در بازی «دوران افتخار» به میدان‌های نبرد ۸ سال دفاع مقدس خواهید رفت

شهرآرانیوز - بازی‌های اکشن تیراندازی در بین ژانر‌های مختلف بازی‌های ویدئویی معمولا بیشترین طرف‌دار را دارند و اگر اهل بازی کردن باشید، حتما تا امروز عنوان‌هایی مثل کال آف دیوتی یا بتل‌فیلد را تجربه کرده‌اید. در سال‌های گذشته بازی‌سازان ایرانی هم تلاش کرده‌اند تولیداتی در این حوزه داشته باشند و پایشان به ساختن بازی‌های اکشن تیراندازی باز شده است. بدون شک، اگر به عنوان یک بازی‌ساز ایرانی بخواهید بازی‌ای در این ژانر بسازید، اولین بستری که برای روایت داستان بازی به ذهنتان خواهد رسید ۸ سال دفاع مقدس است. تا امروز شاهد تولید چند بازی با این موضوع بوده‌ایم که «دوران افتخار» یکی از بهترین نمونه‌ها در بین این عنوان‌هاست. بازی ساخته شرکت سپاسه فتح پارسه یک شوتر در سبک اول‌شخص و با موضوع ۸ سال دفاع مقدس است که با وجود برخی ایرادها، توانست نظر مثبت بازیکن‌ها را به خود جلب کند و لقب بهترین بازی ساخته‌شده در سبک دفاع مقدس را به دست آورد.

داستان دوران افتخار

داستان بازی درباره فردی ا‌ست به نام عبدالرضا که در سال‌های جنگ حضور فعالی داشته است. سازمان جاسوسی اسرائیل به ربودن او اقدام می‌کند و او را برای تحقیقات تکمیلی به سازمان ان‌اس‌ای تحویل می‌دهد. از طرفی، یکی از هکر‌های ایرانی به این سازمان نفوذ و فایل‌هایی درباره عبدالرضا به دست می‌آورد و متوجه می‌شود عبدالرضا در برخی از آن فایل‌ها خاطرات دوران جبهه خود را بیان می‌کند. بعد از کمی توضیحات، شما در نقش عبدالرضا و پشت خاکریز‌های جاده اهوازخرمشهر قرار خواهید گرفت.

داستان بازی سطحی نیست و با فلش‌بک و فلش‌فوروارد‌هایی سعی در مرور خاطرات عبدالرضا دارد. بازی با روایت ۲ عملیات مرصاد و عملیات بیت‌المقدس، بخشی از خاطرات عبدالرضا را بیان می‌کند. در واقع، سازندگان برخی اتفاقات دفاع مقدس را در قالب شخصیتی به نام عبدالرضا روایت کرده‌اند. کات‌سین‌هایی در بازی وجود دارد که نسبتا خوب طراحی شده‌اند و به فهم داستان بسیار کمک می‌کنند، اما سؤال‌هایی پیش می‌آید درباره شخصیت‌پردازی ضعیف عبدالرضا و علت اینکه چرا توسط موساد ربوده شده است و این هکر کیست. آیا از مأموران نهاد‌های امنیتی ایران است؟ این پرسش وقتی پاسخ داده می‌شود که بازی با یک پایان به شما می‌فهماند این بازی ادامه‌دار است و قرار است که این پرسش‌ها در فصل دوم پاسخ داده شود.

نبرد در محیط‌هایی متنوع

بازی دارای ۶ مرحله متنوع و هم‌چنین ۳ محیط متفاوت است. درباره تنوع مراحل، گاهی باید سوار موتور شوید و از دست نیرو‌های منافق فرار بکنید یا اینکه با تانک‌های خود به نبرد با تانک‌های پیشرفته بعثی‌ها بپردازید. گاهی نیز باید پشت تیربار قرار بگیرید و بی‌وقفه شلیک کنید. گاهی نیز باید سوار بر بالگرد‌های هوانیروز ارتش بر فراز ستون نیرو‌های منافق پرواز کنید و آن‌ها را به درک واصل کنید. گاهی هم باید آرپی‌جی به دست بگیرید و به سمت تانک‌های بعثی‌ها شلیک کنید.

گان‌پلی بازی طراحی خوبی دارد. درباره تنوع سلاح‌ها نیز باید گفت شما قابلیت حمل ۳ سلاح هم‌زمان را دارید که این ۳ سلاح را می‌توانید از بین کلاشنیکف، کلت کمری، ژ ۳، آرپی‌جی و یک اسلحه تک‌تیرانداز انتخاب کنید. هم‌چنین در بازی ۵ نارنجک در اختیار دارید. خشاب خود را نیز می‌توانید در مکان‌هایی که خود بازی تعبیه کرده است پر کنید. طراحی اسلحه‌ها به‌خوبی صورت گرفته است. البته لگد اسلحه‌ها هنگام شلیک به اندازه‌ای زیاد است که احتمالا در دقایق ابتدایی بازی، به‌سختی می‌توانید اسلحه خود را کنترل و به‌درستی نشانه‌گیری کنید.

هوش مصنوعی متوسط

هوش مصنوعی بازی هنوز جای کار زیادی دارد و در طول مراحل، چندان که باید دشمن‌ها نمی‌توانند شما را به چالش بکشند. نیرو‌های خودی هم که در بعضی مأموریت‌های بازی با شما همراه می‌شوند، چندان که باید از هوش مصنوعی بالایی بهره نمی‌برند و باید حسابی حواستان به آن‌ها باشد که خیلی زود به دست دشمن کشته نشوند. سیستم ذخیره‌سازی بازی خوب طراحی شده است و بازی سیو‌های به نسبت متعددی دارد. مانند برخی بازی‌ها نیست که شما را برای پیدا کردن محل سیو آزار دهد. درباره طراحی منوی بازی نیز باید گفت که یک سنگر با پرچم ایران و بی‌سیم پی‌آرسی ۷۷ است، که کاملا شما را به دوران دفاع مقدس خواهد برد. در واقع، منوی بازی در عین سادگی طراحی خوبی دارد.

صداگذاری و موسیقی

درباره صداگذاری جز صدای عبدالرضا و خلبانی که کنترل خواهید کرد، هیچ‌یک از شخصیت‌ها صداگذاری خوبی ندارند. صداگذاری اسلحه‌ها و انفجار‌ها نیز تعریف چندانی ندارد، اما موسیقی بازی خوب ساخته شده است و تناسبی جالب با روند گیم‌پلی دارد. درباره تنظیمات بازی هم باید گفت همانند منوی اصلی، ساده، اما جمع و جور و خوب است. سازندگان در بحث گرافیک به‌خوبی عمل کرده‌اند. اگرچه اجرای بازی با بالاترین حد افت فریم به همراه دارد، می‌توان گفت که گرافیک بازی در حالت متوسط و پایین هم خوب است. دقت به جزئیات دست شخصیتی که کنترل می‌کنید نیز قابل توجه است، اما طراحی چهره‌ها جز چهره خود عبدالرضا خیلی خوب نیست، نه بعثی‌ها، نه یاران خودی و نه منافقین. نورپردازی بازی نیز به‌خوبی انجام شده است، اما در مرحله تانک‌سواری و پیاده شدن از تانک، محیط کمی تاریک است. سازندگان می‌توانستند با نورپردازی بهتری در این فضاها، لذت بازی را برای بازیکن بیشتر کنند.

بازی خوبی که بدون نقص هم نیست

گیم‌پلی بازی به‌خوبی طراحی شده و به‌هیچ‌وجه خسته‌کننده نیست. در گیم‌پلی بازی نکته چشمگیری که وجود دارد این است که هنگامی که دست‌خالی یا با کلت در حال پیشروی هستید، سرعت شما بالا می‌رود. با حمل کلاشنیکف و ژ ۳ و سلاح تک‌تیرانداز سرعت شما متوسط می‌شود. با حمل سلاح آرپی‌جی نیز سرعت شما کم می‌شود. اما ضعف‌هایی نیز در گیم‌پلی دیده می‌شود. برای نمونه، باگ‌هایی در مرحله موتورسواری و باگی عجیب در مرحله تانک‌سواری هست که در صورت برخورد با تانکی دیگر، شنی‌های تانک روی تانک دیگر می‌افتد یا اینکه در آخر بازی و در مرحله بالگرد، با سختی زیادی مواجه هستید و نباید حتی یک تانک مشخص‌شده را هم جا بگذارید و نه از یاران خود عقب بیفتید و نه از آن‌ها جلو بزنید و حتما هم باید حواستان به تیربارچی‌ها و آرپی‌جی‌زن‌ها باشد تا هدف آن‌ها قرار نگیرید. در کل باید گفت که با گیم‌پلی بی‌نقصی طرف نیستیم. بازی دارای ۳ سطح آسان، سخت و متوسط است و شما می‌توانید بر اساس مهارت خود، بازی را در ۳ تا ۵ ساعت تمام کنید.