برند ایرانی در خدمت نشان خارجی غفلت از قدرت نرم اقتصادی

این روز‌ها همه از ضرورت حمایت از تولید ملی و رونق اقتصادی می‌گویند؛ عزم و راهبردی که اگر عملیاتی شود، بی شک آثار و برکات آن در همه عرصه‌های اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و حتی سیاسی ملموس خواهد بود.

واقعیت این است که امروزه حمایت از تولید ملی و برند محصولات داخلی موضوعی جهانی است که صدالبته از مقوله‌های فراموش شده در کشور است، زیرا برندسازی محصولات سبب ارتقای تولیدات باکیفیت در داخل و صدور آن‌ها به خارج از مرز‌ها خواهد شد. به عبارت دیگر، در اوضاع کنونی تولید به تنهایی نمی‌تواند موجب گسترش صنایع شود، بلکه برای توسعه محصولات داخلی به ابزار‌هایی مانند برندسازی و تبلیغات برند‌های ملی نیاز دارد.

ازاین رو، هیچ فردی نمی‌تواند منکر اهمیت برند ملی و نقش پررنگ آن بر توسعه تولید شود، اما نکته مهم این است که متأسفانه به علت ضعف شرکت‌های داخلی، محصولات برخی برند‌های ملی کشورمان با نشان‌های تجاری خاص کشور‌های مختلف روانه بازار جهانی می‌شوند. این مهم زمانی اهمیت دوچندان می‌یابد که بدانیم بی توجهی به برندسازی در صادرات محصولات ایرانی نیز یکی از علل ضعف در توسعه صادرات غیرنفتی است.
بررسی‌ها نشان می‌دهد در کشورمان برند‌ها و نشان‌های تجاری فراوانی ثبت شده است و تولیدکنندگان این برند‌ها سال هاست به فعالیت مشغول اند، اما به علت بی توجهی به مقوله تبلیغات و بازاریابی رشد و توسعه نیافته اند.

نباید فراموش کنیم که برند ملی نشان دهنده هویت یک ملت در ابعاد گوناگون و نمونه عینی و مدرن قدرت نرم یک کشور است. بااین حال تاکنون در کشور ما به اهمیت مقوله برندسازی و نقش آن در حمایت از تولید ملی به علت نداشتن راهبرد مشخص کم توجهی شده است. این درحالی است که اقتصاد‌های پیشرو در عرصه برندسازی توانسته اند از این فرصت بزرگ نهایت استفاده را ببرند.

در اینجا باید از همه صاحبان اندیشه و نظر برای ارائه نظر‌های کارشناسی و راهبردی برای شروع نهضت پیشران ملی در عرصه برندسازی دعوت کنیم تا با استفاده از تجربه‌های موفق بومی «برند‌های پیشرو» را در برابر دیدگان مخاطب جهانی قرار دهیم. در این مسیر تولیدکنندگان داخلی هم وظایفی دارند. آنان باید با استفاده از ابزار‌ها و دانش نوین ضمن تولید محصولات کیفی و مطابق با نیاز و سلیقه بازار به سمت توسعه تولیدات رقابت پذیر حرکت کنند، زیرا یک برند ذهنیتی مثبت در مشتری به‌وجود می‌آورد و او را به خرید آن کالا تشویق می‌کند؛ بنابراین برندینگ فقط به انتخاب نامی زیبا یا لوگویی شاخص محدود نمی‌شود، بلکه این مفهوم نشانه اعتبار، اصالت و کیفیت کالا‌های آن برند است.

در این راستا، نباید این نکته مهم را نیز فراموش کنیم که تأثیر برندسازی در بازار‌های صادراتی بسیار زیاد است و آنچه در بازار‌های پررقابت صادراتی به نفوذ ماندگاری و تعهد دوطرف منجر می‌شود، برندها، نام ونشان و البته کیفیت آن هاست؛ بنابراین اگر خواهان افزایش سهم ایران از بازار‌های جهانی هستیم، باید به سمت برندسازی حرکت کنیم.