‌های پزشکان منطقه و همچنین بیمارستان محترم قائم است. البته باید تأکید کنم این عناصر هم‌جوار، حسنات زیادی دارند که قدردان هستیم، اما به‌طور یقین این بیماری به‌طور مستند از آ‌ن‌ها سرایت پیدا کرده و تاکنون اقدامی برای رفع آن نشده است و متأسفانه اثرات منفی و مخرب این بیماری بر مجاوران دیگر، همچون ساکنان محل و اشخاص و وسایل نقلیه در حال تردد از این منطقه و همچنین فضا و منظر شهری بسیار مشهود است. اول: از دلایل اصلی‌ای که بولوار احمدآباد را به محدوده‌ای بیمارگونه در مدیریت شهری تبدیل کرده است، قانونی است که بر اساس آن پزشکان می‌توانند در کاربری‌های مسکونی مطب ایجاد کنند؛ به موجب این قانون، اکنون ساکنان محلی به عنوان اصلی‌ترین ذی‌نفع در محیط شهری از این ناسازگاری و مسائل ناشی از آن رنج می‌برند و مجبور به زندگی در محیطی هستند که اصول و معیار‌های استقرار این صنف را در بستر خود ندارد. دوم: دو مرکز بزرگ درمانی شهر و استان، یعنی بیمارستان‌های قائم (عج) و امام‌رضا (ع) در حوالی میدان شریعتی و ابتدای خیابان احمدآباد قرار دارند و همین موضوع باعث می‌شود پزشکان به‌دلیل وابستگی به خدمات داخل این دو مرکز، اقبال بیشتری به این محدوده شهر داشته باشند و در این‌باره توجه به آمار ارائه شده از سوی رئیس سازمان نظام پزشکی مشهد، مبنی براینکه ۸۰درصد مراکز درمانی شهر در فاصله میدان شریعتی تا احمدآباد است و اگر اتفاقی در حوزه پدافند غیرعامل رخ دهد خطرناک است، بسیار جالب توجه است. سوم: نظام‌پزشکی به‌عنوان مجموعه صنفی پزشکان در بخش خصوصی و شهرداری به‌عنوان مسئول سازمان‌دهی مشاغل در شهر، باید با یکدیگر به تعامل برسند که در این مسیر، نبود فرهنگ مشارکت و همکاری بین‌بخشی در میان دستگاه‌های متولی و اجرایی این مسئله، مشهود است. به‌عنوان راهکار می‌توان بازنگری در قانون مورد اشاره، در نظر گرفتن مرکز و منطقه‌ای مشخص باعنوان شهرک سلامت برای پزشکان، در نظرگرفتن پروژه‌های پارکینگ طبقاتی و تغییر و تجهیز ساختمان‌ها به امکانات مورد نیاز برای بیماران، مانند سرویس‌بهداشتی و مبلمان کافی برای نشستن پیشنهاد داد که در همین راستا شهردار محترم مشهد، فعال‌کردن شهرک سلامت، ایجاد مجتمع‌های ایستگاهی با کاربری پزشکی و ایجاد درمانگاه‌های تخصصی در مناطق کم‌برخوردار را سه راهکار مشترک شهرداری و دانشگاه علوم پزشکی برای حل مشکل تجمع مطب‌ها در خیابان احمدآباد پیشنهاد کرده است. در پایان باید یادآور شوم که علاوه‌بر مشکلات ذکرشده در تمرکز کلونی‌های پزشکان در منطقه بولوار احمدآباد، مشکلات حادتری نظیر انباشت زباله‌های خطرناک و سمی ناشی از فعالیت مراکز درمانی در این منطقه، پدیده‌های فروش اعضای بدن مانند آگهی فروش کلیه و...، تبلیغات سوء و منفی نظیر سقط جنین، ارائه خدمات پزشکی خارج از حدود مجوز و پروانه فعالیت، ظهور و بروز پدیده دلالی در معرفی بیماران به پزشکان و مواردی دیگر به‌وجود آمده است که تبعات کوتاه‌مدت و بلندمدت آن به صورت تهدید اثرگذار خواهد بود.