معرفی انیمیشن عاشورایی «ناسور» | سبز، پشت ابر‌ها

عاطفه جوینی | شهرآرانیوز - ما آدم‌ها همیشه در حال انتخاب‌کردن هستیم. اینکه چه چیزی درست است و چه چیزی غلط، همیشه در زندگی وجود دارد. ما از کودکی تا بزرگ سالی راه‌های زیادی در مقابلمان قرار می‌گیرد که باید یکی را انتخاب کنیم. نوع انتخاب ما باعث می‌شود مسیر زندگی مان شکل بگیرد و جامعه‌ی آدم‌هایی که با آن‌ها رفت و آمد می‌کنیم بهتر مشخّص شود. انتخاب راه درست معمولاً سخت‌ترین کار است، چون باید راهی باشد که هم خودمان دوست داشته باشیم، هم حقّ دیگران را در آن لحاظ کنیم و هم رضایت خدا را در نظر بگیریم. مطالعه‌ی زندگی امامان یکی از روش‌هایی است که به ما کمک می‌کند راه درست را از غلط بهتر تشخیص بدهیم و کمتر دچار سردرگمی و دودلی شویم.

داستان پویانمایی «ناسور» درباره‌ی انتخاب‌های ما آدم‌ها و آثارشان بر یکدیگر است. کوفیان به امام حسین (ع) نامه می‌نویسند و از ایشان دعوت می‌کنند به شهر آن‌ها برود و حکومت فاسد را برکنار کند، امّا مردم فریب می‌خورند و با پول و وعده، انتخاب خودشان را عوض می‌کنند که این معنی اش همان گمراهی است. چندی پیش، در یکی از کتاب‌ها خواندم: «باید اجازه بدی یه روزنه‌ی کوچیک بالای سرت ایجاد بشه. اون وقته که نور می‌تونه به درونت راه پیدا کنه!» زیر این جمله خط کشیدم و به معنی اش فکر کردم. اینجور وقت‌ها دنبال آدم‌هایی می‌گردم که این طور زندگی کرده اند. امام حسین (ع) یکی از همین شخصیّت‌های بزرگ است که با نوع زندگی و شهادتش سعی کرد انتخاب مسیر درست زندگی را به آدم‌ها نشان بدهد. ایشان اصرار داشت مردم آگاهی شان را از دست ندهند و برای رسیدن به نور و روشنایی تلاش کنند. امام حسین (ع) برای این موضوع که بدی‌ها و بی اخلاقی‌ها باید از بین مردم پاک شود، جنگید، امّا ناامید نشد. ایشان برای از بین بردن تاریکی ذهن و دل ها، اقدامات مهمّ و سخنرانی‌های زیادی انجام داد و آدم‌ها را به سمت نور و حق دعوت کرد. کار او آن قدر بزرگ بود که هرسال آدم‌های زیادی برای ادامه‌ی راه ایشان دور هم جمع می‌شوند تا یاد و نامش را که روش درست زندگی است زنده نگه دارند و از همه مهم تر، هدفش فراموش نشود.

 

 

سال تولید: ۱۳۹۵

 

کارگردان: کیانوش دالوند

 

کشور: ایران

 

مدت زمان: ۷۹ دقیقه

 

شرکت تولید کننده: استودیوی پویانمایی آریا صنعت تخیّل

جوایز: انیمیشن برگزیده‌ی جشنواره‌ی نجف، نامزد بهترین انیمیشن در سی و چهارمین جشنواره‌ی فجر