پیشینه ترمیم بنای مسجد جامع گوهرشاد به بهانه تعمیر گلدسته‌های آن | تاریخ ۶۰۰‌ساله مرمت در میراث گوهرشاد‌بیگم هدیه‌ای به نام مهربانی پناه بی‌پناهان بود | یادی از عباس تربتی، معروف به حاج آخوند، واعظ و عارف مدفون در حرم مطهر رضوی امامی که مشهد را پایتخت علم و زیارت کرد همراهی اهل بیت(ع)، خوشبختی حقیقی | بررسی معیار خوشبختی در فرازهایی از زیارت جامعه کبیره تولیت آستان قدس رضوی: معماری مشهد باید امام‌رضایی باشد | ضرورت فضاسازی متفاوت، مفهومی و زیارت‌محور تولیت آستان قدس رضوی: پرستاران، ادامه‌دهندگان راه حضرت زینب(س) در دفاع از کرامت و سلامت انسانی هستند ویدئو | جشن تکلیف دختران ۹ کشور اسلامی در حرم مطهر امام رضا (ع) بیش از ۴۵ هزار مسجد در کشور بدون امام جماعت هستند فعالیت ۲۵ هزار و ۷۰۰ قرارگاه محله اسلامی در سراسر کشور تجلیل از خادمان و سقایان زائران پیاده امام رضا (ع) در مشهد ویژه‌برنامه «عقیله بنی‌هاشم» با حضور بانوان اردوزبان در حرم مطهر امام‌رضا(ع) برگزار شد پخش مستند «خورشید کاروان» از سیمای استانی خراسان رضوی جایزه ادبی یوسف به ایستگاه چهاردهم رسید + مهلت ارسال آثار اجرایی شدن طرح حفظ «شهید سلامی» به منظور تربیت ۱۰ میلیون حافظ قرآن آغاز کنگره ملی بزرگداشت ۳ هزار شهید خراسان شمالی با برگزاری اردوی راهیان‌نور نهایی شدن قرارداد‌های مربوط به حج ۱۴۰۵، سه ماه پیش از آغاز عملیات اعزام زائران مشهد میزبان برگزاری جشنواره امامت و مهدویت خواهد بود برنامه «مهمان مهر» میزبان ۶۰۰۰ دانشجو از سراسر کشور در حرم حضرت معصومه(س)
سرخط خبرها

رقصی چنین میانه میدانم آرزوست

  • کد خبر: ۳۱۶۲۹۸
  • ۲۵ بهمن ۱۴۰۳ - ۲۰:۰۳
رقصی چنین میانه میدانم آرزوست
بعضی فیلم‌ها را یک‌بار که نه چندبار باید دید. مختارنامه هم از آن جنس فیلم‌هاست. به‌ظاهر مروری بر وقایع پیش و پس عاشورا دارد؛ آنچه عاشورا را رقم می‌زند، ولی انگار آن را برای حال و احوال امروز ساخته‌اند.

بعضی فیلم‌ها را یک‌بار که نه چندبار باید دید. مختارنامه هم از آن جنس فیلم‌هاست. به‌ظاهر مروری بر وقایع پیش و پس عاشورا دارد؛ آنچه عاشورا را رقم می‌زند، ولی انگار آن را برای حال و احوال امروز ساخته‌اند. از تعلل مختار برای یاری رساندن به امامش تا آن جماعت مذبذبِ منتظرِ منفعل؛ که بی‌آنکه بدانند در رقم خوردن همه وقایع دخیل‌اند و همچنان دست به شمشیر منتظر امامشان ایستاده‌اند؛ که بیاید و تعیین تکلیفشان کند؛ که بیاید و از ظلم برهاندشان؛ که بیاید و عدالت گمشده‌شان را به آنها بازگرداند؛ که بیاید و دادشان را بستاند؛ که بیاید و گرهی از مشکلاتشان بگشاید.

به نظرتان انتظارشان به ما مردم امروزی نمی‌ماند. غیبت را بهانه خوبی کرده‌ایم تا از تکلیفمان شانه خالی کنیم. انگار خودمان هم باورمان شده است که روز موعود هر آنچه در توان داریم، خرج اماممان می‌کنیم. غافل از اینکه همان مسیر را امثال توابین که در هر دوره‌ای زیسته‌اند، بسیار پیش‌تر از ما پیموده‌اند. به قول مختار دنیا آن‌قدر مکر و تزویر در آستین دارد که هرکدام ما را به بهانه‌ای به سکون و انفعال بکشاند؛ «مگر نه اینکه کار هم عبادت است!»، «در این وااسفایی که کسی بندگی خدا را نمی‌کند، به‌جاآوردن همین دورکعت نماز و روزه هم کلی است.»، «می بخور، منبر بسوزان، مردم آزاری نکن.» و.‌.. .

می‌خواهد مختار کیاس باشیم و دربند موازنه‌های سیاست یا «بن شداد» تواب آیه‌خوان سر به سجود؛ اگر آماده نباشیم هر دو قطعا از همراهی امام جا می‌مانیم. اشتباه نکنید! از غافلان و واماندنگان دین صحبت نمی‌کنیم. از امثال خودمان می‌گوییم که دنیا و آخرت را پنجاه پنجاه به موازات هم پیش می‌برند تا نه سیخ بسوزد و نه کباب. همان‌ها که به‌خاطر منفعت و گاه مصلحتشان، همیشه میانه راه را می‌گیرند. محبت امام را در دل دارند، ولی تا آنجا که از مشغله‌های دنیایی‌شان جا نمانند. آفتی که انتظارشان را به انفعال کشیده است.

شاید لازم باشد دوباره درنقش یک منتظر عهد تازه‌ای با خودمان ببندیم و قدری از خودمان و روزمرگی هایمان فاصله بگیریم و باور داشته باشیم که جهاد امروز خیلی از ما رفتن به مصاف تزویر است که آفت دین شده است. تزویری که اغلب با لباس دیانت و تقوا به میدان می‌آید. همان سکه دورویی که یک طرف آن نام خدا و طرف دیگرش نقش شیطان است و ما غافل از آن شیر و خط می‌اندازیم.

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->