حمید سبحانی
آخرین مطالب حمید سبحانی
الله یار
سه ماهه می‌گم محمدی داره بازنشست میشه و شیرافکن هنوز تو بیمارستانه، دست خالی هستیم و کنترل نداریم. بعد این همه عز و جز زدن یک جوون ریز جثه رو فرستادی؟!
پهلوان اول
شاه غلام صاحب یک نانوایی سنگکی قبل از ورودی بازار بود. حریف تمرینی اش کیسه‌های آرد بود و مشت مال دادن خمیر برای ور آمدن.
تنور‌های داغ
«ها لطف ا...! چی شد؟! این اژد‌های تنورت آخر بیدار میشه یا نه؟!» این سؤال را مراد، خادم مسجد می‌پرسید.
شام غریبان
گفت: چندتا شمع روشن کن و بده به من. شمعی را روشن کردم و دادم دستش. چیزی زیر لب گفت و شمع را گذاشت توی یکی از طاقی‌های در، بعد گفت: عطیه پدربزرگ مرحوم من سید بود و توی تکیه دولت تعزیه می‌خواند.
از آن تابستان‌ها
چند سالی محرم مقارن شد با تابستان. حضور پر رنگ محرم تأثیر خودش را در برنامه ما بچه‌ها هم داشت.
دمام
برای سیدمحسن اگر نبود حرم امام رضا (ع) و نبود عصر‌های زیارت، زندگی تحملش سخت می‌شد. هروقت دلش می‌گرفت می‌رفت روی بام مجتمع و رو به حرم دمام می‌زد.
روزگار طلایی آقا حبیب
یک کامیونت روسی قدیمی ساخت دهه ۳۰ بود که حبیب راننده اش بود و اسمش را گذاشته بود طلایی.
۳۰ سال توی سرما و گرما
هربار که سلطانعلی سعی می‌کرد عرقش را پاک کند، تعادل پرچم به هم می‌خورد یا سرعت رفتنشان کند می‌شد و این مسئله باعث اعتراض محمدرحیم می‌شد.
صدای میان مهِ
ابر‌ها روی کوه سبز روبه رو خیمه زده بودند و از همان اول صبح مشخص بود که قصد سرازیر شدن به پایین جنگل دارند. مه خودش را گسترش می‌داد و از نوک درختان آرام آرام فرود می‌آمد به سمت پایین.
به یاد روضه‌های جناب سرگرد
آقا میرزایی سرگرد بازنشسته ارتش است. از خاطر هیچ کدام از قدیمی‌های محله تصویر پرا بهت او با آن لباس‌های خاکی اتو کشیده و ستاره‌های روی شانه، پوتین‌های سیاه براق و قد کشیده پاک نشده است.
یک خاطره هنوز زنده
دوباره دلم می‌خواهد بچه‌های حسینیه محله مان سنگ تمام بگذارند و روز عاشورا دسته شان پرشور‌تر از دسته‌های بقیه محله‌ها به میدان جامع شهر برسد.
نقطه عطف زندگی سکینه
توی منطقه بازفت هیچ اسبی هیچ چهارپایی به قشنگی میرنا؛ مادیان کدخدا نبود. سفید و براق و ستبر.
شب سخت بخار و دود
حاج محمد ایثارگر یکی از آخرین بازمانده‌های قدیمی عمل آورنده حلیم مجلسی عاشورا بود. وقتی اسم چنین مجلسی می‌آید یعنی حداقل اطعام ۱۰ هزار عزادار زن و مرد و کوچک و بزرگ.
عکس نوشت | کتیبه مخمل
دسته زنجیر زنی که می‌خواست حرکت کند، کتیبه را باز می‌کرد یک سمت کتیبه را خودش می‌گرفت و یک سمتش را سید عزیز.
بر بلندای شهر
مرد میان سال آمد سرخط تاکسی ها. چندتا از راننده‌ها هرکدام چیزی گفتند. یکی گفت: «آقا فلکه پارک می‌ری بپر بالا.»
حواس پرتی بزرگ و کوچک سرش نمی‌شود
واگن قطار شلوغ بود، طوری که وسط راهرو هم تعداد زیادی مسافر ایستاده بودند.
خانواده، نقطه شروع هنر
احمد تاجی، عکاس نام دار و پیشکسوت شهرکرد، ازجمله عکاسانی است که تجربه‌های بسیار خوبی در عکاسی مستند اجتماعی با رویکرد مردم نگاری و آیینی دارد. عکس یادداشت امروز یکی از عکس‌های بسیار خوب اوست که از عشایر منطقه سبلان ثبت شده است.
لحظه مهم یک واقعه
یکی از ویژگی‌های کلیدی عکاسی آیینی، توانایی آن در ثبت جنبه‌های بصری و حسی یک مراسم یا مراسم خاص است.
بایسیکل ران!
پسری ترکه‌ای و جوان سوار یک دوچرخه تند رکاب می‌زد و سعی می‌کرد از اتوبوس عقب نیفتد و هم زمان حواسش به شیشه‌های اتوبوس بود.
دیدگاه های ارسال شده توسط شما، پس از تائید توسط شهرآرانیوز در سایت منتشر خواهد شد.
نظراتی که حاوی توهین و افترا باشد منتشر نخواهد شد.