دبیر شورای عالی انقلاب فرهنگی: تقویت فرهنگ عمومی راهی برای افزایش هم‌بستگی اجتماعی است فرهنگ عمومی، زیربنای سلامت جامعه است درگذشت «کوئینسی جونز» تهیه‌کننده آثار مایکل جکسون در ۹۱ سالگی تسهیلات تبصره ۱۸ وزارت فرهنگ به چه کسانی تعلق می‌گیرد؟ اکران سیار «آسمان غرب» میلیاردی شد «سعیداسلام‌زاده» مدیر روابط عمومی معاونت هنری شد دلیل تعطیلی برنامه «شیوه» شبکه چهار چه بود؟ نگاهی به مجموعه‌داستان «نیمۀ تاریک ماه» هوشنگ گلشیری نگاهی به ذات سیال «فرهنگ عمومی» و آیین‌نامه‌های بدون ضمانت اجرایی صفحه نخست روزنامه‌های کشور - دوشنبه ۱۴ آبان ۱۴۰۳ «دزدان دریایی کارائیب» جدید بدون حضور جانی دپ پیام رئیس انجمن بین‌المللی تئاتر کودک و نوجوان منتشر شد انتشار نسخه مجازی آلبوم عاشقانه «نوازشگر» چرا «سفره ایرانی» کیانوش عیاری پس از ۲۰ سال هنوز اکران نشده است؟ حکایت آبی که صدراعظم نخورد درباره عکاسی تئاتر که پس از ۷ سال به جشنواره رضوان اضافه شد معرفی چند کتاب برای علاقه ­مندان به یادگیری وزن شعر | آراستن طبع موزون
سرخط خبرها

خورشیدی که هنوز می‌تابد

  • کد خبر: ۱۵۰۶۵۲
  • ۲۷ بهمن ۱۴۰۱ - ۲۱:۲۵
خورشیدی که هنوز می‌تابد
قرن دوم هجری است و هفتمین خورشید آسمان امامت می‌درخشد و می‌تابد، اما امان از این ابر‌های تیره و سیاه!

قرن دوم هجری است و هفتمین خورشید آسمان امامت می‌درخشد و می‌تابد، اما امان از این ابر‌های تیره و سیاه! امان از این ابر‌های سیاهی که دوست ندارند عظمت و درخشش خورشید دیده شود. چیزی جز یک زندان کوچک به ذهن‌های کوچکشان نمی‌رسد و نمی‌دانند.

نمی‌دانند که این نور از خدا نشئت گرفته است و تا قرن‌ها بعد خواهد تابید. اصلا اگر می‌دانستند که نور را زندانی نمی‌کردند و به جایش، این نور را روشنایی بخش دل‌های تاریک خودشان می‌دانستند.

کاش می‌فهمیدند کار درست این است که خودشان را از اسارت ظلمت و سیاهی نجات دهند نه اینکه امام را اسیر کنند.

انگار نمی‌دانند در طول تاریخ هر ابر سیاهی جلو خورشید بایستد، از یک جایی به بعد محو می‌شود و دوباره گرما و عظمت و آفتاب خورشید نمایان می‌گردد. درک نمی‌کنند که هر ابری هر قدر هم تیره باشد و بزرگ باز در مقابل آن روشنایی و عظمت خورشید، خوار و کوچک است.

فکر می‌کنند با همین دیواری که بین امام و دوستداران امام بکشند، می‌توانند روی این همه عشق به اولیای خدا هم خط بکشند، اما نمی‌دانند دل‌ها حتی با وجود دیوار‌ها راه خود را پیدا می‌کنند.

در دلشان می‌گویند دور این گلِ محمدی را سیم خاردار می‌کشیم تا کسی نتواند نزدیک شود، اما حالا با وجود گذشت قرن ها، هنوز عطر آن گل محمدی به مشام می‌رسد. حالا سیزده قرن از آن زمان و آن زندان می‌گذرد و اکنون که اثری از خودشان نیست، خیلی‌ها از دور و نزدیک به زیارت خورشید کاظمین می‌آیند و از انوار وجود مقدس حرمش بهره مند می‌شوند.

آری، آن‌ها می‌خواستند اثری از نام و یاد آن امام نماند، ولی حالا نه تنها کاظمین که حتی مشهد و شیراز و قم نیز به برکت وجود فرزندان آن امام میعادگاه عاشقان شده اند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->