چگونه با کسانی که همیشه دروغ می‌گویند برخورد کنیم؟

به گزارش شهرآرانیوز، دروغ امری عادی است. گاهی اوقات، این کاری است که افراد برای منافع شخصی انجام می‌دهند، و برخی افراد ممکن است آن را انجام دهند تا از مجازات یا عواقب نامطلوب یک رویداد واقعی اجتناب کنند. اما پس از آن افرادی هستند که قادر به کنترل دروغ نیستند و در نهایت بدون هیچ دلیل مشخصی آن را تکرار می‌کنند. به این رفتار دروغگویی بیمارگونه می‌گویند که ممکن است در نتیجه اختلال شخصیت اتفاق بیفتد دروغگویی بیمارگونه ناسالم است، زیرا ممکن است روابط و زندگی حرفه‌ای را تحت تاثیر قرار دهد. در این مطلب می‌خواهیم به شما بگوییم چگونه یک دروغگوی بیمارگونه و راه‌های مقابله با آن‌ها را تشخیص دهید.

دروغگوی بیمارگونه بودن به چه معناست؟

در زندگی روزمره، مردم اغلب از اصطلاح دروغگوی بیمارگونه برای توصیف افرادی استفاده می‌کنند که بیش از حد دروغ می‌گویند و عمدتاً این کار را به نفع خود انجام می‌دهند. اما از منظر علمی، به چنین افرادی برچسب دروغگوی بیمارگونه نمی‌خورد. دکتر راکش کومار چادا، روانپزشک، می‌گوید دروغگوی پاتولوژیک به افرادی اطلاق می‌شود که کنترل دروغگویی برایشان دشوار است و اغلب بدون هیچ دلیل، هدف یا سود آشکاری دروغ می‌گویند. این رفتار ممکن است سال‌ها و گاهی تا آخر عمر در افراد دیده شود.

به این ترتیب، دروغگویی بیمارگونه یک بیماری نیست. اما ممکن است به عنوان یک رفتار یا ویژگی غیرعادی توصیف شود. ممکن است به عنوان یک علامت در افراد مبتلا به اختلالات شخصیتی (هیستریونیک یا خودشیفتگی یا مرزی) بروز کند.

چگونه یک دروغگوی بیمارگونه را شناسایی کنیم؟

یک دروغگوی بیمارگونه را می‌توان بر اساس محتوا یا روند دروغگویی تشخیص داد. آنها داستان‌هایی درباره رویداد‌های مبالغه‌آمیز، غیرعادی، جزئی یا غیرمحتملی که در آن نقش داشته‌اند، می‌گویند.
ممکن است فرد هنگام مواجهه حالت تدافعی به خود بگیرد، ممکن است از سوالات طفره برود یا پاسخ‌های مبهم بدهد. در کلام آنها تناقض دیده می‌شود.
ممکن است هنگام دروغ گفتن مضطرب به نظر برسند.

چرا برخی افراد دروغگوی بیمارگونه هستند؟

یک دروغگوی بیمارگونه داستان‌های غیرواقعی را خیال پردازی می‌کند و همیشه می‌خواهد دروغ‌های خود را به اشتراک بگذارد. این کارشناس می‌گوید این کار رضایت درونی را برای این افراد فراهم می‌کند. ممکن است سابقه ضربه یا سوء استفاده در دوران کودکی وجود داشته باشد. فرد می‌تواند با رویداد مبهم یا شرم آور تجربه شده در گذشته با انکار زندگی کند و به ساختن داستان‌های دروغین در قالب دروغ‌های بیمارگونه متوسل می‌شود که نوعی رضایت برای او فراهم می‌کند.

چگونه با دروغگوی بیمارگونه برخورد کنیم؟

به نظر می‌رسد این قبیل دروغگویان از اینکه چگونه دروغ هایشان بر دیگران تأثیر می‌گذارد پشیمان نیستند. اگرچه دروغگویان بیمارگونه ممکن است با افراد رابطه داشته باشند، اما حفظ یک رابطه صادقانه و سالم اغلب برای آنها دشوار است. این می‌تواند منجر به روابط سمی شود که باعث استرس و آسیب به افراد اطراف آنها می‌شود.راه‌های مقابله با دروغگوی بیمارگونه:

۱. تعامل را محدود کنید
درگیر شدن در بحث یا مشاجره با یک دروغگوی بیمارگونه می‌تواند طاقت فرسا و بی نتیجه باشد. از آنجایی که دروغ‌های آنها اغلب عمیقاً ریشه دوانده است، تلاش برای استدلال با آنها ممکن است تنها تنش‌ها را تشدید کند یا منجر به دستکاری بیشتر شود. این متخصص می‌گوید، محدود کردن تعامل می‌تواند به حفظ رفاه عاطفی و جلوگیری از درگیری‌های غیر ضروری کمک کند.

۲. فریب نخورید
این دروغگویان در تحریف واقعیت و جابجا کردن مرز‌های بین واقعیت و خیال ماهرند. بنابراین، بسیار مهم است که مراقب باشید روایت‌ها یا داستان‌های فریبنده آنها شما را تحت تاثیر قرار ندهد.

۳. در مواقع لزوم، مکالمه را قطع کنید
این دروغگو‌ها معمولاً هنگام مواجهه با دروغ‌هایشان واکنش تدافعی نشان می‌دهند و به تاکتیک‌های دستکاری عاطفی یا پرخاشگری کلامی برای منحرف کردن مسئولیت‌پذیری متوسل می‌شوند. دکتر چادا می‌گوید تشخیص اینکه چه زمانی مکالمه‌ها غیرمولد یا خصمانه می‌شوند و انتخاب قطع آن می‌تواند از آسیب یا درگیری عاطفی بیشتر جلوگیری کند.

۴- انتظارات را مدیریت کنید
هنگام برخورد با یک دروغگوی بیمارگونه، مدیریت انتظارات خود بسیار مهم است. تشخیص دهید که رفتار دروغگویی آنها حتی با بحث و بیان آن ممکن است تغییر نکند. پذیرش این واقعیت می‌تواند به شما کمک کند تا تعاملات خود را به طور مؤثرتری انجام دهید و احساس ناامیدی از ارتباط با آنها را کاهش دهید.

۵. کمک حرفه‌ای را تشویق کنید
پیشنهاد درمان یا مشاوره برای دروغگوی بیمارگونه می‌تواند رویکردی دلسوزانه و سازنده باشد. تماس با یک متخصص می‌تواند به آنها کمک کند تا دلایل روانشناختی اساسی رفتار خود را کشف کنند و مکانیسم‌های مقابله‌ای سالم تری ایجاد کنند. با این حال، مهم است که با حساسیت و احترام به این پیشنهاد نزدیک شوید، زیرا ممکن است در برابر پذیرش یا درخواست کمک برای رفتار خود مقاومت نشان دهند.

گزینه‌های درمان
تشخیص زودهنگام برای شکستن الگوی دروغ بسیار مهم است. در حالی که ممکن است انجام یک ارزیابی تشخیصی روانپزشکی ارزشمند باشد، مشارکت این افراد در مراقبت‌های روانپزشکی همچنان چالش برانگیز است. روان درمانی مانند رفتار درمانی شناختی یا رفتار درمانی دیالکتیکی، مشاوره و حمایت خانواده می‌تواند کمک کننده باشد. هیچ دارویی برای دروغگویی پاتولوژیک وجود ندارد.

دروغگویی بیمارگونه رفتاری است که ممکن است بخشی از اختلال شخصیت باشد. هیچ درمان رسمی برای آن وجود ندارد، اما درمان‌ها ممکن است به این نوع دروغگویان کمک کند.

منبع: همشهری

در ادامه حتما بخوانید رابطه رژیم غذایی با ابتلا به آلزایمر