لولی؛ فیلمی سردرگم و کسل‌کننده
یک فعال فرهنگی گفت: فیلم لولی سردرگمی و ژانر روشن‌فکری خاصی داشت و دارای مضامین تلخی بود.
حسین کمیلی در گفت‌و‌گو با شهرآرانیوز، در خصوص فیلم لولی که در جشنواره فجر در مشهد اکران شده است، اظهار کرد: من شنیده بودم که این فیلم زمینه بین‌فرهنگی دارد و مهاجران افغانستانی در آن حضور دارند، بنابراین به دلیل اینکه حوزه کاری من در این زمینه است، علاقه‌مند بود کار را مشاهده کنم.
وی عنوان کرد: فیلم لولی ژانر خیلی خاصی را انتخاب کرده که مخاطب عمومی و حتی مخاطب فیلم‌بین را خسته می‌کند. فیلم به‌شدت کسل‌کننده و خسته‌کننده بوده و ژانر خاصی است که سعی کرده به صورت استعاری مفاهیم خود را مطرح کند، اما به نظر می‌رسد با استعاره‌هایی که انتخاب کرده، فیلم در مجموع خوب درنیامده است.
کمیلی با اشاره به بعد محتوایی فیلم تصریح کرد: در فیلم، امام‌زاده‌ای وجود دارد که تعطیل است و از آن استفاده‌ای نمی‌شود. به نظر می‌رسد فیلم ضدسنت است. نماد دین در فیلم نیز کسی بود که در امام‌زاده نماز می‌خواند، اما لکنت پیدا کرده بود و امکان سخن‌گفتن عادی نداشت؛ بنابراین باید تمرین می‌کرد تا سخن بگوید.
این فعال فرهنگی افزود: افرادی در فیلم حضور داشتند که درگیر مسائل شخصی روان‌شناختی خودشان بوده و دچار توهم و تخیل شده بودند که شاید این موضوع تداعی‌کننده این موضوع است که چون در این امام‌زاده ماندند، دچار توهم و تخیل شدند و ارتباطی با جهان بیرونشان ندارند. کودکی از مهاجران نیز در این امام‌زاده حضور دارد.
وی خاطرنشان کرد: فیلم سردرگمی و ژانر روشن‌فکری خاصی داشت و دارای مضامین تلخی بود. فیلم تلاش کرده به نقش زنان تأکید داشته باشد، حتی در بخشی از فیلم امام جماعت امام‌زاده، زن می‌شود که این در ادامه نقد به دین و سنت است. انتهای فیلم نیز راهکار را به سمت تکنولوژی روز می‌برد.
کمیلی گفت: فیلم‌های کمی درخصوص ارتباط ما و مهاجران افغانستانی تولید می‌شود. انگاره‌هایی بر ذهن هنرمندان و نویسندگان حاکم است که نسبتی با واقعیت تجربه حاضر نداشته و هیچ اراده‌ای برای کمک به معضلات احتمالی موجود ندارد. این در واقع در ادامه خوانش چهل‌ساله ما بوده و تصویر، هم نسبت‌به خود افغانستان و هم نسبت‌به مهاجران، تصویری کاریکاتوری است.
این فعال فرهنگی ادامه داد: در این ۴۰ سال، چند میلیون مهاجر کنار ایرانی‌ها زندگی کردند و امکان ندارد ترکیبی از این هم‌زیستی به این زیبایی بدون گزارش هیچ مشکلی دیده شود که این به دلیل اشتراکات فرهنگی زیاد است، اما زاویه‌دید‌هایی که در نظر گرفته شده، بسیار خاص است.
وی بیان کرد: سینما در فضای نویسنده‌ها رویکرد ظرفیت‌محور، مثبت و واقعی ندارد، بیشتر نگاهشان درگیر است؛ بنابراین نمی‌توانند نگاه مثبت و واقعی داشته باشند. تلخکامی‌های ذهن و وجود خودشان بر تولید قصه‌ها تأثیر می‌گذارد که ربطی به واقعیت زندگی ندارد و کاملاً خلاف فضای علمی-پژوهشی است.
کمیلی درخصوص نقاط مثبت فیلم لولی عنوان کرد: نکته مثبت این فیلم علاقه به همسر و توجه به خانواده بوده که تصویری واقعی است؛ زیرا بخش بزرگی از کار‌های واقعی جامعه را زنان برعهده دارند. شاید بتوان با اغماض نکات مثبتی را در این فیلم در نظر گرفت.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
