به گزارش شهرآرانیوز، ماه رمضان ماه سراسر رحمت و برکت است و فرصتی برای بازگشت انسان عاصی و سرگشته و وامانده از حریم لطف و کرم الهی به دامان مهر و رافت و رحمت پروردگار است. درفرصتهای باقیمانده این ماه استفاده کنید و هر روز و شب روزهای ماه رمضان اعمال مخصوص را انجام دهید و دعاهای هر روز این ماه را بخوانید.
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ فَضْلَکَ وأنـْزِل علیّ فیهِ بَرَکاتِکَ وَوَفّقْنی فیهِ لِموجِباتِ مَرْضاتِکَ واسْکِنّی فیهِ بُحْبوحاتِ جَنّاتِکَ یا مُجیبَ دَعْوَةِ المُضْطَرّین.
خدایا بگشا به رویم در این ماه درهای فضلت وفرود آر برایم در آن برکاتت را وتوفیقم ده در آن برای موجبات خوشنودیت ومسکنم ده در آن وسطهای بهشتای اجابت کننده خواستهها ودعاهای بیچارگان.
در این دعا میگوییم: خدایا، دربهای فضل خودت را به روی من باز کن. هر پیش آمدی که برای شما اتفاق میافتد، محصول اعمال زشت خودتان است. اما خداوند بسیاری از اعمال بندگان را نادیده میگیرد و با فضل خود با بندگان رفتار میکند. اگر خدا بخواهد با عدل خود با بندگان رفتار کند و همه کارهای ما را حساب کند، کار ما زار میشود.
در این دعا میگوییم:خدایا برکات خودت را بر ما نازل کن. انجام کار خیر را سبب نزول برکات میشود پس اگر عالمید علم خود را به دیگران انتقال دهید اگر ثروتمندید به دیگران کمک مالی نمایید و ....
در این دعا میگوییم:خدایا، در کارهایی که سبب رضایت توست، من را موفق گردان. برای اینکه خداوند از شما راضی باشد، کارهای خیر انجام دهید و از انجامهای بد خودداری نمایید. اگراین دعا را بخوانیم، ولی کاری نکنیم که خدا از ما راضی شود، فایده ندارد.
در این دعا میگوییم:خدایا من را واسط بهشت ساکن کن. برای هر چیزی نقطه برجستهای است و بهشت نقطه برجستهای دارد که جایگاه اولیاء و انبیاء است. در دعای روز بیست ودوم ماه رمضان از خدا میخواهیم آن را نصیب ما گرداند.
در آخر دعا میگوییم:ای خدایی که دعای بیچارهها را اجابت میکنی، این چند دعا را درباره من استجابت کن.
در کتب و منابع مختلف اعمالی برای این روز سفارش شده است که شامل:
نماز روز بیست و دوم ماه مبارک رمضان
در مفاتیح الجنان برای شب بیست و دوم ماه مبارک رمضان هشت رکعت نماز مورد سفارش قرار گرفته به هر سوره که میسر شود.
دعای سید بن باقی در روز بیست و دوم ماه رمضان
دعای مخصوص روز بیست و دوم رمضان (دعای دوم) به نقل از «سید ابن الباقی» -رحمه الله-:
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ یَا مَنْ تُسَبِّحُ لَهُ الْأَرَضُونَ السَّبْعُ وَ مَا فِیهِنَّ وَ مَا بَیْنَهُنَّ وَ مَا تَحْتَهُنَّ
خداوندا، از تو خواهانمای کسی که زمینهای هفتگانه و آنچه در آنها و میان و زیر آنها است، تو را به پاکی میستایند
یَا مَنْ لَمْ یَتَّخِذْ صَاحِبَهً وَ لَا (وَلَداً وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ شَرِیکٌ فِی الْمُلْکِ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرْهُ تَکْبِیراً (سوره الاسراء، آیه ۱۱۱)
وای خدایی که هیچ کس را به همسری و فرزندی نگرفتهای و هیچ شریکی در سلطنت و سرپرستی از روی خواری برای تو وجود ندارد و خدا را به نحو شایسته بزرگتر بدان.
یَا مَنْ (أَنْزَلَ عَلی عَبْدِهِ الْکِتابَ وَ لَمْ یَجْعَلْ لَهُ عِوَجاً قَیِّماً (سوره الکهف، آیه ۱) یَا مَنْ (لا یُشْرِکُ فِی حُکْمِهِ أَحَداً (سوره الکهف، آیه ۲۶)ای خدایی که کتاب را بر بنده ات فروفرستادهای و هیچ کژی برای او [یا:آن]قرار ندادهای و کاملاً استوار است،ای خدایی که هیچ کس را در حکم خود شریک نگردانیده ای.
یَا مَنْ نَادَی مُوسَی (مِنْ جانِبِ الطُّورِ الْأَیْمَنِ (سوره المریم، آیه ۵۲) وَ قَرَّبَهُ نَجِیّاً یَا مَنْ رَفَعَ إِدْرِیسَ (مَکاناً عَلِیًّا (سوره المریم، آیه ۵۷)ای خدایی که حضرت موسی را از کنارهی راست کوه طور ندا دادی و برای رازگویی با او، او را به خود نزدیک گردانیدی،ای خدایی که حضرت ادریس را به مکان والا بالا بردی.
یَا مَنْ (لَهُ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ وَ ما بَیْنَهُما وَ ما تَحْتَ الثَّری (سوره طه، آیه ۶) یَا مَنْ (یَعْلَمُ السِّرَّ وَ أَخْفی ) (سوره طه، آیه ۷)ای خدایی که از آنچه در آسمانها و زمین و میان آن دو و زیر خاک است آگاهی،ای خدایی که از نهان و نهان از نهان آگاهی.
أَنْتَ اللَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ لَکَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَی یَا مَنْ (أَعْطی کُلَّ شَیْءٍ خَلْقَهُ ثُمَّ هَدی ) (سوره طه، آیه ۵۰)
تو خدایی هستی که معبودی جز تو نیست، بهترین نامها از آن تو است،ای خدایی که آفرینش مخصوص هر چیز را به آن عطا کردهای و آنگاه آن را هدایت نموده ای.
یَا مَنْ خَشَعَتْ لَهُ الْأَصْوَاتُ (فَلا تَسْمَعُ إِلَّا هَمْساً (سوره طه، آیه ۱۰۸)ای خدایی که صداها در برابر تو فروتن است و جز صدای بسیار آهسته شنیده نمیشود.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِمَا نَاجَیْتُکَ بِهِ مِنْ مِدْحَتِکَ [وَ نَاجَاکَ بِهِ مَنْ مَدَحَکَ]فِی یَوْمِی هَذَا طَلَباً لِعَفْوِکَ
خداوندا، به ستایش تو که من در این روز برای درخواست گذشت تو و بیم از عذابت و امید به آنچه نزد تو است
وَ خَوْفاً مِنْ عَذَابِکَ وَ رَجَاءً لِمَا عِنْدَکَ وَ طَمَعاً فِی إِحْسَانِکَ وَ رَغْبَهً فِی رِضَاکَ وَ سَعَهً فِی رِزْقِکَ
و آزمندی در نیکی و گرایش به خشنودی و گستردگی روزی و تفضّلت، با تو مناجات نمودم [و مناجاتهای کسانی که تو را بدان ستوده اند]وَ تَفَضُّلِکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَیْتِهِ الطَّاهِرِینَ وَ تُؤْنِسَ وَحْشَتِی وَ تَصِلَ وَحْدَتِی وَ تُعِزُّ ذِلَّتِی
خواستارم که بر حضرت محمّد و اهل بیت پاک او درود فرستی و وحشت مرا به انس و تنهایی ام را به ارتباط با من و خواری ام را به سربلندی مبدّل کنی
وَ تَسْتُرَ عَوْرَتِی وَ تَجْبُرَ فَاقَتِی اللَّهُمَّ أَنْتَ رَجَائِی وَ ثِقَتِی فَأَعِنِّی عَلَی مَنْ ظَلَمَنِی وَ انْصُرْنِی عَلَی مَنْ بَغَی عَلَیَّ
و زشتی ام را بپوشانی و بی نیازی ام را جبران کنی. خدایا، تو امید و مورد اعتماد من هستی، پس مرا بر کسانی که بر من ستم کرده اند یاری کن
وَ أَرَادَ أَذِیَّتِی وَ احْفَظْنِی فِی نَفْسِی وَ مَالِی وَ دِینِی وَ أَهْلِی وَ وُلْدِی وَ أَعْتِقْنِی مِنَ النَّارِ وَ ارْزُقْنِی الْجَنَّهَ
و بر کسانی که بر من تجاوز نموده اند و خواسته اند به من آزار برسانند، یاری رسان و مرا در رابطه خودم و دارایی و دین و خانواده و فرزندانم نگاه دار و از آتش جهنّم آزاد کن و بهشت
وَ الْأَمْنَ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ لَا تُحْوِجْنِی إِلَی غَیْرِکَ بِفَضْلِکَ الْمَبْذُولِ وَ إِحْسَانِکَ الْمَأْمُولِ
و ایمنی در دنیا و آخرت را روزی ام کن و به تفضّل ارزانی داشته شده و و نیکوکاری تو که بدان امید دارم، به غیر خود نیازمند مکن،
إِنَّکَ عَلی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ وَ هُوَ عَلَیْکَ یَسِیرٌ وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِین
به راستی که تو بر هر چیز توانایی و آن بر تو آسان است. درود خداوند بر حضرت محمّد و خاندان پاک او.
سُبْحَانَ اللَّهِ الْبَصِیرِ الَّذِی لَیْسَ شَیْءٌ أَبْصَرَ مِنْهُ یُبْصِرُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ مَا تَحْتَ سَبْعِ أَرَضِینَ
پاکا خدای بینایی که هیچ چیز بیناتر از او وجود ندارد، از بالای عرش خود زیر زمینهای هفتگانه
وَ یُبْصِرُ مَا فِی ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ (لا تُدْرِکُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ یُدْرِکُ الْأَبْصارَ وَ هُوَ اللَّطِیفُ الْخَبِیرُ (سوره الانعام، آیه ۱۰۳)
و آنچه را که در تاریکیهای خشکیها و دریاها وجود دارد میبیند و او دیدگان [چشمها و دید عقل ها]را درک میکند، ولی دیدگان نمیتوانند او را درک کنند و لطیف و آگاه است
لَا تَغْشَی بَصَرَهُ الظُّلُمَاتُ وَ لَا یُسْتَتَرُ عَنْهُ بِسِتْرٍ وَ لَا یُوَارِی مِنْهُ جِدَارٌ وَ لَا یَغِیبُ عَنْهُ بَرٌّ وَ لَا بَحْرٌ
و تاریکیها جلوی دید او را نمیگیرد و با هیچ پردهای نمیتوان خود را از او مستور داشت و هیچ دیواری نمیتواند چیزی را از او بپوشد و هیچ خشکی و دریایی از دید او غایب نمیماند
وَ لَا یُکِنُّ مِنْهُ جَبَلٌ مَا فِی أَصْلِهِ وَ لَا قَلْبٌ مَا فِیهِ وَ لَا یَسْتَتِرُ مِنْهُ صَغِیرٌ وَ لَا کَبِیرٌ
و هیچ کوهی نمیتواند آنچه را که در بن خود وجود دارد و هیچ دلی آنچه را که در درون آن هست، نهان بدارد و هیچ کوچک و بزرگی نمیتواند خود را از دید او پنهان نگاه دارد
وَ لَا یُسْتَخْفَی مِنْهُ صَغِیرٌ لِصِغَرِهِ وَ (لا یَخْفی عَلَیْهِ شَیْءٌ فِی الْأَرْضِ وَ لا فِی السَّماءِ
و هیچ کوچکی به خاطر کوچکی اش بر او مخفی نمیماند و هیچ چیز نه در زمین و نه در آسمان بر او پنهان نمیماند.
هُوَ الَّذِی یُصَوِّرُکُمْ فِی الْأَرْحامِ کَیْفَ یَشاءُ لا إِلهَ إِلَّا هُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ) (سوره آل عمران، آیات ۵-۶) ذَلِکَ اللَّهُ
او است خدایی که شما را در رحم مادران به هر صورتی که بخواهد نگارگری میکند و معبودی جز او که سرافراز و فرزانه است وجود ندارد.
سُبْحَانَ اللَّهِ بَارِئِ النَّسَمِ سُبْحَانَ اللَّهِ الْمُصَوِّرِ سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ الْأَزْوَاجِ کُلِّهَا
پاکا خدای آفرینندهی انسان ها، پاکا خدای صورت نگار، پاکا خدای آفرینندهی تمام جفت ها.
سُبْحَانَ اللَّهِ جَاعِلِ الظُّلُمَاتِ وَ النُّورِ سُبْحَانَ اللَّهِ فَالِقِ الْحَبِّ وَ النَّوَی سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ کُلِّ شَیْءٍ
پاکا خدای آفرینندهی تاریکیها و نور، پاکا خدای شکافندهی دانه و هسته، پاکا خدای آفرینندهی همهی اشیا.
سُبْحَانَ اللَّهِ خَالِقِ مَا یُرَی وَ مَا لَا یُرَی سُبْحَانَ اللَّهِ مِدَادَ کَلِمَاتِهِ (سُبْحانَ اللَّهِ رَبِّ الْعالَمِین ) (سوره النمل، آیه ۸)
پاکا خدای آفرینندهی موجوداتی که دیده میشوند و یا نمیشوند، منزّه باد خدا به اندازهی نوشتن کلمات او، پاکا خدا که پروردگار جهانیان (إقبال الأعمال، جلد ۱ , صفحه ۲۰۵)
این دعا در کتاب «کافی» به صورت روایت مستند و در کتاب «مقنعه» و «مصباح» بدون ذکر سند نقل شده که در شب بیست ودوم بخوان:
یَا سَالِخَ اللَّیْلِ مِنَ النَّهَارِ فَإِذَا هُمْ مُظْلِمُونَ یَا مُجْرِیَ الشَّمْسِ لِمُسْتَقَرِّهَا بِتَقْدِیرِکَ یَا عَلِیمُای خدایی که شب را از روز میکنی و ناگهان مردم دچار تاریکی میگردند،ای روان کنندهی خورشید به جایگاه خاصّ آن به تقدیر خود،ای آگاه
یَا مُنْتَهَی رَغْبَهِ الرَّاغِبِینَ وَ یَا وَلِیَّ النِّعْمَهِ عَلَی الْعَالَمِینَ یَا رَحْمَانُ یَا قُدُّوسُ یَا وَاحِدُ یَا أَحَدُ یَا فَرْدُ یَا صَمَدُای منتهای گرایش گرایندگان وای ولیّ نعمت همهی جهانیان،ای رحمت گسترای بسیار پاکیزهای یگانهای بی همتاای تنهاای بی همتا
یَا وَتْرُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ یَا اللَّهُ لَکَ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَی وَ الْأَمْثَالُ الْعُلْیَا وَ الْکِبْرِیَاءُ وَ الْآلَاءُ وَ لَکَ الْحَمْدُ فِی الْآخِرَهِ وَ الْأُولَیای تکای خدا،ای خدا،ای خدا، زیباترین نامها و برترین اوصاف و بزرگمنشی و نعمتها از آن تو است و ستایش در آخرت و دنیا تو را است.
اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِأَنَّکَ حَیٌّ لَا یَمُوتُ وَ خَالِقٌ لَا یُغْلَبُ وَ بَصِیرٌ لَا یَرْتَابُ وَ سَمِیعٌ لَا یَشُکُّ وَ صَادِقٌ لَا یَکْذِبُ
خدایا، از تو درخواست میکنم، زیرا تو زندهای هستی که هرگز نمیمیری و آفریدگاری که مغلوب کسی واقع نمیشوی و بینایی که دچار تردید نمیشوی و شنوایی که شکّ نمیکنی و راستگویی که دروغ نمیگویی
وَ قَاهِرٌ لَا یُضَادُّ وَ بَدِی ءُ لَا یَنْفَدُ وَ قَرِیبٌ لَا یَبْعُدُ وَ قَادِرٌ لَا یَظْلِمُ وَ صَمَدٌ لَا یُطْعَمُ وَ قَیُّومٌ لَا یَنَامُ وَ عَالِمٌ لَا یُعَلَّمُ
و چیرهای که کسی نمیتواند با تو ستیزه کند و پدیدآورندهای که نابود نمیگردی و نزدیکی که دور نیستی و توانایی که ستم روا نمیداری و بی نیازی که نیاز به خوراک نداری و پایندهای که نمیخوابی و دانایی که از هیچ کس نیاموختهای
وَ قَوِیٌّ لَا یَضْعُفُ وَ عَظِیمٌ لَا تُوصَفُ وَ وَفِیٌّ لَا تُخْلِفُ وَ عَدْلٌ لَا تَحِیفُ وَ غَنِیٌّ لَا یَفْتَقِرُ وَ مَلِکٌ لَا تَعْذِرُ
و توانمندی که درمانده نمیشوی و بزرگی که به وصف درنمی آیی و وفاکنندهای که خلف وعده نمیکنی و دادگستری که ستم نمیکنی و بی نیازی که نیازمند نمیگردی و پادشاهی که دچار کاستی نمیگردی
وَ حَلِیمٌ لَا تَجُورُ وَ مُمْتَنِعٌ لَا تُقْهَرُ وَ مَعْرُوفٌ لَا یُنْکَرُ وَ وَکِیلٌ لَا یُحَقَّرُ وَ غَالِبٌ لَا یُغْلَبُ وَ وَتْرٌ لَا یُسْتَأْنَسُ
و بردباری که ستم نمیکنی و سرپیچی کنندهای که مقهور و مغلوب واقع نمیشوی و شناخته شدهای که هرگز انکار نمیشوی و کارگزاری که تو را کوچک نمیانگارند و چیرهای که مغلوب واقع نمیشوی و یگانهای که کسی نمیتواند تو را وادار به انس با خود کند
وَ فَرْدٌ لَا تَسْتَشِیرُ وَ وَهَّابٌ لَا تَمَلُّ وَ سَرِیعٌ لَا تَذْهَلُ وَ جَوَادٌ لَا یَبْخَلُ وَ عَزِیزٌ لَا تَذِلُّ وَ حَافِظٌ لَا تَغْفُلُ
و تنهایی که هیچ کس نمیتواند تو را وادار به مشورت کند و بسیار بخشندهای که خسته نمیشوی و شتابندهای که فراموش نمیکنی و بخشایندهای که بخل نمیورزی و سربلندی که خوار نمیگردی و نگاه دارندهای که غفلت نمیورزی
وَ قَائِمٌ لَا تَنَامُ وَ قُدُّوسٌ لَا تُرَامُ وَ دَائِمٌ لَا تُبْلَی وَ بَاقٍ لَا یَفْنَی وَ أَحَدٌ لَا تُشْبِهُ وَ مُقْتَدِرٌ لَا تُنَازَعُ وَ مَعْبُودٌ لَا تُنْسَی
و برجایی که نمیخوابی و بسیار پاکیزهای که کسی نمیتواند آهنگ تو را بکند و جاودانهای که کهنه و پوشیده نمیگردی و پایندهای که نابود نمیگردی و بی همتایی که هیچ کس همتای تو نیست و توانمندی که کسی نمیتواند با تو ستیزه کند و معبودی که فراموش نمیکنی.
أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ أَنْ تَرْحَمَنِی بِرَحْمَتِکَ وَ تُعْتِقَنِی مِنَ النَّارِ بِجُودِکَ وَ کَرَمِکَ
از تو درخواست میکنم که بر محمّد و آل محمّد درود فرستی و به رحمت خود بر من رحم آری و به جود و کرمت از آتش جهنّم آزاد گردانی
وَ تُدْخِلَنِی الْجَنَّهَ بِفَضْلِکَ وَ إِحْسَانِکَ فَمَا ذَلِکَ عَلَیْکَ بِعَزِیزٍ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ
و به تفضّل و نیکوکاری ات وارد بهشت کنی، که اینها بر تو سخت نیست،ای مهربانترین مهربانان.
وَ صَلَّی اللَّهُ عَلَی سَیِّدِنَا رَسُولِهِ مُحَمَّدٍ النَّبِیِّ وَ آلِهِ وَ سَلَّمَ تَسْلِیما
درود و سلام شایستهی خداوند بر سرورمان، فرستاده خود حضرت محمّد، پیامبر خدا و خاندان او.
کفعمی در حاشیه بلد الامین نقل کرده که حضرت صادق علیه السلام در هر شب از دهه آخر بعد از فرایض و نوافل میخواند:
اللَّهُمَّ أَدِّ عَنَّا حَقَّ مَا مَضَی مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ اغْفِرْ لَنَا تَقْصِیرَنَا فِیهِ وَ تَسَلَّمْهُ مِنَّا مَقْبُولاً
بار خدایا ادا کن از بهر ما حق آنچه گذشته از ماه رمضان و بیامرز تقصیر ما را در آن و بگیر آن را از ما پذیرفته و مقبول
وَ لاَ تُؤَاخِذْنَا بِإِسْرَافِنَا عَلَی أَنْفُسِنَا وَ اجْعَلْنَا مِنَ الْمَرْحُومِینَ وَ لاَ تَجْعَلْنَا مِنَ الْمَحْرُومِینَ
و مؤاخذه مکن ما را به اسراف ما بر نفس هامان و ما را از رحمت شدگان مقرر فرما و ما را از محرومان مگردان؛ و فرمود هر که بگوید این را بیامرزد حق تعالی تقصیری که از او سر زده در ایام گذشته از ماه رمضان و نگه دارد او را از معاصی در بقیه ماه
شیخ کلینی در کافی از حضرت صادق علیه السلام روایت کرده که فرمود در دهه آخر ماه رمضان در هر شب میگویی:
أَعُوذُ بِجَلاَلِ وَجْهِکَ الْکَرِیمِ أَنْ یَنْقَضِیَ عَنِّی شَهْرُ رَمَضَانَ
پناه میبرم به جلال وجه کریمت که بگذرد از من ماه رمضان
أَوْ یَطْلُعَ الْفَجْرُ مِنْ لَیْلَتِی هَذِهِ وَ لَکَ قِبَلِی ذَنْبٌ أَوْ تَبِعَهٌ تُعَذِّبُنِی عَلَیْهِ
یا برآید سپیده دم از این شب بر من و من در پیشگاه تو بر خود گناه یا پیگردی داشته باشم که مرا بر آن عذاب فرمایی.
سید ابن طاووس در کتاب «اقبال» از ابن ابی عمیر از مرازم نقل کرده:امام صادق (علیه السلام) در هر شب از دهه آخر این ماه میخواند:
اللّٰهُمَّ إِنَّکَ قُلْتَ فِی کِتابِکَ الْمُنْزَلِ:﴿شَهْرُ رَمَضٰانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ هُدیً لِلنّٰاسِ وَ بَیِّنٰاتٍ مِنَ الْهُدیٰ وَ الْفُرْقٰانِ﴾ فَعَظَّمْتَ حُرْمَهَ شَهْرِ رَمَضانَ بِما أَنْزَلْتَ فِیهِ مِنَ الْقُرْآنِ وَخَصَصْتَهُ بِلَیْلَهِ الْقَدْرِ وَجَعَلْتَها خَیْراً مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ.
خدایا؛ تو در کتاب نازل شده ات فرمودی: «ماه رمضان، ماهی که قرآن برای هدایت مردم در آن نازل شده و دلایلی روشن از هدایت و تمیز دادن حق از باطل است»؛ با نازل کردن قرآن در آن حرمتش را بزرگ شمردی و آن را به شب قدر اختصاص دادی، شبی که آن را از هزار ماه بهتر قرار دادی.
اللّٰهُمَّ وَهٰذِهِ أَیَّامُ شَهْرِ رَمَضانَ قَدِ انْقَضَتْ، وَلَیالِیهِ قَدْ تَصَرَّمَتْ، وَقَدْ صِرْتُ یَا إِلٰهِی مِنْهُ إِلیٰ مَا أَنْتَ أَعْلَمُ بِهِ مِنِّی وَأَحْصیٰ لِعَدَدِهِ مِنَ الْخَلْقِ أَجْمَعِینَ، فَأَسْأَلُکَ بِما سَأَلَکَ بِهِ مَلائِکَتُکَ الْمُقَرَّبُونَ، وَأَنْبِیاؤُکَ الْمُرْسَلُونَ وَعِبادُکَ الصَّالِحُونَ.
خدایا این روزهای ماه رمضان است که گذشت و شبهای آن است که از دست رفت، من از این ماه چنان شده ام که تو از من به آن داناتری و شمارهی آن را از تمام آفریدگانت شمارنده تری، در نتیجه از تو درخواست میکنم به آنچه از تو درخواست کردند فرشتگان مقرّبت و پیامبران مرسلت و بندگان شایسته ات.
أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ وَأَنْ تَفُکَّ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ، وَتُدْخِلَنِی الْجَنَّهَ برَحْمَتِکَ، وَأَنْ تَتَفَضَّلَ عَلَیَّ بِعَفْوِکَ وَکَرَمِکَ، وَتَتَقَبَّلَ تَقَرُّبِی، وَتَسْتَجِیبَ دُعائِی، وَتَمُنَّ عَلَیَّ بِالْأَمْنِ یَوْمَ الْخَوْفِ مِنْ کُلِّ هَوْلٍ أَعْدَدْتَهُ لِیَوْمِ الْقِیامَهِ.
اینکه بر محمّد و خاندان محمّد درود فرستی و وجودم را از آتش آزاد کنی و به رحمتت به بهشتم وارد نمایی و به عفو و کرمت بر من تفضّل آری و نزدیک جویی ام را بپذیری و دعایم را به اجابت رسانی و به امان دادنم در روز وحشت، از هر هراسی که برای قیامتم آماده ساختهای بر من منت نهی.
إِلٰهِی وَأَعُوذُ بِوَجْهِکَ الْکَرِیمِ، وَبِجَلالِکَ الْعَظِیمِ أَنْ یَنْقَضِیَ أَیَّامُ شَهْرِ رَمَضانَ وَلَیالِیهِ وَلَکَ قِبَلِی تَبِعَهٌ أَوْ ذَنْبٌ تُؤاخِذُنِی بِهِ، أَوْ خَطِیئَهٌ تُرِیدُ أَنْ تَقْتَصَّها مِنِّی لَمْ تَغْفِرْها لِی، سَیِّدِی سَیِّدِی سَیِّدِی، أَسْأَلُکَ یَا لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ إِذْ لَاإِلٰهَ إِلّا أَنْتَ.
خدایا به ذات کریم و به جلال بزرگت پناه میآورم، از اینکه روزها و شبهای ماه رمضان سپری گردد و برای من نزد تو نتیجه کاری یا گناهی باشد که مرا به سبب آن مؤاخذه کنی یا خطایی که بخواهی انتقامش را از من بگیری و مرا در آنها نیامرزیده باشی،ای آقای من،ای آقای من،ای آقای من از تو میخواهمای که معبودی جز تو نیست، آنگاه که معبودی جز تو نبود.
إِنْ کُنْتَ رَضِیتَ عَنِّی فِی هٰذَا الشَّهْرِ فَازْدَدْ عَنِّی رِضیً، وَ إِنْ لَمْ تَکُنْ رَضِیتَ عَنِّی فَمِنَ الْآنَ فَارْضَ عَنِّی یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ، یَا اللّٰهُ یَا أَحَدُ یَا صَمَدُ یَا مَنْ لَمْ یَلِدْ وَلَمْ یُولَدْ وَلَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً أَحَدٌ.
اگر در این ماه از من خشنود بوده ای، بر خشنودی ات از من بیفزا و اگر خشنود نبودهای از هم اکنون از من خشنود شوای مهربانترین مهربانان،ای خدا،ای یکتا،ای بی نیاز،ای که نزاییده و زاده نشد و احدی برایش همتا نبود؛ و بسیار بگو:
یَا مُلَیِّنَ الْحَدِیدِ لِداوُدَ عَلَیْهِ السَّلامُ، یَا کاشِفَ الضُّرِّ وَالْکُرَبِ الْعِظامِ عَنْ أَیُّوبَ عَلَیْهِ السَّلامُ، أَیْ مُفَرِّجَ هَمِّ یَعْقُوبَ عَلَیْهِ السَّلامُ، أَیْ مُنَفِّسَ غَمِّ یُوسُفَ عَلَیْهِ السَّلامُ، صَلِّ عَلَیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّدٍ کَما أَنْتَ أَهْلُهُ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ، وَافْعَلْ بِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ، وَلَا تَفْعَلْ بِی مَا أَنَا أَهْلُهُ.ای نرم کننده آهن برای داود (درود بر او)،ای بردارنده بدحالی و بلاهای بزرگ از ایوب (درود بر او)،ای از بین برنده اندوه شدید یعقوب (درود بر او)،ای زایل کننده غم یوسف (درود بر او)، درود فرست بر محمّد و خاندان محمّد، چنان که تو سزاواری که درود فرستی بر جمله آنان و با من چنان کن که تو شایسته آنی نه چنان که من سزاوار آنم.
منبع: نمناک