امیر حسین رستمی: دقیقه ۹۰ به لیسانسه‌ها اضافه شدم روزنامه خراسان در فهرست میراث منقول ملی ثبت شد واکنش تهیه‌کننده سووشون به تاخیر در پخش قسمت چهارم این سریال «کارناوال» هم به جمع برنامه‌های توقیفی پیوست مدیر عالی حرم مطهر رضوی در بازدید از مؤسسه شهرآرا مطرح کرد: شهرآرا، صدای شهر امام‌رضا(ع) در سطح ملی و فراملی + فیلم جیمز کامرون: ساخت «آواتار» برای پول نبود پیام تبریک رئیس سازمان صداوسیما به مناسبت روز خبرنگار جدیدترین خبر سلامتی اکبر عبدی از زبان خودش (۱۷ مرداد ۱۴۰۴) بازیگر سریال «خاندان اژدها» به «جنگ ستارگان» پیوست زمان پخش سریال عملیات مهندسی + تیزر اجرای یک تئاتر توسط کانون پرورش فکری کودکان در عراق «رویاشهر» ۲۰ میلیاردی شد فیلم مرد عینکی امشب (۱۷ مرداد ۱۴۰۴) در «هفت» نقد می‌شود پیام قالیباف به مناسبت روز خبرنگار | مجلس برای تصویب لوایح دولت در حمایت از خبرنگاران آمادگی دارد آخرین وضعیت سلامتی اکبر عبدی از زبان دخترش خبرنگاری دل می‌خواهد ده‌نمکی: اکبر عبدی بزودی مرخص می‌شود خبرنگاران، حافظان حافظه جمعی یک ملت هستند پیام شهردار مشهد به مناسبت ۱۷ مرداد، روز خبرنگار خبرنگار، صدای حقیقت؛ از خیابان‌های وطن تا ویرانه‌های غزه
سرخط خبرها

وصیت حیدری «حاج حیدر»

  • کد خبر: ۸۰۶۵۳
  • ۲۳ شهريور ۱۴۰۰ - ۱۱:۳۶
  • ۱
وصیت حیدری «حاج حیدر»
بهروز فرهمند - روزنامه‌نگار

آدم‌های بزرگ نه فقط زندگی دنیایی شان که حدیث رفتنشان از این دنیای خاکی هم، درس آموز است. «بزرگ» می‌گویم، اما «روح بزرگ» را مراد می‌کنم.
یک نمونه اش، انسان نکونام و نیک‌اندیشی که همین هفته پیش از دست دادیمش؛ زنده یاد حیدر رحیم پورازغدی.
این چند خط، مجال برشمردن ویژگی‌های رفتاری او نیست؛ خصلت‌هایی که شاه بیت همه اش، «عدالت جویی» است.
همان عدالت خواهی که تنها روی کاغذ و در نوشته‌های قلمی یا سخنانش نماند و در روش زیستنش هم نمایان بود.


همان که پس از وفات او در وصیت نامه و مجلس تعزیت «حاج حیدر» نیز دیدیم.
همه آن‌ها که برای فاتحه خوانی و گرامی داشتن یاد و خاطره اش به مسجد غدیرباباعلی در مشهدکه مجلس ترحیم او در آن برپا بود رفته بودند، با چشم سر دیدند که متن آگهی‌ای روی دیوار چسبانده شده است که مخاطبان را چنین پیام می‌دهد:


«به وصیت حاج حیدر رحیم پورازغدی از پذیرفتن هرنوع دسته گل و پرده نویسی تسلیت معذوریم.»
اگر در همین جای متن، نقطه‌ای بگذارم و این چند خط را تمام کنم، بی گمان حق مطلب ادا شده است و بیش از این هرچه بنویسم، مازاد است و فرع بر «اصل» سخن.
این وصیت روشن، آیا تفسیر دیگری را هم می‌طلبد؟
چه دیگر باید گفت جز اینکه حاج حیدر رحیم پورازغدی، عدالت خواهی را تنها برای نظریه‌پردازی نمی‌خواست و به‌واقع از خودش شروع کرده بود.


حاج حیدر، به وقت زندگی، چه بسا فراوان می‌دید که در آیین تعزیت و ترحیم درگذشتگان، به خصوص نامداران و کسانی که از شهرت سیاسی و اجتماعی و اقتصادی، بهره دارند و به اصطلاح، جزو مقامات هستند، بازماندگان و بستگان و همکاران، با هر انگیزه ای، در پرده نویسی و آوردن دسته گل‌های چشم پرکن، چنان زیاد روی می‌کنند که مصداق آشکار اسراف و تبذیر است و نه خدا را خوش می‌آید و نه بندگان خدا را.


بگذریم که این کژرفتاری و بدعت ناصواب، سال به سال، شکل وشمایل حریصانه تری به خود می‌گیرد و به نمایش ثروت و قدرت و اداواطوار طبقه اجتماعی، دامن می‌زند و رقابت جاهلانه‌ای را میان مردمان، به راه می‌اندازد که سرسوزنی دستاورد برای مردگان و زندگان جامعه درپی ندارد.
پرسش واپسین نیز اینکه من و شما آیا می‌توانیم در همین قیاس و مقیاس و نه فراتر، پا جای پای مرام حیدری «حاج حیدر» بگذاریم و به قدر توان خود، در راه این مرام و مسلک علوی بکوشیم؟

گزارش خطا
ارسال نظرات
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.
نظرات بینندگان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
غیر قابل انتشار: ۰
صدرا
Iran (Islamic Republic of)
۰۲:۰۸ - ۱۴۰۰/۰۶/۲۴
0
0
سلام.
بیایید همه وصیت کنیم که وقت مردن بازماندگان ما هیچ پارچه نویسی و دسته گل را از هیچکس نپذیرند.
بخصوص که الان کرونا
مرگ را خیلی در دسترس کرده.
پربازدید
آخرین اخبار پربازدیدها چند رسانه ای عکس
{*Start Google Analytics Code*} <-- End Google Analytics Code -->