اراذل و اوباش در لیست قرمز مجلس فوت ۸ زائر اندونزیایی در ۱۰ روز ابتدایی اعزام زائران حج ۱۴۰۴ دستگیری ضارب پرسنل اورژانس ۱۱۵ نیشابور (۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴) دستگیری قاتل فراری به دست پلیس کرمانشاه (۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴) قتل هولناک یک زن به خاطر طلای بدلی متهم جنایت در پاتوق معتادان، قتل را گردن نگرفت | مقتول افغانستانی خود را ایرانی جا زده بود! ۸ کشته بر اثر تصادف سمند و پراید در ایلام (۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴) نزاع دسته‌جمعی در چناران خراسان‌رضوی باعث قتل ۲ نفر شد (۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴) پاسداران هویتِ مستندِ ایرانیم! پرندگان هم هویت مشهد هستند | پرنده‌نگری و هویت جانوری اقلیم خراسان در گفت‌و‌گو با سعید میرسعیدی بررسی پیام رهبر معظم انقلاب به همایش بازتأسیس حوزه علمیه قم | از بلاغ مبین تا مهندسی نرم‌افزار اداره جامعه اسلامی کاربرد و فواید بی شمار گل محمدی و گلاب | یک گل و صد خاصیت افزایش ۵۱ درصدی مسمومیت با قارچ‌های سمی در کشور سن رانندگان فاقد گواهینامه در زرند کرمان به ۹ سال رسیده است توزیع شیر رایگان در سال تحصیلی جدید (۱۴۰۵ - ۱۴۰۴) در چه مقاطعی انجام می‌شود؟ ۶۸ قلاده یوز از سال ۱۳۸۰ تاکنون (اردیبهشت ۱۴۰۴) تلف شدند دو قلاده یوزپلنگ آسیایی در یوزکنام پل ابریشم استان سمنان مشاهده شد آیا قانون جدید مهریه مانع از تعیین دلخواه میزان مهریه می‌شود؟ پذیرش بدون کنکور دانش‌آموزان در دانشگاه فرهنگیان + جزئیات آیا ساعت کاری کودکستان‌ها تغییر می‌کند؟ اعلام شرایط معافیت مالیاتی کودکستان‌ها ساعت کاری مهدکودک‌ها تغییر نمی‌کند | راه‌حل برای والدین کارمند چیست؟ پیش‌بینی هواشناسی مشهد و خراسان رضوی امروز (شنبه، ۲۰ اردیبهشت ۱۴۰۴) | تداوم گرما در سطح استان تاریخ بازگشت حجاج ایرانی مشخص شد
سرخط خبرها

۱۴ آرزو، ۱۴ امید، ۱۴ زندگی

  • کد خبر: ۱۶۸۲۲۳
  • ۱۸ خرداد ۱۴۰۲ - ۱۸:۰۶
۱۴ آرزو، ۱۴ امید، ۱۴ زندگی
به یاد جان باختگان حادثه قطار مشهد - یزد که پارسال در چنین روزی برای آخرین بار زائر امام رضا (ع) بودند.
ضحی زردکانلو
نویسنده ضحی زردکانلو

۱۸ خرداد ۱۴۰۱ ساعت ۵:۲۰ صبح، تنها شانزده روز از فاجعه متروپل آبادان گذشته بود که یازده زن و سه مرد یعنی چهارده آرزو، چهارده امید، چهارده زندگی دیگر، از میهن اسیر سیاه چاله مرگ شدند و مسافران در راه مانده یک قطار ابدی.

مسافرانی که نه تنها دهقان فداکاری نبود تا آتش به جان جامه اش بزند و ناجی شان شود بلکه سهل انگاری عده‌ای نا آگاه آتش به جان خودشان و دیگران زد.

اگر آن راننده بیل مکانیکی چیزی روی ریل قطار جا نمی‌گذاشت، اگر کمک لوکوموتیو رانی که هنوز گواهی نامه و صلاحیت هدایت قطار را نداشت بلندپروازی نمی‌کرد، اگر آن کاغذ که هشدار داده بود: «در آن جغرافیای ریلی سرعت قطار ۱۴۰ که نه باید ۱۵ کیلومتر بر ساعت باشد» به دست صاحبش رسیده بود...

حالا آن چهارده مسافر، چهارده زائر، دوازده نفر از یزد و دو نفر از طبس... سفر مشهدشان در بهار ۱۴۰۱ آخرین زیارتشان نمی‌شد. اما آن روز سیاه که خورشید درآمد، رنگ مصیبت از ریل بیرون زده، بیشتر پیدا شد. مصیبتی که سایه انداخته بود روی واگن‌های واژگون و غلتیده در خاک و خونی که هرگز به ایستگاه یزد نرسیدند.

در جاده ریلی عباس آباد تا گوش می‌شنید صدای شیون و زاری بازماندگان و آه و اشک مصدومان و حتی سکوت مردگان بود. همهمه امدادرسانان، دستپاچگی مسئولان و بهت مسافران را خبرنگاران با درماندگی یکی در میان ثبت می‌کردند، تا غروب که تیرگی با دل‌ها یکی شده بود. آخر تا کی و کجا جان عزیزانمان باید تاوان خطای انسانی را بدهد؟ تاوان خبط آدم‌هایی را بدهد که جای درستی نه نشسته نه ایستاده و نه تکیه کرده اند. وا... که این جان‌ها از سر راه نیامده بود که در بین راه تلف شوند.
کاشکی آدم‌ها را برای گذاشتن در جای درست از سر راه برنداریم.

به قول حافظ:

نه هر که طرف کُلَه کج نهاد و تند نشست
کلاه داری و آیین سروری داند ...

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->