فیشورسیلنت دندان چیست و چه کسانی باید آن را روی دندان بگذارند؟
فیشورسیلنت یا شیار پوش، یک روش مؤثر برای پیشگیری از پوسیدگی سطوح جونده دندان‌ها است؛ انجام فیشورسیلنت در واقع پوشاندن فرو رفتگی‌های عمیق دندان است و علاوه بر حفظ ساختار دندان، از تخریب سریع دندان‌های تازه رویش یافته کودکان پیشگیری خواهد کرد و کودک را از انجام درمان‌های پیچیده‌تر بعدی که نیازمند هزینه بیشتری هستند، رهایی می‌بخشد.
به گزارش شهرآرانیوز، قرار دادن ماده فیشورسیلنت هم بر روی دندان‌های دائمی و هم دندان‌های شیری قابل انجام است.
فیشورسیلنت چگونه انجام می‌شود؟
انجام فیشورسیلنت بدون درد است و نیاز به تزریق ماده بی حسی ندارد؛ این روش بدون تراش دندان انجام می‌شود؛ دندانپزشک برای انجام فیشورسیلنت پس از تمیز کردن دندان، ماده همرنگ دندان را روی شیار‌های سطح جونده دندان قرار می‌دهد.
به این ترتیب از عمق فرو رفتگی‌های روی سطح جونده دندان می‌کاهد و تمیز کردن دندان به وسیله مسواک آسان‌تر می‌شود و از پوسیدگی زود هنگام این سطوح در اثر گیر کردن مواد غذایی و فعالیت میکروب‌های پوسیدگی زا جلوگیری می‌شود.
مدت زمان انجام فیشورسیلنت کوتاه است و بلافاصله پس از انجام آن، کودک می‌تواند غذا بخورد و مسواک بزند؛ فیشورسیلنت‌ها می‌توانند سال‌های زیادی بر روی دندان باقی بمانند.
همکاری کودک برای انجام فیشورسیلنت لازم است و در صورت عدم توانایی کودک برای همکاری، درمان باید تا زمان آمادگی برای همکاری با دندانپزشک به تعویق افتد.
فیشورسیلنت بر روی چه دندان‌هایی انجام می‌شود؟
فیشورسیلنت هم بر روی دندان‌های دائمی و هم بر روی دندان‌های شیری انجام می‌شود. برای انجام فیشورسیلنت، دندان مورد نظر باید کاملا رویش یافته باشد، اما اگر پوسیدگی‌های دهان کودک آن قدر وسیع و فعال است که احتمال می‌رود تا زمان رویش دندان، بخشی از آن دچار پوسیدگی شود، بهتر است شیار‌های در دسترس روی سطح جونده با سیلنت پوشانده شوند و درمان مابقی شیار‌ها تا زمان رویش کامل‌تر دندان به تعویق افتد.
فیشورسیلنت دندان‌های دایمی
دندان‌های دایمی تازه رویش یافته، بیشتر مستعد پوسیدگی هستند؛ از سویی دیگر، دقت و مهارت کمتر کودک در مسواک زدن نیز او را در خطر پوسیدگی دندانی بیشتری قرار می‌دهد؛ توصیه می‌شود به ویژه در کودکانی که خطر پوسیدگی در آنها بیشتر است، دندان‌های آسیای دایمی به محض رویش، فیشورسیلنت شوند.
اولین دندان آسیای دایمی حدودا در سن ۶ سالگی رویش می‌یابد؛ امکان پوسیدگی این دندان بسیار بیشتر از سایر دندان‌های دایمی است، چون رویش دندان آسیای اول دایمی با افتادن هیچ یک از دندان‌های شیری همراه نیست، متاسفانه خیلی از والدین حتی متوجه رویش این دندان مهم در دهان کودکان نمی‌شوند و تصور می‌کنند این دندان هم یکی از دندان‌های شیری است و پوسیدگی آن را جدی نمی‌گیرند. به همین خاطر، معمولا این دندان خیلی زود و گاهی حتی قبل از رویش کامل آن دچار پوسیدگی می‌شود.
فیشورسیلنت دندان‌های شیری
ممکن است دندانپزشک با توجه به ریسک پوسیدگی در کودک، انجام فیشورسیلنت بر روی دندان‌های آسیای شیری را توصیه کند؛ متاسفانه، چون دندان‌های شیری موقتی هستند و در نهایت خواهند افتاد، گاهی اهمیت آنها نادیده گرفته می‌شود، در حالی که دندان‌های شیری به دلایل مختلف اهمیت بسیاری دارند.
دندان‌های شیری نقش مهمی در جویدن غذا، کسب مهارت تکلم و نیز زیبایی چهره و اعتماد به نفس کودک دارند؛ همچنین این دندان‌ها به عنوان یک فضانگهدارنده طبیعی برای دندان‌های دایمی زیرین خود عمل می‌کنند، یعنی حضور آنها به دندان‌های دایمی کمک می‌کند که در زمان مناسب و در محل صحیح خود رویش پیدا کنند.
کشیدن یا از دست دادن زودهنگام دندان‌های شیری می‌تواند به کوچک شدن طول قوس فکی و در نتیجه نامرتب شدن دندان‌های دایمی که چند سال بعد رویش می‌یابند، منجر شود؛ این موضوع می‌تواند سبب شود کودک در آینده به درمان‌های پیچیده و پُر هزینه ارتودنسی و گاهی جراحی فک برای اصلاح این مشکلات نیاز پیدا کند، بنابراین با توجه به اهمیت دندان‌های شیری باید این دندان‌ها تا سنی که به طور طبیعی می‌افتند، حفظ شوند.
معاینات دوره‌ای
بهتر است هر ۶ ماه یک بار برای بررسی دندانی که فیشورسیلنت بر روی آن انجام شده است به دندانپزشک مراجعه گردد تا در صورت نیاز اصلاح و یا دوباره فیشورسیلنت شود.
منبع: بهداشت نیوز
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
