۱۱ مصدوم در حادثه واژگونی مینی بوس کارگران معدن در محور سبزوار-بردسکن زن و شوهر مشهدی بر اثر گازگرفتگی در ساحل بابلسر جان باختند (۳۱ فروردین ۱۴۰۴) حذف زندان برای مهریه؛ آرامش مردانه، اضطراب زنانه؟ ریزش آوار ساختمان مسکونی در تبریز بر اثر گودبرداری اختصاص ۱۵ درصد بودجه دانشگاه‌ها به پژوهش و فناوری کنکوری‌ها بخوانند! | تاثیر مثبت معدل در کنکور چطور محاسبه می‌شود؟ تاریخچه‌ای از کشت چای در ایران | چند‌و‌چون چای راهنمایی برای انتخاب، مصرف و نگهداری نان | یک لقمه سلامتی ماجرای درگیری در خیابان بهشتی تهران چه بود؟ (۳۱ فروردین ۱۴۰۴) طرحی برای پایان دادن به چرخه معیوب ترک اعتیاد متجاهرها در مشهد | امید به شفابخشی نسخه «مدیریت مورد» معاون اداره کل میراث فرهنگی خراسان رضوی: باید به موضوع فرونشست زمین در محدوده اماکن تاریخی استان توجه ویژه شود مشهد، قطب آزمایشگاهی منطقه شمال‌شرق کشور مدیر موزه بزرگ خراسان: سازه‌های مقاوم بنا‌های تاریخی ۲۵۰۰ ساله از افتخارات ایرانیان است یک تمرین ساده برای تسکین زانودرد منابع مالی، چالش‌برانگیزترین موضوع در حوزه بازسازی و حفاظت از بنا‌های تاریخی است برای حفظ بنا‌های تاریخی باید به ضعف‌های ذاتی این سازه‌ها توجه ویژه داشته باشیم فرودگاه مشهد آماده بدرقه بیش از ۱۲ هزار زائر خانه خدا پایه یازدهمی‌ها امسال هم ۶ درس را امتحان نهایی می‌دهند وزیر آموزش‌ و پرورش: اساسی‌ترین مشکل و بزرگ‌ترین بحران‌های امروز کشور ریشه در مسائل فرهنگی دارد آیا سی‌تی‌اسکن خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد؟ پروژه برقی‌سازی خط‌آهن تهران-مشهد، از پروژه‌های اولویت‌دار کشور است پیش‌بینی هواشناسی مشهد و خراسان رضوی امروز (یکشنبه، ۳۱ فروردین ۱۴۰۴) | از فردا هوا گرم می‌شود نقش زن خارجی در باند گروگان‌گیران آدمکش در مشهد چه بود؟ ۵۴ درصد از مردم خراسان رضوی، گرفتار کم‌تحرکی هستند | کم‌وزنی، مهم‌ترین دلیل مرگ‌ومیر نوزادان در استان + فیلم شنا با  مرگ | غرق شدن ۵ نفر از ابتدای ۱۴۰۴ در خراسان رضوی فرمانده کل انتظامی: ضرورت تعریف طرح نوین همکاری پلیس و آموزش و پرورش رئیس‌کل دادگستری خراسان رضوی: زمینه‌های افزایش سرمایه‌گذاری در حوزه تجهیزات پزشکی محقق شود اهدای عضو بیمار مرگ مغزی در مشهد جان ۴ بیمار را نجات داد (۳۱ فروردین ۱۴۰۴) طب ایرانی چگونه شانس بارداری را افزایش می‌دهد؟ زمان واریز مابه‌التفاوت حقوق فروردین ۱۴۰۴ بازنشستگان کشوری اعلام شد | بازنشستگان تأمین‌اجتماعی همچنان چشم انتظارند!
سرخط خبرها

گردن نگرفتن؛ عادتی مرسوم

  • کد خبر: ۳۱۱۸۷۷
  • ۰۱ بهمن ۱۴۰۳ - ۱۵:۱۵
گردن نگرفتن؛ عادتی مرسوم
«دستورالعمل است»، «بخش‌نامه از وزارتخانه رسیده»، «مأمورم و معذور». اینها برخی جملاتی است که بار‌ها شنیده یا گفته‌ایم.

«دستورالعمل است»، «بخش‌نامه از وزارتخانه رسیده»، «مأمورم و معذور». اینها برخی جملاتی است که بار‌ها شنیده یا گفته‌ایم. کافی است گذرمان به یکی از ادارات دولتی بیفتد؛ اضطراب و نگرانی از سرانجام کار در کنار چهره خون‌سرد کارمندی که به ما پاسخ می‌دهد، ترکیبی است که هر مراجعه‌کننده‌ای را بی‌اختیار به فکر فرومی‌برد.

اگر کمی دقیق‌تر شویم، این عادت همه‌چیز را به گردن بخش‌نامه و آیین‌نامه انداختن، مختص ادارات نیست. در زندگی شخصی و اجتماعی‌مان هم بار‌ها این رفتار را دیده یا حتی انجام داده‌ایم. چندبار پیش آمده است که در نقش همکار، همسایه، دانشجو یا حتی دوست، مسئولیتی را به‌درستی انجام نداده یا آن را پشت گوش انداخته‌ایم؟

در چنین موقعیت‌هایی، به‌جای پذیرش مسئولیت، ترجیح داده‌ایم حق به جانب بگیریم و پاسخ طرف مقابل را تهاجمی بدهیم. گاهی این روند آن‌قدر ادامه پیدا می‌کند که در پایان بحث، نه‌تنها خودمان را مقصر نمی‌دانیم، بلکه دیگران را به ناسپاسی متهم می‌کنیم: «با این همه دل‌سوزی من، این است قدردانی‌شان؟»،

اما ریشه این رفتار کجاست؟ یکی از دلایل اصلی، نبود فرهنگ مسئولیت‌پذیری است. افراد باید پاسخگوی کار‌های خودشان باشند، اما وقتی مسئولیت‌پذیری در ذهنیت و رفتار بخشی از جامعه نهادینه نشده، طبیعی است که افراد حاضرند به هر قیمتی، حتی با بافتن آسمان و ریسمان، از زیر بار مسئولیت فرار کنند. بااین‌حال، این فقط یک سوی ماجراست.

دلیل مهم‌تر، نهادینه‌نشدن مسئولیت‌پذیری در ساختار اداری و اجتماعی ماست. در بسیاری از ادارات، ارتقا و پیشرفت شغلی ارتباط چندانی با عملکرد افراد ندارد. افراد به‌جای تلاش برای بهبود کارنامه شان، به‌دنبال ایجاد شبکه‌ای از حامیان و پیروان هستند. آنها یاد گرفته‌اند که حمایت‌های این شبکه کلید پیشرفتشان است.

در نتیجه، خطاهایشان را به گردن بخش‌نامه‌ها و آیین‌نامه‌ها می‌اندازند و هرگز پای حامیانشان را به میان نمی‌کشند. این رویه به‌مرور به جامعه نیز تسری می‌یابد. مردم با مشاهده چنین رفتاری، ترجیح می‌دهند برای حفاظت از خودشان همین الگو را در سطوح مختلف زندگی شخصی و اجتماعی به کار ببرند. نتیجه؟ حتی اگر پاداشی نصیبشان نشود، دست‌کم مطمئن هستند که اشتباهاتشان بی‌پیامد خواهد بود.

برای حل این معضل، لازم است روند ارتقا و پیشرفت در ساختار‌های اداری و اجتماعی برمبنای شایسته‌سالاری بازتعریف شود. طراحی معیار‌های شفاف برای ارزیابی عملکرد کارکنان بر اساس خروجی و کیفیت کار، نه صرفا میزان وفاداری یا ارتباطات شخصی، ممکن است مفید باشد. همچنین، ایجاد سازوکار‌های شفاف برای پیگیری و برخورد با تخلفات، به‌طوری‌که افراد نتوانند مسئولیت‌هایشان را به گردن دیگران یا بخش‌نامه‌ها بیندازند و برخورد قانونی با سیستم‌های غیررسمی حمایت و توصیه‌گری که به‌جای عملکرد، افراد را بر اساس روابط ارتقا می‌دهند.

در نهایت زمانی که افراد بدانند عملکردشان معیار رشد و پیشرفت است، دیگر نمی‌توانند از مسئولیت شانه خالی کنند. بااین‌حال، تا زمانی که این تغییر در نظام اداری و فرهنگی ما اتفاق نیفتد، طبیعی است که «گردن‌نگرفتن» همچنان یک عادت مرسوم باقی بماند.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->