نحوه خواندن نماز امام حسن عسکری (ع)

به گزارش شهرآرانیوز،  مرحوم «شیخ طوسی» از ابوهاشم جعفری از امام حسن عسکری (ع) نقل می‏‌کند که فرمود: قبر من در «سُرِ مَن رَأی» (سامرا) امان (از بلا‌ها و عذاب الهی) برای هر دو گروه است. (منظور دو گروه شیعه و اهل سنت که در آن‏جا ساکن هستند) و طبعا معنای این روایت آن خواهد بود که برکت قبر آن حضرت، برکت عامی است که همه را احاطه کرده است، چنان که قبر موسی بن جعفر (ع) امان برای همه اهالی بغداد است.

برای امام حسن عسکری (ع) نمازی وارد شده است که بسیار فضیلت دارد. این نماز در کتاب مفاتیح الجنان آمده و شیخ عباس قمی در توضیح آن آورده است: سید بن طاووس در جمال الاسبوع از برای هریک از ائمه علیهم السلام نمازی با دعا ذکر نموده از جمله نماز امام حسن عسکرى علیه السلام؛ چهار رکعت است در دو رکعت اول بعد از «حمد» پانزده مرتبه سوره «إذا زلزلت» و در دو رکعت دوم بعد از «حمد» پانزده مرتبه «توحید».

خواندن این نماز در روز جمعه افضل است و به هنگام نقل نماز‌ها هر یک را که به روز جمعه اختصاص دارد متذکر می‌شود. از این رو، چون در مورد این نماز صحبتی از اختصاص داشتن آن به روز جمعه نمی‌کند معلوم می‌گردد که این نماز را در هریک از ایام هفته می‌توان انجام داد.

نماز امام حسن عسکری (ع) علاوه بر مفاتیح در کتاب جمال الاسبوع هم آورده شده است و به این شرح است:

چهار رکعت نماز به صورت دو نماز دورکعتی که در دو رکعت اول بعد از حمد ۱۵ بار سوره زلزال و در دو رکعت دوم بعد از حمد ۱۵ بار سوره توحید خوانده می‌شود.

در ادامه حتما بخوانید تجلی احترام و محبت امام عسکری(ع) به امام‌رضا(ع) در منابع تاریخی

بعد از سلام نماز دعای زیر را بخوانید:

اَللّهُمَّ اِنّى اَسْئَلُکَ بِاَنَّ لَکَ الْحَمْدَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ

خدایا از تو مى خواهم براى آن که ستایش مخصوص تو است و معبودى جز تو نیست

الْبَدىءُ قَبْلَ کُلِّ شَىءٍ وَ اَنْتَ الْحَىُّ الْقَیُّومُ

که پیش از هر چیزى بوده اى و تویى زنده و پاینده

وَ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الَّذى لاَ یُذِلُّکَ شَیْ‌ءٌ

و معبودى جز تو نیست که چیزى خوارت نتواند کرد

وَ اَنْتَ کُلَّ یَوْمٍ فى شَاْنٍ لا اِلهَ اِلاّ

و تو هر روز در کارى هستى معبودى جز تو نیست

اَنْتَ خالِقُ ما یُرى وَ ما لایُرى

(تویى) آفریننده آن چه دیده شود و آن چه دیده نشود

الْعالِمُ بِکُلِّ شَىءٍ بِغَیْرِ تَعْلیمٍ

داناى به هر چیزى بى آن که کسى یادت دهد

اَسْئَلُکَ بِآلاَّئِکَ وَ نَعْمَائِکَ

از تو مى خواهم به حق نعمت هاى ظاهر و باطنت

بِاَنَّکَ اللّهُ الرَّبُّ الْواحِدُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ الرَّحْمنُ الرَّحیمُ.

زیرا تویى خداى پرورنده یگانه، نیست معبود به حقى جز تو که بخشاینده و مهربانى

وَ اَسْئَلُکَ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ

و از تو مى خواهم، زیرا تویى خدایى که معبود به حقى جز تو نیست

الْوِتْرُ الْفَرْدُ الاَحَدُ الصَّمَدُ

و یگانه فرد یکتا و بى نیازى

الَّذى لَمْ یَلِدْ وَ لَمْ یُولَدْ وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ کُفُواً اَحَدٌ

که نزاید و نه زائیده شده و نیست برایش همتایى هیچ کس

وَ اَسْئَلُکَ بِاَنَّکَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ

و از تو مى خواهم که تویى خدایى که معبود به حقى جز تو نیست

اللَّطیفُ الْخَبیرُ الْقاَّئِمُ عَلى کُلِّ نَفْسٍ بِما کَسَبَتْ الرَّقیبُ الْحَفیظُ

و لطیف و آگاه و نگهبان بر هر شخصى بدان چه مى کند و مراقب و نگهدارى

وَ اَسْئَلُکَ بِاَنَّکَ اللّهُ الاَوَّلُ قَبْلَ کُلِّ شَىءٍ

و از تو مى خواهم به خاطر آن که خداى نخست پیش از هر چیز

وَالاخِرُ بَعْدَ کُلِّ شَىءٍ وَالْباطِنُ دُونَ کُلِّ شَىءٍ

و پایان پس از هر چیزى و پنهان در نزد هر چیزى

الضّاَّرُّ النّافِعُ الْحَکیمُ الْعَلیمُ

و زیان ده و سود بخش و با حکمت دانا

وَ اَسْئَلُکَ بِاَنَّکَ اَنْتَ اللّهُ لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ

و از تو مى خواهم، چون تویى که معبود به حقى جز تو نیست

الْحَىُّ الْقَیُّومُ الْباعِثُ الْوارِثُ الْحَنّانُ الْمَنّانُ

زنده و پاینده و برانگیزنده و وارث خلق و دارنده رحمت و منت بخش

بَدیعُ السَّمواتِ والاَرْضِ ذُوالْجَلالِ وَالاِکْرامِ

پدیدآرنده آسمآن‌ها و زمین داراى جلال و کرامت

وَ ذُوالطَّولِ وَ ذُوالْعِزَّةِ وَ ذُو السُّلْطانِ

و صاحب فضل و عزت و داراى سلطنت و قدرت

لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ اَحَطْتَ بِکُلِّ شَىءٍ عِلْماً

معبودى جز تو نیست که علمت به هر چیزى احاطه دارد

وَ اَحْصَیْتَ کُلَّ شَىءٍ عَدَداً

و عدد هر چیز را شماره کرده اى

صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ

درود فرست بر محمد و آل او