دهلی نو محفل شاعرانه در پاسداشت حضرت زهرا(س) شد تأکید معاون وزیر فرهنگ در حمایت از تولید محتوای قرآنی در مناطق روستایی و عشایری آیت الله مکارم شیرازی: حوزه علمیه در استفاده از هوش مصنوعی پیشگام باشد مشکل معیشت طلاب حل شود | انتقاد از برخورد گزینشی رسانه‌ها نسبت به روحانیت مشهد، میزبان برگزاری دهمین کنگره ملی اعتکاف تجهیز کتابخانه آستان قدس رضوی به تولیدات پژوهشی بنیاد بین المللی امام رضا(ع) جشنواره «میقات» فرصتی برای شناسایی هنر زائران در ایام حج غسال ۸۰۰ شهید دفاع مقدس به فرزند شهیدش پیوست هزار و ۴۲۲ اثر به اجلاسیه سراسری نماز ارسال شد حماسه‌ساز حماس | درباره «شیخ احمد یاسین» نماد مقاومت فلسطین شرح جزئیات اولویت‌ها و هزینه اولیه ثبت‌نام حج ۱۴۰۵ داشته‌ها و نداشته‌ها ملاک محبت خداوند است؟! در پناه بی‌کرانگی | مروری بر نتایج رفتاری درباره توحیدباوری نمایشی که فاصله نسل‌ها را شکست تولیت آستان قدس رضوی: قهرمانی تیم‎‌های ملی کشتی، گسترش وحدت و همدلی را در جامعه رقم زد قطار مهربانی چه مکان‌هایی برای اقامه نماز مکروه است؟ سخن رهبر انقلاب درباره مجتهدان زن، صرف توصیه نیست بلکه الزام‌آور است «نقاره‌چی»؛ داستان زندگی زنده‌یاد احمد قوام شکوهی و پیوند تاریخ، حرم امام رضا(ع) و ادبیات نوجوان تولیت آستان قدس رضوی: رسالت علمای دینی، افشای توطئه‌های دشمنان و حفظ کیان اسلام است
سرخط خبرها

اندر احوال خیال

  • کد خبر: ۲۲۵۶۸۷
  • ۱۴ ارديبهشت ۱۴۰۳ - ۰۹:۰۰
اندر احوال خیال
«در خیال» شما چه می‌گذرد؟ در تنهایی خود بیشتر به چه می‌اندیشید؟ در طول زمان یا روزانه بر چه موضوعاتی تمرکز دارید و به آن بیشتر فکر می‌کنید؟ آرزوی به‌دست آوردن چه چیز‌هایی را در ذهن می‌پرورانید؟ پاسخ این سؤال‌ها یا پرسش‌های مشابه آن، بخش درخورتوجهی از چگونگی رفتار و شخصیت شما را شکل می‌دهد و جایگاه واقعی‌تان را در زندگی رقم می‌زند.

اگر مراتب اندیشیدن شما در مسیر فلاح و صلاح باشد، به‌دنبال آن گفتار و رفتار نیز در همین مسیر شکل می‌گیرد و جریان می‌یابد و اگر عکس این اتفاق رخ دهد و انسان به گناه یا رفتاری ناشایست بیندیشد، ممکن است تصمیم‌هایی بگیرد یا اقدام‌هایی انجام دهد که با سرشت ذاتی و طبیعت پاک آدمی، منافات دارد.

چنان‌که حضرت علی (ع) فرموده‌اند: «اندیشه کردن در خوبی‌ها، انگیزه به‌کار بستن آنها مى‌شود». انجام دادن هر عملی دستورات، آداب و مقدماتی دارد که سرچشمه تمام آنها، روح انسان است که از «تصور، تفکر، شناخت و تصدیق» آغاز می‌شود، با ظهور و بروز «انگیزه» ادامه پیدا می‌کند و به «قصد، عزم و اراده» منتهی شود. سپس به وسیله جسم به مرحله «عمل و اجرا» درمی‌آید. تحقق هر مرحله نور یا تاریکی، با ماهیت اقدام مدنظر و پیشرفت به‌سوی انجام آن تناسب دارد؛ به همین دلیل در آموزه‌های دینی، به فرزندان آدم برای حفظ چارچوب‌های اخلاقی و انسانی در جریان تصورات و تفکرات روزانه، توصیه‌های فراوان شده است.

امیرالمؤمنین علی (ع) در همین زمینه می‌فرمایند: «مَن کَثُرَ فِکرُهُ فِی المَعاصِی دَعَتهُ إلَیها؛ آن‏که در گناهان، بسیار اندیشه کند، [این کار]او را به گناه مى‏‌کشاند». در حدیث دیگری نقل شده است: «فکر کردن به گناه، نیمی از مسیر گناه است». انسان موجودی دوبعدی است؛ نیمی از وجودش، جسم او و مادی است و نیمه دیگرش، روح و غیرمادی است. هریک از آنها، حرکت و فعل‌وانفعالاتی دارند و برای بقا و حیات خویش، نیازمند غذا هستند.

حیات روح به زدودن غبار و زنگار‌هایی است که از گناه و معصیت بر آیینه وجود انسان می‌نشیند و تکامل او در تزکیه و گرایش به معنویت و ارتباط با خداست. اوج کمال روح آدمی در وصال به ربوبیت و ربّی و ربانی شدن آن است؛ چنان‌که آلوده شدن روح به گناه و معصیت، آن را به‌سوی فنا و نیستی سوق می‌دهد. یکی از مراتب مهم دستیابی به کمال، تلاش در جهت ایجاد «ذهن و ضمیر» و به‌دنبال آن «اندیشه سالم» است. اهمیت تفکر و تعقل در زندگی آدمی تا بدان‌جاست که از آن به‌عنوان وجه تمایز اصلی انسان و سایر موجودات زنده نام می‌برند. به بیان دیگر، آنچه انسان را از سایر موجودات متمایز می‌کند، توانایی عظیم قدرت تفکر و تعقل اوست.

حال اگر این توانایی در مسیر سالم و مفید باشد، سبب شکوفایی انسان و آبادانی جامعه خواهد شد و در غیر این‌صورت، صاحبان تفکر بیمار، خود و جامعه را به انحراف و تباهی می‌کشانند. تفکر انسان از لحاظ منطقی دو عنصر مهم دارد. عنصر اول «موارد تفکر» است که شامل دانسته‌هایی است که انسان از قبل آموخته است و می‌خواهد با کمک آنها به مطالب جدیدی دست یابد و عنصر دوم، «چگونگی یا شکل تفکر» است که بیانگر چینش و نظمی است که متفکر به دانسته‌های قبلی خود می‌دهد تا به‌طور صحیح به نتیجه‌ای که درنظر دارد، برسد. 

برای دستیابی به این فکر و خیال سالم، باید ابتدا عناصر تفکر را بشناسیم و بر ورودی آنچه از طریق حواس وارد ذهن ما می‌شوند و موارد تفکر ما را شکل می‌دهند، کنترل لازم داشته باشیم. این امکان وجود دارد که ورودی فکر به وسیله چشم، گوش و سایر جوارح بدن از صبح تا شب، آلوده به گناه و نامطلوب باشد و در طول روز نیز کمابیش به آنها فکر کنیم و نهایتا رفتاری معقول، اخلاقی و شرعی بروز دهیم.

اگر آدمی اراده بر رفتار سالم دارد، شرط تحقق آن، مراقبت از ورودی‌های ذهن و همچنین تلاش و تمرین در مسیر دستیابی به تفکر و تعقل سالم است. انسان باید در خیال خود به نیکی‌ها و پاکی‌ها بیندیشد تا بتواند در گفتار و رفتار خویش به شایستگی و پاکیزگی و کمال روح دست یابد.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->