صابر هنرمند -
کارشناس ارشد مدیریت اچ‌‌‌اس‌ای
ارتباط و حضور فعالان سیاسی در فضا‌های مردمنهاد و دارای ظرفیت شبکه‌سازی همچون نهاد‌هایی که در حوزه محیط‌زیست فعالیت می‌کنند، فرصت مؤثری برای گفتمان‌سازی است و نه محملی برای برندینگ و تسویه‌حساب سیاسی. این سال‌ها گروهی از فعالان سیاسی منتسب به جریان اصول‌گرایی و شقوق مختلف آن، با علم‌کردن پروژه کمربندجنوبی و دستاویزی به‌نام محیط‌زیست، سعی کرده‌اند فرصت مغتنمی را برای خود بیافرینند؛ مخاطب این یادداشت آن‌ها خواهند بود. پروژه کمربندجنوبی مشهد، با تصویب در مراجع بالادستی، از سال۱۳۹۱ عملیاتی شد. چندی از آغاز دوره پنجم مدیریت شهری در سال ۱۳۹۶ نگذشته بود که با اعتراض فعالان محیط‌زیستی، شورای حفظ حقوق بیت‌المال حکم به توقف پروژه داد. بعد از ۳سال توقف، نهایتا با ارائه طرح جدید و مصوبه شورای تدبیر استان، تغییر کاربری پروژه از جاده اتصال ترانزیتی به پارک تفرجگاهی کلید خورد. در این فرایند، حضراتی به‌خیال شبکه‌سازی و با سوءاستفاده از فعالان محیط‌زیستی وارد این عرصه پرمخاطب و فالوورپسند شدند. شاید بد نباشد چراغی بر این تاریک‌خانه بیندازیم تا روی دیگر این سکه را نیز ببینیم. از سال۱۳۹۱ که این پروژه آغاز شد، منتقدان داعیه‌دار محیط‌زیست به چه کاری مشغول بودند؟ در آن زمان دولت، مدیریت‌شهری و مجلس در فرایند تصویب و اجرای پروژه، به‌صورت کاملا همسو و هماهنگ در ید اختیار جریان منتقد امروزی بودند و اقدامی نکردند و امروز نگران محیط‌زیستی شده‌اند که در دولت ترازشان، بالاترین نهاد تصمیم‌سازی آن، یعنی شورای عالی محیط‌زیست کشور را منحل
کردند. آیا استاندارد دوگانه شامل این پروژه هم شده است؟ اجرای این پروژه یا تخلف محرز قانونی یا بنا بر مصوبات بالادستی کاملا قانونی است. چنانچه فرایند انجام‌شده در سال‌های گذشته قانونی بوده، ادامه آن نیز در هر دوره‌ای از مدیریت شهری بلااشکال است، اما اگر تصویب و اجرای آن تخطی از قانون بوده است، باید ارتباط و حضور فعالان سیاسی در فضا‌های مردمنهاد و دارای ظرفیت شبکه‌سازی همچون نهاد‌هایی که در حوزه محیط‌زیست فعالیت می‌کنند، فرصت مؤثری برای گفتمان‌سازی است و نه محملی برای برندینگ و تسویه‌حساب سیاسی. این سال‌ها گروهی از فعالان سیاسی منتسب به جریان اصول‌گرایی و شقوق مختلف آن، با علم‌کردن پروژه کمربندجنوبی و دستاویزی به‌نام محیط‌زیست، سعی کرده‌اند فرصت مغتنمی را برای خود بیافرینند؛ مخاطب این یادداشت آن‌ها خواهند بود. پروژه کمربندجنوبی مشهد، با تصویب در مراجع بالادستی، از سال۱۳۹۱ عملیاتی شد. چندی از آغاز دوره پنجم مدیریت شهری در سال ۱۳۹۶ نگذشته بود که با اعتراض فعالان محیط‌زیستی، شورای حفظ حقوق بیت‌المال حکم به توقف پروژه داد. بعد از ۳سال توقف، نهایتا با ارائه طرح جدید و مصوبه شورای تدبیر استان، تغییر کاربری پروژه از جاده اتصال ترانزیتی به پارک تفرجگاهی کلید خورد. در این فرایند، حضراتی به‌خیال شبکه‌سازی و با سوءاستفاده از فعالان محیط‌زیستی وارد این عرصه پرمخاطب و فالوورپسند شدند. شاید بد نباشد چراغی بر این تاریک‌خانه بیندازیم تا روی دیگر این سکه را نیز ببینیم. از سال۱۳۹۱ که این پروژه آغاز شد، منتقدان داعیه‌دار محیط‌زیست به چه کاری مشغول بودند؟ در آن زمان دولت، مدیریت‌شهری و مجلس در فرایند تصویب و اجرای پروژه، به‌صورت کاملا همسو و هماهنگ در ید اختیار جریان منتقد امروزی بودند و اقدامی نکردند و امروز نگران محیط‌زیستی شده‌اند که در دولت ترازشان، بالاترین نهاد تصمیم‌سازی آن، یعنی شورای عالی محیط‌زیست کشور را منحل کردند.
آیا استاندارد دوگانه شامل این پروژه هم شده است؟ اجرای این پروژه یا تخلف محرز قانونی یا بنا بر مصوبات بالادستی کاملا قانونی است. چنانچه فرایند انجام‌شده در سال‌های گذشته قانونی بوده، ادامه آن نیز در هر دوره‌ای از مدیریت شهری بلااشکال است، اما اگر تصویب و اجرای آن تخطی از قانون بوده است، باید همه مجریان و تصمیم‌سازان تحت پیگرد قانونی قرار گیرند، زیرا به‌قیمت روز بیش از ۸۰۰ میلیارد تومان از حقوق بیت‌المال و سرمایه شهر که در این پروژه هزینه شده، تضییع شده است. راهکار حضرات منتقد، به‌جز ممنوعیت و توقف چه بوده است؟ کمربندجنوبی هم در فهرست بلند پروژه‌های معطل‌مانده است و راه‌حل منتقدان مثل همیشه توقف پروژه بوده است. البته این عادت برخی‌هاست که یادگار‌هایی از خود بر جا می‌گذارند که تا سال‌ها دیگران هزینه آن را بدهند. منوریل قم یکی از معروف‌ترین این پروژه‌هاست؛ بماند! در این ۳ سال توقف پروژه هم کسی به‌سراغ تضییع حقوق شهروندان ناشی از هدررفت سرمایه آن‌ها نرفته است. بعد از آنکه منتقدان پاسخ قانع‌کننده‌ای در برابر افکار عمومی برای مطالبه توقف پروژه نیافتند، از روی دست فعالان زیست‌محیطی، گزاره تغییر کاربری را مطرح کردند. سوال اینجاست امروز که برای حل این چالش شهری و جلوگیری از نابودی سرمایه شهر با حفظ دغدغه زیست‌محیطی، کاربری آن تغییر پیدا کرده است، دلیل هجمه‌ها چیست؟ آیا ایجاد تفرجگاه به‌جای کمربند ۷۵متری، از نگاه شما تغییر کاربری محسوب نمی‌شود؟ حال که تغییر کاربری پروژه به پارک تفرجگاهی در حال اجراست، برخی‌ها از قدرت شهود و نیت‌خوانی خود بهره جسته‌اند و از اهداف پس پرده سخن می‌گویند. اما اهداف پس پرده را آن گروهی ایجاد کردند که هم‌قسم شدند تا پایان سال۱۴۰۰ جلوی افتتاح پروژه را بگیرند و مطمئن از چرخش جریان مدیریت شهری، افتتاح آن را ناشی از کارآمدی دوره کاری بعدی بنامند! و چه مظلوم است محیط‌زیست در این میدان!
کردند. آیا استاندارد دوگانه شامل این پروژه هم شده است؟ اجرای این پروژه یا تخلف محرز قانونی یا بنا بر مصوبات بالادستی کاملا قانونی است. چنانچه فرایند انجام‌شده در سال‌های گذشته قانونی بوده، ادامه آن نیز در هر دوره‌ای از مدیریت شهری بلااشکال است، اما اگر تصویب و اجرای آن تخطی از قانون بوده است، باید ارتباط و حضور فعالان سیاسی در فضا‌های مردمنهاد و دارای ظرفیت شبکه‌سازی همچون نهاد‌هایی که در حوزه محیط‌زیست فعالیت می‌کنند، فرصت مؤثری برای گفتمان‌سازی است و نه محملی برای برندینگ و تسویه‌حساب سیاسی. این سال‌ها گروهی از فعالان سیاسی منتسب به جریان اصول‌گرایی و شقوق مختلف آن، با علم‌کردن پروژه کمربندجنوبی و دستاویزی به‌نام محیط‌زیست، سعی کرده‌اند فرصت مغتنمی را برای خود بیافرینند؛ مخاطب این یادداشت آن‌ها خواهند بود. پروژه کمربندجنوبی مشهد، با تصویب در مراجع بالادستی، از سال۱۳۹۱ عملیاتی شد. چندی از آغاز دوره پنجم مدیریت شهری در سال ۱۳۹۶ نگذشته بود که با اعتراض فعالان محیط‌زیستی، شورای حفظ حقوق بیت‌المال حکم به توقف پروژه داد. بعد از ۳سال توقف، نهایتا با ارائه طرح جدید و مصوبه شورای تدبیر استان، تغییر کاربری پروژه از جاده اتصال ترانزیتی به پارک تفرجگاهی کلید خورد. در این فرایند، حضراتی به‌خیال شبکه‌سازی و با سوءاستفاده از فعالان محیط‌زیستی وارد این عرصه پرمخاطب و فالوورپسند شدند. شاید بد نباشد چراغی بر این تاریک‌خانه بیندازیم تا روی دیگر این سکه را نیز ببینیم. از سال۱۳۹۱ که این پروژه آغاز شد، منتقدان داعیه‌دار محیط‌زیست به چه کاری مشغول بودند؟ در آن زمان دولت، مدیریت‌شهری و مجلس در فرایند تصویب و اجرای پروژه، به‌صورت کاملا همسو و هماهنگ در ید اختیار جریان منتقد امروزی بودند و اقدامی نکردند و امروز نگران محیط‌زیستی شده‌اند که در دولت ترازشان، بالاترین نهاد تصمیم‌سازی آن، یعنی شورای عالی محیط‌زیست کشور را منحل کردند.
آیا استاندارد دوگانه شامل این پروژه هم شده است؟ اجرای این پروژه یا تخلف محرز قانونی یا بنا بر مصوبات بالادستی کاملا قانونی است. چنانچه فرایند انجام‌شده در سال‌های گذشته قانونی بوده، ادامه آن نیز در هر دوره‌ای از مدیریت شهری بلااشکال است، اما اگر تصویب و اجرای آن تخطی از قانون بوده است، باید همه مجریان و تصمیم‌سازان تحت پیگرد قانونی قرار گیرند، زیرا به‌قیمت روز بیش از ۸۰۰ میلیارد تومان از حقوق بیت‌المال و سرمایه شهر که در این پروژه هزینه شده، تضییع شده است. راهکار حضرات منتقد، به‌جز ممنوعیت و توقف چه بوده است؟ کمربندجنوبی هم در فهرست بلند پروژه‌های معطل‌مانده است و راه‌حل منتقدان مثل همیشه توقف پروژه بوده است. البته این عادت برخی‌هاست که یادگار‌هایی از خود بر جا می‌گذارند که تا سال‌ها دیگران هزینه آن را بدهند. منوریل قم یکی از معروف‌ترین این پروژه‌هاست؛ بماند! در این ۳ سال توقف پروژه هم کسی به‌سراغ تضییع حقوق شهروندان ناشی از هدررفت سرمایه آن‌ها نرفته است. بعد از آنکه منتقدان پاسخ قانع‌کننده‌ای در برابر افکار عمومی برای مطالبه توقف پروژه نیافتند، از روی دست فعالان زیست‌محیطی، گزاره تغییر کاربری را مطرح کردند. سوال اینجاست امروز که برای حل این چالش شهری و جلوگیری از نابودی سرمایه شهر با حفظ دغدغه زیست‌محیطی، کاربری آن تغییر پیدا کرده است، دلیل هجمه‌ها چیست؟ آیا ایجاد تفرجگاه به‌جای کمربند ۷۵متری، از نگاه شما تغییر کاربری محسوب نمی‌شود؟ حال که تغییر کاربری پروژه به پارک تفرجگاهی در حال اجراست، برخی‌ها از قدرت شهود و نیت‌خوانی خود بهره جسته‌اند و از اهداف پس پرده سخن می‌گویند. اما اهداف پس پرده را آن گروهی ایجاد کردند که هم‌قسم شدند تا پایان سال۱۴۰۰ جلوی افتتاح پروژه را بگیرند و مطمئن از چرخش جریان مدیریت شهری، افتتاح آن را ناشی از کارآمدی دوره کاری بعدی بنامند! و چه مظلوم است محیط‌زیست در این میدان!
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
