در ورزش خراسان همه پوست‌کلفت شده‌اند

اول: حال‌وروز ورزش خراسان‌رضوی در بعد قهرمانی این روز‌ها اسفناک است. درحالی‌که غیبت خراسانی‌ها در سطح اول و دوم فوتبال کشور به موضوعی عادی تبدیل شده و تنهانماینده استانمان در لیگ دسته‌دوم قعرنشینی به تمام معناست، در دیگررشته‌های ورزشی هم که نامی از خراسان‌رضوی است، تنهاخبری که به گوش می‌رسد، خبر باختن است و بس. در والیبال و بسکتبال نمایندگان استانمان نه‌تنها گزینه‌های اول سقوط هستند، بلکه مایه مضحکه دیگران و خجالت خودی‌ها شده‌اند. دو رشته‌ای که تا همین چندسال پیش حرفی برای گفتن در ایران داشتند، اکنون درحال خلق رکورد‌های منفی عجیب هستند؛ آن‌چنان‌که برخی‌ها از احتمال شرط‌بندی درباره نتایج سؤال‌برانگیز آن‌ها خبر می‌گویند. فوتسال استان که با وجود فرش‌آرای مشهد، همیشه تیمی متوسط و گاه روبه‌بالا در لیگ‌برتر داشت، اوضاعش آن‌قدر وخیم شده است که کم‌کم باید به معجزه امیدوار بود تا شاید این تیم در لیگ بماند و سقوط نکند. در کشتی، کاراته، هندبال، واترپلو و... هم تاکنون هرچه بوده، خبر ناکامی بوده و شکست پشت شکست حاصل حضور خراسانی‌ها در ورزش کشور شده است.

دوم: نتایج تأسف‌برانگیز تیم‌های مشهدی در رشته‌های مختلف درحالی هر هفته تکرار می‌شود که تاکنون به تریج قبای هیچ مسئولی برنخورده است و ندیده‌ایم از متولیان ورزش شهر و استانمان کسی حرفی بزند یا اقدامی کرده باشد. گویی باختن و شکست‌خوردن تیم‌ها برایشان عادی شده است و گویا مثل سابق هیچ مدیری یا رئیس هیئتی از اوضاع آشفته تیم‌هایش نه ناراحت می‌شود و نه احساس خطر می‌کند. پوست‌کلفت‌بودن مدیران در شنیدن هر هفته خبر‌های بد درحالی است که دل دوستداران و هواداران ورزش از این وضعیت خون است، ولی کاری از دستشان برنمی‌آید و صدایشان به گوش کسی نمی‌رسد.

سوم: ورزش خراسان‌رضوی با همین فرمان که امسال پیش گرفته است، سال آینده هیچ جایی در ورزش ایران ندارد. سالن ۷ هزارنفره، ورزشگاه فوتبال مدرن ۲۵ هزارنفره، پروژه بازسازی سالن مهران، تأسیس یک سالن مدرن ۶ هزارنفره به‌جای آن و انواع و اقسام زیرساخت‌های ارزشمند این شهر و استان همه و همه باید خاک بخورند و هیچ کاربردی نخواهند داشت. یادمان نمی‌رود که مدیرکل ورزش‌وجوانان در مراسم معارفه‌اش وعده داده بود یک باشگاه بزرگ در استان تأسیس می‌شود که تیم‌های مختلف را پوشش بدهد، اما حالا به نقطه‌ای رسیده‌ایم که از این باشگاه بلندپروازانه هیچ نشانی نیست، بماند که همین باشگاه‌های کوچک هم یکی‌یکی در حال نابودی و ازهم‌پاشیدن هستند.