به گزارش شهرآرانیوز، محمد حسین کفراشی مدیرکل ارزیابی عملکرد و رسیدگی به شکایات آموزش و پرورش در واکنش به ماجرای ممنوعیت دریافت کارنامه توسط مادران بیان کرد: به هیچ وجه چنین قانون و بخشنامهای وجود ندارد و پدر یا مادر هر دو به عنوان، ولی دانش آموز در امور آموزشی و پرورشی فرزند خود مشارکت داشته باشد.
او ادامه داد: تنها در صورتی ممنوعیت مشارکت در امور پرورشی و تربیتی دانش آموز اعمال میشود که پدر یا مادر با هم اختلاف داشته یا جدا شده باشند و حضانت فرزند به یکی از اولیای دانش آموز یا مادر یا پدر برسد که در این صورت هم صرفا ممنوعیت برای مادر وجود ندارد.
به گفته مدیرکل ارزیابی عملکرد و رسیدگی به شکایات آموزش و پرورش در دوره ابتدایی و متوسطه اول حدود ۷۰ درصد امور مربوط به دانش آموز از سوی مادران انجام میشود، بیان کرد: علوه بر آن مادران در انجمنهای اولیا و مربیان و کارهای تربیتی نقش فعال و سازندهای دارند و همواره آموزش و پرورش قدردان آنهاست همچنین بخش عمده رسیدگی به امور درسی دانش آموزان هم با توجه به مشغله بیشتر پدران معمولا به کمک مادران انجام میشود.
کفراشی گفت: اگر احیانا غیر از این شرایط، به طور موردی ممنوعیتی برای مادران وجود داشته باشد، این موضوع را پیگیری میکنیم، اما تاکنون گزارشی به ما نرسیده است.
پیش از این روزنامه شرق در گزارشی نوشتهبود: ناقض آشکار بین گزارهای که بهشت را ارزانی زیر پای مادران میداند، اما به او حقوقی مساوی با پدر نمیدهد هر بار به شکلی در زیست روزمره زنان ایرانی بروز پیدا میکند. در آستانه شروع سال تحصیلی جدید مصیبتی نو مادران را روانه دادگاهها کرده است. مصیبتی که در آن مادر به اندازهای رسمیت و اعتبار ندارد که پرونده یا کارنامه فرزندش را دریافت کند. مصیبتی که به همین جا محدود نمیشود و زنان را در نقش مادری بارها و بارها تحقیر میکند.
اردیبهشت امسال بار دیگر حرف از بخشنامهای جدید شد. متنی که در آن به اولیای مدارس سپرده شده بود که پرونده و کارنامه دانشآموزان را تنها میتوانند به پدر دانشآموزان تحویل دهند و مادران «ضمن احترام» نمیتوانند این مدارک را دریافت کنند. لیلا زنی ۴۰ ساله است. یک دختر دانشجو و پسری ۱۲ ساله دارد و بهعنوان یک زن خانهدار بخش مهمی از کارهای فرزندان هم با اوست. لیلا میگوید وقتی از این بخشنامه مطلع شد قلبش شکست: «پیامکی برای ما ارسال شد که ضمن احترام به همه مادران کارنامه فرزندان شما تنها به پدر یا جد پدری داده خواهد شد.
واقعاً وقتی پیام را خواندم قلبم شکست. بهعنوان زنی که تمام توانم را در خانه و برای خانوادهام گذاشتم، روبهروشدن با چنین موردی برایم بهشدت تلخ بود. اصلاً نمیفهمم چطور ممکن است از زنی که یک کودک را به دنیا آورده و او را پرورش داده و به سنی رسانده که بتواند درس بخواند، اینچنین حقی را سلب میکنیم. اصلاً سوال اصلی من این است که وقتی قانون اینچنین با زنان بیاحترامی میکند چطور میتوان انتظار داشت ما از بچههای خودمان احترام ببینیم؟».
برای افسون هم موقعیت مشابهی ایجاد شده بود. او که فرزندانش را به یکی از بهترین و معروفترین مدارس کشور میفرستد، انتظار نداشت در آن فضا هم با چنین چیزی روبهرو شود: «در خانه ما کار فرزندان به طور کامل با من است. درس و مشق و بررسی عملکرد تحصیلیشان را شخصاً کنترل میکنم و همسرم دخالتی در این بخش ندارد. از همان ابتدا خودمان با هم قرار گذاشتیم که اینطور باشد. حتی چک مدرسه بچهها هم به اسم من است. بعد شما تصور کنید که به چنین مادری میگویند مدرک دیپلم فرزندتان را به شما تحویل نمیدهیم. وقتی این جمله را شنیدم دنیا دور سرم چرخید. شاید باورتان نشود که کارنامه را به خود دانشآموز تحویل میدهند، اما به مادرش نه. در دفتر مدرسه ایستاده بودم و فریاد میزدم.
میگفتم به چه حقی چنین ممنوعیتی ایجاد کردهاید؟ چک این مدرسه با حقوق من داده میشود آن وقت نمیتوانم مدرک پسرم را تحویل بگیرم؟ این حقیقت تلخ مادربودن در ایران است. حتی امضای شما برای اردو رفتن بچهها هم قابل استناد نیست. باید حتماً امضای پدر باشد. مگر اینکه قیمنامه پر کرده باشید و برگه آن در پرونده تحصیلی فرزند شما وجود داشته باشد. در غیر این صورت شما بهعنوان مادر هیچ حقی ندارید».
افسون البته تأکید میکند که این سلب حقوق مادران در همین حد باقی نمیماند: «فقط این موارد هم نیست. مثلاً شما نمیتوانید برای فرزند زیر ۱۸ سال به اسم خودش سیمکارت ایرانسل بگیرید. اما پدر میتواند چنین کاری کند. شما نمیتوانید فرزند خودتان را به راحتی بیمه کنید. حتی در بیشتر بانکها به شما اجازه نمیدهند به نام فرزندتان برایش حساب باز کنید. همه اینها به جرم این است که مادر هستید». متن کامل گزارش...
منبع: باشگاهخبرنگاران