دکتر محمدرضا هدایتی مقدم
مدیر مرکز تحقیقات عفونت های منتقله از خون جهاد دانشگاهی استان
شاید درباره ویروس «HTLV» چیز‌هایی شنیده باشید، شاید هم نه! ویروسی که شایع منطقه ماست و به معنای ویروس انسانی علاقه‌مند به سلول‌های لنفی تی است. دونوع دارد و شیوع
نوع یک آن (HTLV-۱) جهانی است. برآورد می‌شود حدود ۱۰ میلیون نفر در سراسر این کره خاکی به آن مبتلا باشند. با این حال این عفونت در برخی مناطق نظیر شمال شرق کشور خودمان به صورت بومی وجود دارد.
عفونت (HTLV-۱) درمشهد، نیشابور، سبزوار و تربت حیدریه شیوع بیشتری دارد. هرچند فراوانی آن در سایر شهر‌های استان هنوز بررسی نشده، لازم است که دست کم ما مشهدی‌ها درباره نحوه انتقال این ویروس اطلاعات بیشتری داشته باشیم و آگاهانه‌تر با آن برخورد کنیم. نوع (HTLV-۲) این ویروس هم بیشتر در بین معتادان تزریقی اروپا و امریکا و برخی بومیان قاره امریکا شایع است.
انتقال ویروس (HTLV) از طریق شیرمادر، ترشحات جنسی و خون اتفاق می‌افتد و خوشبختانه امکان سرایت آن از طریق هوا، عطسه و سرفه، آب، غذا، دست دادن، بغل کردن، بوسیدن، توالت عمومی و استخر وجود ندارد. این ویروس ارتباطی به HIV یا همان ویروس ایدز ندارد. درواقع (HTLV) بسیار کم خطرتر از HIV است و بیشتر افراد درگیر با آن تا آخر عمر ویروس را بدون علامت و ابتلا به بیماری خاص ناشی از آن همراهی می‌کنند. در کمتر از ۵% افراد، ویروس خودش را با نوعی سرطان خون یا ناتوانی حسی حرکتی بروز می‌دهد که بسیار ناراحت کننده است.
عفونت (HTLV) را فقط می‌توان با آزمایش خون تشخیص داد. البته این آزمایش به همه توصیه نمی‌شود و فقط در افراد با سابقه خانوادگی یا داشتن سابقه رفتار‌های پرخطر مانند
اعتیاد تزریقی یا تماس جنسی محافظت نشده ضرورت دارد. هرچند مراجعه سالیانه به پزشک برای بررسی وضعیت بالینی فرد مبتلا به ویروس لازم است، درمان دارویی نه ضرورت دارد و نه تأثیر.
ضرورت توجه به این ویروس درحدی بوده است که از سال گذشته ۱۰ نوامبر مصادف با ۱۹ آبان، به عنوان روز جهانی (HTLV) نام گذاری شده است. شعار امسال این روز هم «زمانی برای مراقبت از HTLV» است که ما مشهدی‌ها باید آن را جدی‌تر بگیریم. اکنون وزارت بهداشت برنامه مشخصی برای مدیریت این ویروس در کشورمان ندارد، برای همین لازم است که خودمان برای پیشگیری از آن آگاهی بیشتری کسب و از برچسب زدن بیجا به مبتلایان به آن هم
پرهیز کنیم. برای کسب اطلاعات صحیح و علمی هم باید به پزشکانی مراجعه کنیم که در زمینه این ویروس فعالیت پژوهشی و آموزشی دارند.
نوع یک آن (HTLV-۱) جهانی است. برآورد می‌شود حدود ۱۰ میلیون نفر در سراسر این کره خاکی به آن مبتلا باشند. با این حال این عفونت در برخی مناطق نظیر شمال شرق کشور خودمان به صورت بومی وجود دارد.
عفونت (HTLV-۱) درمشهد، نیشابور، سبزوار و تربت حیدریه شیوع بیشتری دارد. هرچند فراوانی آن در سایر شهر‌های استان هنوز بررسی نشده، لازم است که دست کم ما مشهدی‌ها درباره نحوه انتقال این ویروس اطلاعات بیشتری داشته باشیم و آگاهانه‌تر با آن برخورد کنیم. نوع (HTLV-۲) این ویروس هم بیشتر در بین معتادان تزریقی اروپا و امریکا و برخی بومیان قاره امریکا شایع است.
انتقال ویروس (HTLV) از طریق شیرمادر، ترشحات جنسی و خون اتفاق می‌افتد و خوشبختانه امکان سرایت آن از طریق هوا، عطسه و سرفه، آب، غذا، دست دادن، بغل کردن، بوسیدن، توالت عمومی و استخر وجود ندارد. این ویروس ارتباطی به HIV یا همان ویروس ایدز ندارد. درواقع (HTLV) بسیار کم خطرتر از HIV است و بیشتر افراد درگیر با آن تا آخر عمر ویروس را بدون علامت و ابتلا به بیماری خاص ناشی از آن همراهی می‌کنند. در کمتر از ۵% افراد، ویروس خودش را با نوعی سرطان خون یا ناتوانی حسی حرکتی بروز می‌دهد که بسیار ناراحت کننده است.
عفونت (HTLV) را فقط می‌توان با آزمایش خون تشخیص داد. البته این آزمایش به همه توصیه نمی‌شود و فقط در افراد با سابقه خانوادگی یا داشتن سابقه رفتار‌های پرخطر مانند
اعتیاد تزریقی یا تماس جنسی محافظت نشده ضرورت دارد. هرچند مراجعه سالیانه به پزشک برای بررسی وضعیت بالینی فرد مبتلا به ویروس لازم است، درمان دارویی نه ضرورت دارد و نه تأثیر.
ضرورت توجه به این ویروس درحدی بوده است که از سال گذشته ۱۰ نوامبر مصادف با ۱۹ آبان، به عنوان روز جهانی (HTLV) نام گذاری شده است. شعار امسال این روز هم «زمانی برای مراقبت از HTLV» است که ما مشهدی‌ها باید آن را جدی‌تر بگیریم. اکنون وزارت بهداشت برنامه مشخصی برای مدیریت این ویروس در کشورمان ندارد، برای همین لازم است که خودمان برای پیشگیری از آن آگاهی بیشتری کسب و از برچسب زدن بیجا به مبتلایان به آن هم
پرهیز کنیم. برای کسب اطلاعات صحیح و علمی هم باید به پزشکانی مراجعه کنیم که در زمینه این ویروس فعالیت پژوهشی و آموزشی دارند.