دلایل شرکت مشهدی‌ها در جشن‌های ماه امت(۲)

مشهدالرضا (ع) از سه شنبه میزبان مردم خوب شهرمان در جشن‌های بین المللی ماه امت به میزبانی قلعه خیابان است. در این یادداشت اهمیت حضور مشهدی‌ها را در این رویداد بیان می‌کنم.

یک)، چون مشهد به الگو‌های تفریحی متناسب با خودش نیاز دارد، همان طورکه در اقتصاد و معماری و شهرسازی و دیگرعرصه‌ها هم باید مشهدبودنِ مشهد لحاظ می‌شد و به خاطر غفلت و بی هویتی نشد! و آسیب‌های جبران ناپذیری به مشهد خورد! اما اکنون فرصتی است تا در الگوی مراسم و تفریح، ویژگی‌های متمایز مشهد لحاظ شوند. اگر مشهد، جهان شهر است، پس باید حضور چهره‌های جهانی، برجسته باشد. جریان مدرن که هویت جهانی مشهد را در هضم شدن ذیل الگوی جهانی شدن می‌بیند، درک درستی از این ویژگی ندارد؛ درحالی که جریان دلسوز متعهد، مشهد جهانی را در درجه اول، ناظر به اشتراکات هویتی اش با امت اسلامی می‌بیند.

دو)، چون رمضان و عید فطر، گل سال برای یک شهر جهانی در امت اسلامی است، فصل تکاپوی مسلمین جهان است و مشهد می‌تواند و باید پیشتاز نقش آفرینی و الهام بخشی رمضانی باشد. حضور قاریان برجسته جهان که امسال در حدودی تجربه شد و حضور چهره‌های هنری و خوانندگان متعهد و گروه‌های سرود کشور‌های اسلامی که در سال گذشته نیز «به میزبانی گلشهر» و با حضور گروه‌هایی از پاکستان و لبنان و افغانستان تجربه شد، ویژگی مهم این رویداد است. راستی، «قوالی» که هنری ناب و سراسر ذکر و یاد خاندان پیامبر علیهم السلام است، چرا باید برای اولین بار سال گذشته در ماه امت۱ به مشهد بیاید؟! آیا این نشان دهنده یک خلأ فکری و هویتی برای جهانشهر مهم امت اسلامی نیست؟

سه) در جشن‌های ماه امت، مکان برگزاری هم موضوعیت دارد. جشن‌های ماه امت، صرفا یک جشن برای افزایش سرانه جشن‌های شهری نیستند. این رویداد‌ها می‌خواهند عقب ماندگی شهر در توجه به ظرفیت‌های هویتی «محلات اصیل» خودش را جبران کنند. جشن‌های ماه امت مخاطب مشهدی را که صرفا در تفریح گاه‌های غرب مشهد تجربیاتی دارد، به دنیای فرهنگی و اجتماعی جذاب و جدیدی می‌آورد که بوی اصالت و بوی فطرت از آن به مشام می‌رسد؛ تجربه‌ای آشنا که گویا به دلایل نامعلومی فراموش شده است. آشنایی مردم با مشترکات فرهنگی مشهد و خراسان بزرگ تاریخی، ویژگی راهبردی این جشن هاست.

چهار)، چون ماه امت۲ به میزبانی «قلعه خیابان» برگزار می‌شود و تو چه می‌دانی که قلعه خیابان کجاست؟! قلعه خیابان، نگین غبار گرفته «مشهد اصیل» است. قدمگاه حضرت شمس الشموس (ع) از مرو به توس است. محله عاشقان «خدمت» به زوار پیاده حضرت رضا علیه السلام. محله همزیستی و هنر و هنر و هنر. وقتی از مشهد اصیل صحبت می‌کنیم، حتما امام و زیارت و خدمت و تنوع و صفا و ایمان، شاخص‌های مهم تری خواهند بود. قلعه خیابان، دروازه شرقی مشهد، دروازه مرو و آسیای مرکزی و دروازه ما به تاریخ و گذشته خودمان است؛ پس خوش آمدید.