سفری درونی به سوی حقیقت مطلق، با عطار
یک کارشناس زبان و ادبیات فارسی با تاکید بر اینکه عطار، شاعری است که می‌توان او را همچون آیینه‌ای از عرفان اسلامی در نظر گرفت، گفت: همراه با عطار و آثارش می‌توان، سفری درونی به سوی حقیقت مطلق داشت.
به گزارش شهرآرانیوز؛ محمدرضا امیرزاده با گرامیداشت ۲۵ فروردین که به نام روز عطار نیشابوری نامیده شده، با بیان اینکه او یکی از برجسته‌ترین شاعران و عارفان ایرانی در قرن ششم هجری است که در نیشابور به دنیا آمد، اظهار کرد: شیخ فریدالدین عطار نیشابوری در ابتدا به شغل عطاری و داروسازی مشغول بود، اما حادثه‌ای در زندگی‌اش باعث شد به عرفان روی آورد و این تغییر مسیر، او را به یکی از بزرگ‌ترین چهره‌های عرفان اسلامی تبدیل کرد.
وی افزود: شیخ فریدالدین عطار نیشابوری از اوتاد روزگار خود و همه ادوار تاریخی و فرهنگی ایران به شمار می‌رود و از اسطوره‌های به یاد ماندنی سرزمین کهن ایران است که در جریان حمله مغول به نیشابور جان خود را از دست داد.
امیرزاده با بیان اینکه عطار در طول زندگی خود سفرهای متعددی انجام داد و با عارفان و بزرگان زمان خود دیدار کرد، ادامه داد: آثار او از جمله «منطق‌الطیر» و «تذکرةالاولیا» بازتابی از تجربیات معنوی و دیدگاه‌های فلسفی او محسوب می‌شوند.
زبان شعر عطار منتقل کننده بینش‌های فلسفی و عرفانی است
این کارشناس زبان و ادبیات فارسی با اشاره به اینکه عطار با آثاری نظیر «منطق الطیر» و «مصیبت‌نامه» به بیان مسائل عمیق معنوی پرداخته و در واقع شعرهای او بیشتر از آنکه تنها کلمات باشند، سفری درونی به سوی حقیقت مطلق به شمار می‌روند، خاطرنشان کرد: صاحب نظران شعرهای او را آیینه‌ای از عرفان می‌دانند زیرا این شاعر زبان شعر را برای انتقال بینش‌های فلسفی و عرفانی خود به‌کار گرفته است و از تمثیل‌ها و داستان‌های نمادین استفاده کرده تا خواننده را به تأمل وادارد.
وی با بیان اینکه این تمثیل‌ها و داستان‌ها برای انسان‌ها سرشار از فایده هستند، افزود: این تمثیل‌ها و داستان‌ها همچون پلی هستند که انسان را از دنیای ظاهری به دنیای باطنی هدایت می‌کنند. عطار استادانه میان داستان و مفهوم ارتباط برقرار می‌کند تا مفهوم‌های معنوی برای همگان قابل لمس شوند.
امیرزاده عطار را نه تنها شاعری تأثیرگذار، بلکه مربی‌ای معنوی دانست و افزود: آثار عطار نیشابوری سرشار از مضامین عرفانی و فلسفی است که به عمق معنای زندگی و ارتباط انسان با حقیقت الهی می‌پردازد. برخی از مضامین کلیدی در آثار او سفر معنوی، عشق الهی، فنا و بقا، تمثیل و حکایت، انتقاد از دنیاپرستی است که این مضامین نه تنها در آثار عطار بلکه در ادبیات عرفانی فارسی تأثیر عمیقی داشته‌اند.
وی با بیان اینکه در آثاری مانند منطق‌الطیر، عطار داستان سفر پرندگان به سوی سیمرغ را به تصویر می‌کشد که نمادی از جستجوی حقیقت و کمال معنوی است، تصریح کرد: عشق الهی و رسیدن به وحدت با او یکی از موضوعات اصلی در اشعار عطار است. همچنین مفهوم فنا شدن در خداوند و بقا یافتن در حقیقت الهی نیز در بسیاری از اشعار او دیده می‌شود.
امیرزاده با تاکید براینکه عطار از داستان‌ها و حکایت‌های نمادین برای انتقال پیام‌های عرفانی خود استفاده می‌کند، افزود: او در آثار خود به نقد دنیاپرستی و تعلقات دنیوی می‌پردازد و انسان را به ترک این وابستگی‌ها دعوت می‌کند.
وی عطار را شاعری عمیق و تأثیرگذار در حوزه عرفان و معنویت معرفی و اظهار کرد: مفاهیمی مانند عشق الهی، سفر درونی و ترک دلبستگی‌های دنیوی در آثارش جریان دارند. او از تمثیل و حکایت برای بازتاب مفاهیم فلسفی و عرفانی استفاده می‌کند و آثاری خلق کرده که همچنان مورد توجه عارفان و ادب‌دوستان است. در نوشته‌هایش انسان را به تأمل در حقیقت وجود، جستجوی معنویت و گذر از محدودیت‌های مادی دعوت می‌کند.
این کارشناس ادبیات با اشاره به اینکه عطار نیشابوری در اشعار خود از زبان تمثیل و حکایت بهره می‌گیرد تا مفاهیم عرفانی را به تصویر بکشد و زندگی او نمونه‌ای از جستجوی حقیقت و تحول درونی است، گفت: یکی از نمونه‌های برجسته شعر او منطق‌الطیر است که سفر پرندگان به سوی سیمرغ را روایت می‌کند «ای مرغ سحر عشق ز پروانه بیاموز/ کان سوخته را جان شد و آواز نیامد» این بیت شعر او خود نشان‌دهنده عشق و فنا در راه حقیقت است.
منبع: ایسنا
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
