هزینه‌های درمانی یک فرد دیابتی چقدر است؟

به گزارش شهرآرانیوز، یکی از شایع‌ترین بیماری‌هایی که این روز‌ها در ایران دیابت است و نزدیک به ۱۰% جمعیت ایران یعنی ۸.۵۰۰.۰۰۰ نفر به دیابت و پیش دیابت مبتلا می‌باشند و موضوع نگران‌کننده آن است که تنها نیمی از آن‌ها شناسایی‌شده‌اند.

دیابت یکی از بیماری‌های پرهزینه و نیازمند کنترل است که تأثیر بسیاری بر فعالیت‌های روزانه و کاهش انعطاف‌پذیری و انگیزه در فرد می‌شود و متأسفانه تاکنون درمان قطعی برای این بیماری یافت نشده است، در صورت عدم کنترل و درمان مناسب موجب مرگ می‌شود.

بر اساس مطالعات انجام‌شده طی سال‌های اخیر هزینه‌های کنترل دیابت در بلندمدت بسیار کمتر از درمان عوارض دیابت است. هزینه‌های دیابت از عوارض آن ایجاد می‌شود و بیشترین هزینه صرف کنترل عوارض دیررس این بیماری می‌گردد.

بالاترین آمار افراد دیالیزی در جهان مربوط به دیابت است و در صد زیادی از بیماران دیالیزی دیابتی هستند، بسیاری از بیماران بستری در CCU یا تحت آنژیوگرافی بیماران دیابتی می‌باشند و طبق گفته کارشناسان دیابت، چهارمین عامل مرگ‌ومیر در جهان است. هم‌چنین بیشترین آمار مربوط به قطع عضو بعد از تصادفات به دیابت اختصاص می‌یابد و این را نباید فراموش کرد که تمامی هزینه‌های ذکرشده مربوط به هزینه‌های مالی است و عوارض روحی و روانی که این بیماری به افراد جامعه تحمیل می‌کند بسیار سنگین‌تر و جبران‌ناپذیرتر است. با کنترل صحیح و مناسب دیابت می‌توان این عوارض را به میزان چشمگیری کاهش داد و به طبع آن بستری در بیمارستان و هزینه‌های درمانی را کم نمود.

انسولین و کیت تشخیص قند، اصلی ترین هزینه ها

اولین گام در کنترل صحیح دیابت بعد در نظر گرفتن روش زندگی و تغذیه مناسب دیابتی خود پایشی قند خون به‌صورت مستمر توسط فرد مبتلا است. این موضوع برای بیمارانی که برای درمان از تزریق انسولین استفاده می‌کنند امری بسیار مهم و حیاتی است. بر اساس دستور العما‌های جهانی این بیماران باید حداقل روزی ۳ بار قند خون خود را اندازه‌گیری نمایند و میزان وعده غذایی و انسولین موردنیاز خود را با توجه به نتایج سنجش‌های روزانه خودمصرف نمایند.

افراد مبتلا به دیابت نوع ۲ از انسولین استفاده می‌کنند و با توجه به استمرار بیماری و ضرورت کنترل درمان، این استفاده روزانه تداوم دارد. حال هزینه‌های تامین انسولین در یک ماه چقدر است؟ باهم مثالی را بررسی کنیم.
متوسط قیمت یک انسولین قلمی با احتساب به پرداخت حق بیمه‌ای آن، عددی بین ۷ هزار و ۵۰۰ تا ۹ هزار تومان می‌باشد. اگر فرد دیابتی روزانه در حدود ۶۰ واحد از این انسولین را تزریق نمایند، هر قلم برای ۵ روز استفاده می‌شود و بدین ترتیب ماهانه باید ۶ انسولین تهیه و تزریق شود که با در نظر گرفتن عدد ۹ هزار تومان، هر فرد ماهانه ۵۴ هزار تومان هزینه می‌دهد. این در حالی است که فرد انسولین دیگری استفاده نکند و متحمل هزینه دیگری نشود.

اما از این نکته غافل نشویم که هزینه‌های جانبی درمان و کنترل دیابت، عموما تحت پوشش بیمه نیست و برخی اقلام باید آزاد تهیه شود. به عنوان مثال، سوزن‌هایی که بر انسولین قلمی سوار و زمینه تزریق را فراهم می‌کند، جعبه‌های ۵۰ عددی آن، رقم ۷۰۰ هزار تومان را به فرد تحمیل می‌کند. البته باید گفت این رقم تخمینی ست و نرخ ثابتی برای فرد ندارد.

هزینه قابل توجه دیگری که بیمار دیابتی به شکل ماهانه پرداخت می‌کند، هزینه چک روزانه قند خون است. قدم اول تهیه دستگاه قند خون است که قیمت آن در بازار از ۴۰۰ هزار تومان به بالا می‌باشد و به علت عدم تسلط افراد در استفاده از برخی مدل‌ها و جهت جلوگیری از خرابی دستگاه، دستگاه‌های دیجیتالی و اتوماتیک طرفداران بیشتری در بازار دارد و به طبع آن، گران‌تر نیز هست.

دومین ابزار پرکاربرد، نوار‌های تست قند است. هر فرد دیابتی در روز، حداقل باید ۳ مرتبه قند خون خود را چک کند. بسته‌های ۱۰۰ تایی نوار تست قند در بازار به طور متوسط ۱۷۰ هزار تومان است و از سوی دیگر، سوزن‌های مخصوص تست قند خون نیز هزینه دیگری است که قیمت آن حداقل ۵۰ هزار تومان می‌باشد.
یک بیمار دیابتی تحت نظر متخصص باید به صورت ماهانه یا هر دو ماه یک بار ویزیت شود و این روز‌ها ویزیت فوق تخصص با احتساب به داشتن بیمه درمانی، ۱۸۰ هزار تومان است و دارو‌هایی که در کنار انسولین تجویز می‌گردد، بعضا رقمی معادل ۲۰۰ و ۳۵۰ هزار تومان برای بیمار خرج خواهد داشت.

آزمایشات دوره‌ای و پایش ماهانه تغییرات متابولیسم یک فرد دیابتی، آخرین مرحله از هزینه‌های ماهانه فرد است که می‌تواند بین ۱۹۰ تا ۲۴۰ هزار تومان هزینه آزمایش او باشد و قطعا نیز ضروری است.

با این حساب، متوسط هزینه کرد ماهانه یک بیمار دیابتی با کسر هزینه‌هایی که توسط بیمه پرداخت می‌شود، رقمی در حدود ۸۰۰ تا یک میلیون و ۲۰۰ هزار تومان است که در مقایسه با هزینه‌های درمان عوارض بلندمدت دیابت که کمترین آن بستری شدن در بیمارستان برای بروز هایپو گلاسمی است یا در برابر هزینه‌های دیالیز، قطع عضو و هزینه‌های بستری در بخش CCU بسیار ناچیز است. اگر خوب فکر کنیم می‌بینیم در زندگی هزینه‌های دیگری می‌کنیم که چندان ضروری نیست که بعضاً چندین برابر این مبلغ است. در نتیجه با مقداری انگیزه و هزینه کم می‌توان به‌راحتی دیابت را کنترل نمود وزندگی بدون دغدغه و با آرامشی را داشت.