روایت دو شاعر مشهدی، از دیدار شاعران با رهبر معظم انقلاب

گروه فرهنگ | شهرآرانیوز؛  مراسم دیدار جمعی از شاعران و استادان زبان و ادب فارسی با رهبر معظم انقلاب اسلامی چهارشنبه، ۱۶ فروردین ماه، هم زمان با شب میلاد مبارک امام حسن مجتبی (ع) برگزار شد، در این مراسم جمعی از شاعران پیش کسوت و جوان به شعرخوانی پرداختند. مراسم دیدار شاعران با مقام معظم رهبری سنتی است که هرساله در نیمه ماه مبارک رمضان و در شب میلاد مبارک کریم اهل بیت (ع) بعد از سه سال از همه گیری کرونا برگزار شد. در دیدار امسال که اجرای آن را مرتضی امیری اسفندقه به عهده داشت، شاعرانی، چون علیرضا قزوه، یوسفعلی میرشکاک، علی موسوی گرمارودی، ناصر فیض، مصطفی محدثی خراسانی، محمدمهدی عبداللهی، محمدجواد شرافت، بلرام شکلا، احمد شهریار، قادر طهماسبی، قادر طراوت پور، فائزه زرافشان، حسین خزائی، محمد خادم، علیرضا نورعلی پور، ولی ا... کلامی زنجانی، علی محمد مؤدب، میلاد عرفان پور و... حضور داشتند.

علاوه بر این شاعران خراسانی مانند فضل ا... قدسی و علی محمد مؤدب و مرتضی امیری اسفندقه هم در این دیدار حضور داشتند. سعیده کرمانی و سعید تاج محمدی از شاعران خراسانی بودند که روایت خود از دیدار با رهبر معظم انقلاب را با «شهرآرا» در میان گذاشتند. 

رهبر انقلاب در ابتدا با ابراز دلتنگی برای برگزاری این جلسه گفتند: «دلمان برای این جلسه و برای شما دوستان عزیز و شعرای عزیز تنگ شده بود. الحمدلله خدای متعال تفضّل کرد و توانستیم یک بار دیگر این جمع را در اینجا ببینیم و از محصول فکر و دل و جان آن‌ها که خیلی هم ارزشمند است، به معنای واقعی کلمه بهره و لذّت ببریم؛ یعنی لذّتی که انسان از شعر خوب می‌برد، جزو برترین لذّت هاست.»

ایشان در ادامه افزودند: «خوشبختانه قلمرو شعر در کشور توسعه پیدا کرده؛ هم به معنای افزایش شاعر، هم به معنای افزایش مستمع؛ این فرصتی است و از این فرصت باید استفاده کرد. شعر یک رسانه است؛ یک رسانه اثرگذار است. یک دوره‌ای بوده است که تنها رسانه تأثیرگذار در عالم ــ حالا عالم اسلام تا آنجایی که ما بلدیم، می‌شناسیم ــ شعر بوده. شاعر شعر را می‌گفت و شعر خوب البتّه، به سرعت منتشر می‌شد و مردم آن را می‌شنیدند.»

نمی‌دانیم چه ویژگی‌هایی برای انتخاب شاعران وجود دارد

سعید تاج محمدی در پاسخ به این پرسش که بعد از سه سال جلسه شعر با رهبر معظم انقلاب چطور برگزار شد، برای «شهرآرا» نوشت: «برای من که بار چهارم بود به این دیدار دعوت می‌شدم بیش از هرچیز تغییرات دیدار امسال نسبت به دیدار‌های قبلی ملموس بود. جمعیت زیاد دعوت شده ها، حذف نماز در حیاط و برگزاری آن در زیر سقف و فرصت نشدن برای دیدار رو در رو با رهبرمعظم انقلاب از همان تغییرات دوست نداشتنی بود.  
امسال من اولین کتابم چاپ شده بود و در جشنواره‌های «قلم زرین» و جشنواره شعر فجر در بین پنج نامزد نهایی کشور قرار گرفته بود. یک سال است مدیر آموزش وپرورش کاشمر شده ام، اما وسط گرفتاری‌های کاری همایش شعری «شور شیدایی» را برای بار هشتم یا نهم در کاشمر برگزار کردم. یکی از شاگردان کلاس نویسندگی هم رتبه اول شعر دانش آموزی کشور شده بود. چندین و چند رتبه اول کنگره و جشنواره و... دیگر نمی‌دانم باید چه کاری می‌کردم در شعر به عنوان یک بچه شهرستانی سی ویک ساله که بعد از دعوت و شعرخوانی با تهمت رانت خواری روبه رو نشوم! شاید اصلی‌ترین نکته دیدار شاعران با رهبر انقلاب همین باشد که شاعر نمی‌داند باید چه کار کند که در این دیدار حضور یا شعرخوانی داشته باشد. ملاک‌ها مشخص نیست، اما با همه این حواشی شعرخوانی در این دیدار یکی از بزرگ‌ترین آرزو‌های زندگی من بود که امسال در شب میلاد امام حسن مجتبی (ع) محقق شد. شاید اگر می‌شد شعری که دلم می‌خواست می‌خواندم بیشتر می‌چسبید، اما باز هم شعرخوانی برای شهدای مدافع سلامت برایم ارزشمند بود. شعر مدافعان سلامت را در بیمارستان گفتم چندسال پیش که شش ماه پدر و مادر و دو خواهرم بستری کرونا بودند و شش ماه شب و روز درگیر فضای بیمارستان‌های مختلف بودم. کرونا حتی جان هشت معلم شهر ما را گرفته بود. شعری که گفتم را دوست دارم هرچند قوی‌ترین شعرم نباشد. برنامه امسال دو مجری داشت. اسفندقه و قزوه. قزوه بیشتر بزرگ تر‌ها را دعوت می‌کرد و اسفندقه لیست را. در دیدار‌ها از یک جا به بعد به شعر‌ها گوش نمی‌کنم. به چهره رهبر انقلاب خیره می‌شوم. می‌خواهم سیر ببینم این مرد خدا را. انصافاً شاهکار است. آن قدر سرزنده و عالم و ادیب و دوست داشتنی. امسال شعرخوانی‌ها خیلی زیاد بود. رهبری ابتدای جلسه خواستند تا صندلی شان روی سکو نباشد و جلوی شاعران
 نشستند.
 این تغییر جای صندلی به نظرم خودش یک پیام بزرگ جلسه بود. شعر برای رهبر انقلاب خیلی مهم است. خیلی شاعران باید دوست داشته شوند. امسال ترکیبی از پیش کسوتان و جوانان شعر خواندند. انتظار از شعرخوانی‌ها شاید بیشتر از این بود. حتی پیش کسوت‌ها هم خیلی شعرهایشان چنگی به دل نمی‌زد به جز یکی دو مورد. حدود ۳ ساعت شعرخوانی و بعد از بیان نکات دقیق و مهم رهبری درباره شعر. شعر رسانه است و اثرگذار. شاعر در بزنگاه‌ها نباید احساساتی و منفعل شود باید فعال باشد. شعر فارسی همیشه تولیدکننده معرفت و معنویت بوده حتی در زمان هجوم مغول. کاش همه مسئولان کشوری این صحبت‌ها را دقیق گوش کنند.

باید در انتخاب شاعران دغدغه مندتر عمل کنند

سعیده کرمانی دیگر شاعر مشهدی در گفتگو با «شهرآرا» درباره تجربه حضور در این جلسه گفت: «من بار اولم بود که در این جلسه حضور داشتم و همه چیز با تصوراتم خیلی فرق داشت. قبلش از دوستانم پرسیده بودم، اما فکر می‌کنم این بار برای آن‌هایی که حتی بار چندمشان هم بود تازگی داشت، چون برنامه تغییراتی زیادی کرده بود. من به دلیل اینکه جنس شعر‌های دوستان و شاعران دیگر را می‌شناسم توقع داشتم بعد از این اتفاقات شش ماه اخیر شاعران، به ویژه در بخش خانم ها، طوری انتخاب شوند که مشتی باشد بر دهان دشمن. از طرفی شعر‌های تعدادی از خانم‌ها را در این مدت خوانده بودم. بالاخره دشمن در این چندوقت از زنان خیلی مایه گذاشته بود و یاوه گویی کرده بود و خانم‌های شاعر هم پاسخ داده بودند. من فکر می‌کردم جواب این فتنه اخیر را هم باید خانم‌ها می‌دادند. حالا چی بهتر از شعر و کجا بهتر از بیت رهبری برای پاسخ دادن بود. موقعیتی بود که از دست رفت. فکر می‌کنم می‌توانست در کنار جلسه معمول همیشگی برای این بخش هم فکری می‌شد. یک جایی هم آقای جهاندار گفت، چون خانم‌ها کم شعر خواندند من نوبتم را می‌دهم به آن ها. آنجا هم مجری گفت من اسمی از خانم‌ها ندارم. در نتیجه همسر آقای جهاندار بخواند، یعنی آنجا هم همسر آقای جهاندار که خودشان شاعر هم بودند، اسمی نداشت و به اسم همسر ایشان معرفی شد! با همه این‌ها من فکر می‌کنم با توجه به شرایط کشور باید حضور خانم‌های شاعر پررنگ‌تر می‌شد. از طرفی، حس می‌کنم رویه مذکور باعث می‌شود وقتی به شاعران دیگر شهر‌های ایران نرسد. حالا مشهد که واقعا از این حیث جایگاه خوبی دارد. از این جهت می‌گویم که مجری جلسه اسم هرکسی را که می‌خواند یا خاطره‌ای از او نقل می‌کرد یا شعرش را می‌خواند. یعنی همه شاخص بودند و شناخته شده. دقت که بکنید می‌بینید باز هم تمرکز روی شاعران پایتخت نشین بود. به نظرم باید در انتخاب شاعران کمی منصفانه‌تر و دغدغه مندتر عمل کنند. باقی چیزها، ولی عالی بود.»