به گزارش شهرآرانیوز، کاهش وزن، بهویژه چربیهای عمقی شکم، فقط با یک تغییر ساده اتفاق نمیافتد. شواهد علمی تازه نشان میدهد بهترین نتیجه زمانی به دست میآید که اصلاح الگوی غذایی و افزایش فعالیت بدنی همزمان پیش بروند.
چربی شکمی یا همان چربی احشایی، علاوه بر اثر منفی بر ظاهر بدن، با افزایش خطر بیماریهای قلبی، دیابت نوع ۲ و التهابهای مزمن مرتبط است.
پژوهشها نشان میدهد پایبندی بیشتر به رژیم غذایی مدیترانهای با کاهش افزایش وزن و کاهش محسوس چربی کل بدن همراه است. این الگوی غذایی بر مصرف سبزیجات، میوهها، غلات کامل، حبوبات، ماهی و روغن زیتون تأکید دارد و مصرف قندهای افزوده و غذاهای فراوریشده را محدود میکند. نتیجه چنین تغذیهای، کاهش دور کمر و بهویژه چربیهای عمقی شکم است.
در کنار تغذیه، تحرک بدنی نقش تعیینکنندهای دارد. افرادی که سطح فعالیت فیزیکی خود را افزایش دادهاند، کاهش بیشتری در چربی بدن و اندازه دور کمر تجربه کردهاند. ورزش منظم، بهخصوص تمرینات هوازی و قدرتی، به بهبود متابولیسم، افزایش توده عضلانی و مصرف بهتر انرژی کمک میکند.
بیشترین کاهش چربی بدن زمانی دیده شده که هم رژیم غذایی بهبود یافته و هم فعالیت بدنی افزایش پیدا کرده است. این ترکیب، تأثیری قویتر از هرکدام بهتنهایی دارد و بهطور خاص در کاهش چربی احشایی مؤثرتر عمل میکند. به بیان ساده، تغذیه سالم بدون تحرک کافی یا ورزش بدون اصلاح رژیم غذایی، نتیجهای محدود خواهد داشت.
منبع: بهداشت نیوز