امام رضا (ع) ولی‌نعمت تمام عالم

امام‌رضا (ع)، هشتمین خورشید فروزان ولایت، نه‌تنها ملجأ و پناهگاه شیعیان و ایرانیان هستند، بلکه گستره نورانیت و برکت وجودشان همه بشریت و حتی جمیع موجودات عالم را دربر‌می‌گیرد. این جایگاه بی‌بدیل در روایات معتبر، سخنان علما و بیانات بزرگان دین و اندیشه، بار‌ها مورد تأکید و یادآوری قرار گرفته است.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین دست‌پروری با اشاره به آیه «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دِینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتِی» تصریح می‌کند که نعمت امامت، نعمتی است عام و جهان‌شمول و وجود نازنین امام رضا (ع) مصداق درخشان این نعمت الهی است. رهبر معظم انقلاب اسلامی نیز ایشان را ولی‌نعمت معنوی، فکری و مادی ملت ایران و حتی کل امت اسلامی و فراتر از آن دانسته‌اند؛ نعمتی که مرز جغرافیا و قومیت نمی‌شناسد. 

ویژگی شگفت‌آور امام رضا (ع) آن بود که محبت و رضایت ایشان نه‌تنها دل دوستان و پیروان، بلکه حتی قلب مخالفان و دشمنان را نیز نرم می‌کرد. امام جواد (ع) فرموده‌اند لقب «رضا» بدان سبب به پدرشان داده شد که دوست و دشمن، هر دو، از ایشان خشنود بودند. این ویژگی نشان می‌دهد که بزرگی اخلاق و وسعت روح امام، فراتر از مرز اندیشه‌ها و اختلاف‌ها بود. 

آن حضرت نه‌تنها خود به مقام «رضا» رسیده بودند، بلکه واسطه‌ای برای رساندن شیفتگان حق به این مقام والا بودند؛ چنان‌که در زیارت خاصه آمده است: «اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَی عَلِیِّ بْنِ مُوسَی الَّذِی ارْتَضَیْتَهُ وَ رَضَّیْتَ بِهِ مَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِکَ». حدیث نورانی و گران‌سنگ *سلسله الذهب* نیز بُعد جهانی ولایت امام را آشکار می‌کند: «لَا‌إِلَهَ‌إِلَّا‌اللَّهُ حِصْنِی فَمَنْ دَخَلَ حِصْنِی أَمِنَ مِنْ عَذَابِی» و امام‌رضا (ع) با افزودن جمله «بِشُرُوطِهَا وَ أَنَا مِنْ شُرُوطِهَا» حقیقتی مهم را روشن ساختند؛ اینکه پیوند با ولایت ایشان، شرط ورود به حِصن امن الهی است و این شرط برای همه انسان‌ها تا قیامت جاری و برقرار است. 

حضور و سپس شهادت امام رضا (ع) در خراسان، مشهد را به قبله‌گاه عاشقان و به گهواره‌ای درخشان از فرهنگ و معرفت اهل‌بیت (ع) بدل کرد. موج برکت این حضور، در پهنه تاریخ و جغرافیا گسترده شد. اشعار دعبل خزاعی در مدح امام، با شوری خاص در شهر‌ها و روستا‌ها پیچید و حتی در میان قشرهایی، چون کاروانیان یا راهزنان نیز ورد زبان شد؛ نشانه‌ای از آنکه محبت امام، هیچ مرزی نمی‌شناسد. 

امام رضا (ع) مظهر کامل انسان الهی و تجلی رحمت واسعه پروردگار هستند؛ نعمتی که هر دلِ جویای حقیقت و هر جانِ تشنه عدالت، می‌تواند از آن بهره گیرد. زائران حرم مطهرش در مشهد، نه‌تنها با زیارت ظاهری آرام می‌شوند، بلکه با پیروی از سیره و شیوه زندگی او، راهی روشن به سوی رضایت الهی و سعادت دنیا و آخرت می‌یابند.

در ادامه حتما بخوانید زنان و بسط فرهنگ عاشورا

زیارت، توسّل و تمسک به تعالیم آن حضرت، پلی میان خاک و افلاک است؛ پلی که آغازش در صحن‌و‌سرای طلایی مشهد است و فرجامش در بی‌کرانگی نور الهی. این نگاه، امام‌رضا (ع) را نه فقط پیشوای مذهبی، بلکه سرچشمه‌ای از هدایت، عشق و آرامش برای همه جهانیان معرفی می‌کند؛ چشمه‌ای که هرگز خشک نمی‌شود و هر کس به آن روی آورد، سیراب خواهد شد.