محبوبه فرامرزی
آخرین مطالب محبوبه فرامرزی
ناهید هم خدایی داشت
یکی دوبار دیده بودم زنگ‌های تفریح سطل‌های آشغال توی حیاط را زیر‌و‌رو می‌کند. من را که می‌دید خودش را می‌زد به آن کوچه که مثلا پولش را اشتباهی توی سطل زباله انداخته و دارد دنبالش می‌گردد.
معجزه تشویق
از اول دبستان با او هم‌کلاس بودم. از همان سال اول همه مسخره‌اش می‌کردند. حتی معلم‌ها. ناظم او را مجسمه صدا می‌زد.
زیرآب نزدن را به فرزندانمان بیاموزیم!
برادرم از تک تک ما سؤال می‌کرد چرا چنین خراب کاری‌ای مرتکب شده ایم. وای به روزی که ما گناهمان را گردن دیگری می‌انداختیم.
نصیحت حیدر
وقتی در را به روی برادرم باز می‌کردم تا جلو خانه برسد تمام اخبار روز را به او منتقل می‌کردم.
شوق داشتن جوجه اردک زشت
از تاکسی که پیاده شدم مثل فشنگ پریدم بیرون و خودم را انداختم توی حیاط خانه برادرم. خودم را به سمانه و سمیرا رساندم و آن ها را از این موضوع مسرت بخش باخبر کردم.
ماجرای آن کوچه بن بست
یک بار در هفت سالگی «می خواستم سرم را بردارم و بروم*». می‌خواستم دیگر به خانه برنگردم. مقصرش هم خانم معتمدی معلم کلاس اولم بود....
خانه تکانی هم عالمی دارد
خانه تکانی هم عالمی دارد. به یادت می‌آورد که یک سال گذشته است. خاطرات پیش چشمانت رژه می‌روند.
مادرجانِ خانم ابراهیم زاده
خانم ابراهیم زاده همسر ندارد و از مادرش نگهداری می‌کند. زندگی او بر مدار مادرش می‌چرخد.
اگر آقای همسایه نبود
اینکه یک آقای همسایه آن قدر احساس مسولیت می‌کند که با لباس تنش آتش خانه همسایه را خاموش می‌کند که زودتر فروکش کند و خسارت بیشتری پیش نیاید چیزی نیست که به این راحتی‌ها فراموش کرد.
مدیریت به سبک موتورسوار جوان
وسط خودرو‌ها موتورسواری به اطرافش نگاه کرد انگار فهمید باید چطور گره ترافیک دور میدان را تا درست شدن چراغ راهنمایی باز کند. او به آن سوی میدان رفت. موتورش را گوشه‌ای رها کرد. وسط خودرو‌ها ایستاد. تعدادی از ماشین‌ها را متوقف کرد و به تعدادی گفت حرکت کنند.
ما، در کلاس تاریخ چشممان روشن شد!
مردی با کت و شلوار سرمه‌ای نزدیک مدیر نشسته بود. عینک آفتابی بزرگی روی صورتش بود. مدیر من را که دید گفت آقای بابایی معلم تاریخ شماست.
گفتگو با زوج مشهدی که با وجود ۷ فرزند، همچنان در پی ادامه فرزندآوری هستند
گفتگو با زوج محله کلاهدوز که ۷ فرزند دارند و هنوز به ادامه فرزندآوری فکر می‌کنند.
جانور درنده‌ای به نام خشم
ساعت از سه عصر گذشته بود. خیابان پر از خودرو‌هایی بود که بعد از یک روز کاری خودشان را به منزل می‌رساندند.
دلتنگی سمیه
سمیه هوش و حواسش سر جایش نبود. سؤالات ریاضی را جواب نداده بود. دفترش سفید سفید بود. وقتی معلم اخم هایش را کرد تو و با تشر گفت چرا تکالیفت را انجام ندادی، یک دفعه سمیه گریه سرداد.
روایت های پزشک اطفال آسایشگاه شهید فیاض بخش | بابای بچه های فیاض بخش
دکتر مهدی فرساد، متخصص بیماری‌های اطفال و کودکان، هفتادونه‌سال دارد اما حافظه عجیبی دارد. در طول مصاحبه، اسم کوچک همه افرادی را که در دوره‌های مختلف با آن‌ها سروکار داشته است، به خاطر دارد؛ از بیماران گرفته تا استادان، همکاران، هم‌خدمتی‌ها.
مهمان نوازی عمو حسین
خانه عمو بی شباهت به مسافرخانه نبود. هیچ در راه مانده‌ای امکان نداشت سر سفره عمو و ترگل ننشسته باشد.
داستان آن تصادف لعنتی
رفته بودم آسایشگاه فیاض بخش تا از یک کارگاه فن بیان گزارش بگیرم. گفتند فرزانه‌ای داریم که حال روحی اش آن قدر خراب بوده که چندباری قصد خودکشی داشته است. حالا بهتر شده، توی کلاس‌ها شرکت می‌کند. کنجکاو شدم ببینمش.
گاهی اتفاق مال همسایه نیست
بار اول وقتی مادرش را خبر کردم تا ماشینش را جابه جا کند، به جای مادر، ابوالفضل آمد و با غرور پشت فرمان نشست.
طرز فکر فاطمه خانم
گاهی که فاطمه و همسرش حساب وکتاب می‌کردند، می‌گفت همین قدر داشته باشیم که محتاج کسی نشویم، بس است، بیشتر نمی‌خواهم.
نذر بی بی زبیده
وقتی بی بی جوان بود، در مسیر تهران به بابل تصادف می‌کند. هنگام تصادف اکبرآقا همسرش و اعظم دخترشان هم همراه بی بی بودند.
۱ بعدی
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.