سیروس الوند نشان درجه یک هنر را دریافت کرد نماوا در روزهای پیش رو باز می‌گردد انیمیشن کوتاه «آتل» در راه جشنواره دچی مینوتی ایتالیا درباره محمد بیک‌زاده؛ پژوهشگر خراسانی که تهیه‌کنندگی سریال امام‌علی(ع) را به عهده داشت پدرو آلمودووار، فیلم‌ساز اسپانیایی، فیلم «کریسمس تلخ» را می‌سازد ایستاده همچون کوه | به یاد حمید سبزواری، پدر شعر انقلاب، ‌در نهمین سالگرد درگذشت او نمایش آثار مهرجویی، بیضایی و فرهادی در جشنواره «سینما ریترواتو» ایتالیا ویژه‌برنامه‌های رادیو به مناسبت عید غدیر+ زمان پخش صفحه نخست روزنامه‌های کشور - چهارشنبه ۲۱ خرداد ۱۴۰۴ فیلم پیرپسر در اولین روز اکران میلیاردی شد! | نگاهی به آمار فروش فیلم‌های روی پرده عقد یک تفاهم‌نامه‌ برای تسهیل امور بیمه‌ای اصحاب رسانه نامزد‌های دو بخش جشن منتقدان سینما معرفی شدند + اسامی فیلم «مرد بارانی» بری لوینسون، نسخه ویژه نابینایان، منتشر می‌شود نگاهی به سریال‌های نمایش خانگی که در انتظار فصل دوم آنها هستیم معرفی برگزیدگان بخش هوش مصنوعی جشنواره مقاومت ارکستر سمفونیک تهران با «اکتبر ۱۹۰۴» روی صحنه می‌رود
سرخط خبرها

بوی تخمه در سینمای اهالی رسانه

  • کد خبر: ۱۵۰۳۲۷
  • ۲۵ بهمن ۱۴۰۱ - ۱۶:۰۰
بوی تخمه در سینمای اهالی رسانه
وقتی می‌گوییم سینمای اهالی رسانه، مقصودمان سینمایی است که خبرنگاران و منتقدان و اهل قلم با داشتن کارت یا بلیت می‌توانند فیلم‌های جشنواره فجر را در آن ببینند.

وقتی می‌گوییم سینمای اهالی رسانه، مقصودمان سینمایی است که خبرنگاران و منتقدان و اهل قلم با داشتن کارت یا بلیت می‌توانند فیلم‌های جشنواره فجر را در آن ببینند. هرچند، خبرنگاران نیز چند دسته‌اند؛ دسته اول خبرنگارانی که با غرور و افتخار از سوی رسانه‌ای که در آن کار می‌کنند کارت به آن‌ها تعلق می‌گیرد و دسته‌دوم خبرنگارانی که باید منتظر بلیت باشند که آیا برای فلان فیلم که دوست دارند حتما ببینند یا نقد کنند یا درباره‌اش بنویسند، بلیت جشنواره نصیبشان می‌شود یا نه. از این مسیر که بگذریم و به سالن سینما برسیم، تازه ماجرا آغاز می‌شود.

با کارت یا بلیتی که شماره صندلی ندارد، باید جایی را برای نشستن انتخاب می‌کردیم که این هم جای تأمل داشت. من حتی از این مسئله هم عبور می‌کنم و می‌خواهم از دغدغه جدی‌تری صحبت کنم؛ دغدغه فرهنگی و آنچه از آن به‌عنوان آداب سینمارفتن یاد می‌شود. سینمای اهالی رسانه به‌گمان من باید فضایی ویژه برای خبرنگاران و منتقدان و اهالی رسانه فراهم کند تا در آرامش و سکوت بتوانند فیلم‌ها را ببینند و آنچه را که ضروری است، برای تحلیل و واکاوی و نقد پس از آن در حافظه‌شان ثبت کنند. اما امسال با مسائلی روبه‌رو شدم که تأمل‌برانگیز بود.

نخستین مسئله حضور بچه‌های کوچک و حتی نوزاد در سینما بود. جدا از اینکه سینمای خانوادگی باید جدا از سینمای اهالی رسانه باشد، این سؤال مطرح است که مگر هر فیلمی حتی اگر بلیت آن رایگان باشد، برای هر گروه سنی مناسب است؟ نکته دوم که هم‌سو با نکته اول است، این است که سینمایی که در همه مدت اکران فیلم با صدای تخمه‌شکستن و خش‌خش بسته‌های چیپس و تنقلات دیگر همراه است و همه فضا را انواع بو‌های خوراکی‌ها پر کرده است، وضعیت مناسبی برای تمرکز خبرنگاران و منتقدان است؟ نکته سوم اینکه آیا به همان اندازه که برای فیلم‌برداری یا عکس‌برداری از روی فیلم‌ها نظارتی بر سالن‌های سینما وجود دارد، حساسیتی برای چنین مواردی در سینمایی که بیشتر اهالی رسانه برای پوشش خبری، نوشتن نقد یا گزارش در آن حاضر شده‌اند، وجود دارد؟

با وجود اینکه نمی‌توان از تلاش‌های مسئولان و همه کسانی که در راستای اکران فیلم‌های جشنواره امسال زحمت کشیده‌اند چشم‌پوشی کرد، به‌نظر می‌رسد ما نیازمند برنامه‌ریزی‌های بهتری هستیم. نمی‌توان از کارکرد سرگرمی سینما برای خانواده‌ها غافل شد، اما به‌نظر می‌رسد با فرهنگ‌سازی صحیح در زمینه آداب سینما رفتن، نظارت دقیق بر سالن‌های سینما و ممنوع‌کردن سرو بعضی خوراکی‌ها، دست‌کم در سالن‌های ویژه خبرنگاران و اهالی رسانه در زمان اکران جشنواره فیلم فجر و همچنین، ممنوع‌کردن ورود خانواده با نوزاد یا رعایت گروه سنی و تفکیک سالن خبرنگاران و اهالی رسانه از سالن خانوادگی می‌توان وضعیت بهتری را برای مخاطبان سینما به‌ویژه خبرنگاران و منتقدان فراهم کرد.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->