احتمالا با ویتامین D به عنوان یک ماده مغذی کلیدی که به جذب کلسیم در بدن و حفظ سلامت و قدرت استخوانها کمک میکند، آشنا هستید، اما این ماده مغذی در واقع دستهای است که شامل چندین ترکیب شیمیایی مختلف میشود. رایجترین ترکیبات ویتامین D شامل ویتامین D۲ و D۳ میشوند که از منابع طبیعی مختلفی سرچشمه میگیرند.
به گزارش شهرآرانیوز، اگر با کمبود ویتامین D مواجه باشید، پزشکان به طور کلی مصرف ویتامین D۲ را تجویز میکنند، اما به گفته برخی کارشناسان، ویتامین D۳ راحتتر در بدن جذب میشود و ممکن است عملکرد بهتری در تقویت سلامت انسان داشته باشد. در ادامه با تفاوتهای بین ویتامین D۲ و D۳ بیشتر آشنا میشویم.
ویتامین D چیست؟
ویتامین D در واقع یک ویتامین نیست، بلکه هورمونی است که بر بسیاری از عملکردهای مهم بدن تاثیر میگذارد. این ماده مغذی برای حفظ سلامت مطلوب بدن انسان اهمیت دارد. چیزی در حدود ۱۰ درصد ویتامین D بدن از طریق غذاهایی که مصرف میکنید و به شکل ویتامین D۲ تامین میشود، در شرایطی که ۹۰ درصد باقیمانده در قالب ویتامین D۳ در بدن تولید میشود.
فواید ویتامین D
هم ویتامین D۲ و هم ویتامین D۳ فواید سلامت مهم مشابهی را ارائه میکنند.
کمک به جذب به کلسیم: کلیههای انسان ویتامین D را به شکل فعال آن تبدیل میکنند که نقش مهمی در تنظیم سطوح کلسیم در خون ایفا میکند. ویتامین D به بدن در جذب کلسیم و فسفر کمک میکند که این دو ماده معدنی برای ساخت استخوانهایی سالم و کاهش خطر پوکی استخوان در ادامه زندگی فرد ضروری هستند.
تقویت سیستم ایمنی: ویتامین D برای عملکرد سیستم ایمنی نیز اهمیت دارد. افراد مبتلا به کمبود ویتامین D در مبارزه با عفونتها با دشواری بیشتری مواجه هستند و ممکن است احتمال بیشتری داشته باشد به اختلالات خودایمنی مبتلا شوند.
ممکن است به پیشگیری از سرطان کمک کند: برخی مطالعات سطوح بالاتر ویتامین D را با خطر کمتر سرطان کولورکتال پیوند داده اند. با این وجود، به پژوهشهای بیشتر برای بررسی آثار ویتامین D بر خطر سرطان نیاز است.
ویتامین D۲ در برابر ویتامین D۳
انسان و گیاهان زمانی که در برابر نور خورشید قرار میگیرند توانایی تولید ویتامین D را دارند. اما در شرایطی که انسانها ویتامین D۳ تولید میکنند، در گیاهان ویتامین D۲ تولید میشود.
هنگام تصمیم گیری در مورد این که ویتامین D۲ یا D۳ را در قالب یک مکمل مصرف کنید، همواره انتخاب ویتامین D۳ بهترین گزینه است. این نوع در افزایش سطوح ویتامین D در خون موثرتر عمل میکند.
این به دلیل آن است که بدن انسان ویتامین D۲ را سریعتر تجزیه میکند، از این رو، برای مدت زمان طولانی در بدن باقی نمیماند.
مطالعهای کوچک در سال ۲۰۱۱ که در نشریه Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism منتشر شد، نشان داد که ویتامین D۳ در مقایسه با ویتامین D۲ در افزایش سطوح ویتامین D در خون ۳۳ بزرگسال سالم ۸۷ درصد قویتر عمل کرده است. همچنین، ذخیره ویتامین D۳ در سلولهای چربی بدن این افراد به طور موثرتری صورت گرفت.
مطالعه کوچک دیگری در سال ۲۰۱۵ که در نشریه European Journal of Clinical Nutrition منتشر شد، نشان داد در شرایطی که ویتامین D۲ و D۳ هر دو در تقویت سطوح ویتامین D موثر بوده اند، اما افرادی که نوع D۳ دریافت کرده بودند دارای سطوح بالاتر ویتامین D در خون خود پس از ۷۷ روز از توقف مصرف مکملها بودند.
منابع ویتامین D۲ و D۳
اگرچه بیشترین میزان ویتامین D انسان از طریق نور خورشید تامین میشود، ما میتوانیم مقداری از این ماده مغذی را از رژیم غذایی خود نیز دریافت کنیم. منابع غذایی ویتامین D۳ نسبتا محدود هستند که از آن جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- ماهی، به ویژه قزل آلا، سالمون، ساردین و روغن جگر ماهی کاد
- زرده تخم مرغ
- جگر گاو
از منابع غذایی ویتامین D۲ نیز میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- قارچها مانند پورتوبلو و شیتاکه، به ویژه قارچهایی که در معرض سطوح بالای پرتو فرابنفش بوده اند
- غذاهای غنی شده با ویتامین D مانند شیر و غلات صبحانه
سخن پایانی
دریافت میزان کافی ویتامین D به تنهایی از از رژیم غذایی بعید است و همواره نیز امکان قرار گرفتن منظم در معرض نور خورشید وجود ندارد. اگر قصد مصرف یک مکمل برای تقویت سطوح ویتامین D بدن خود را دارید، ویتامین D۳ ممکن است بهترین انتخاب باشد، زیرا میتواند اثر قویتر و بلند مدتی بر سطوح ویتامین D بدن داشته باشد. البته نباید در مصرف مکملهای ویتامین D زیادهروی کنید، زیرا میزان بیش از حد آن میتواند به بروز مسمومیت با این ماده مغذی منجر شود که میتواند با علائمی مانند حالت تهوع و استفراغ، مشکلات کلیوی، افسردگی و انباشت کلسیم در رگهای خونی و اندامهای حیاتی همراه باشد.
کمبود ویتامین D بسیار شایع است و هر فردی به ویژه در فصل زمستان باید به سطوح این ویتامین در بدن خود توجه داشته و در صورت نیاز مکمل ویتامین D مصرف کند. دوز روزانه ایمن برای مصرف این ویتامین باید حدود ۶۰۰ واحد بین المللی باشد. این مساله به ویژه برای افرادی که در معرض خطر کمبود ویتامین D قرار دارند از جمله افراد مسن، افرادی با رنگ پوست تیره، زنان باردار و شیرده اهمیت دارد.
منبع:عصرایران