ایران امام حسین (ع) در مکتب امام سجاد (ع)

ایران امام حسین (ع) پیروز است. نه فقط در میدان جنگ که در همه ساحت‌های زندگی باید شاهد این پیروزی باشیم. فتحی چنین تمام‌ساحتی نیازمند این است که مدام نسبت خود با امامت را با حساب‌و‌کتاب تعریف کنیم. ما به‌زیستن را هدف‌گذاری می‌کنیم و این اقتضا می‌کند زندگی‌آموز مکتب امامت باشیم. این معنای اتم شیعگی است.

آنچه بر سبیل احساس اشک می‌شود و از چشم‌ها فرومی‌بارد، گام اول عاشقی است. راه امامت را باید با معرفت پیمود. این هم ما را به این فهم می‌رساند که باید کلام امام را چراغ راه کرد و نظام‌سازی زندگی را جوری سامان داد که تحقق گفته‌های او باشد. این است که برای ما نسبت به امام تناسبی را تعریف می‌کند که ترجمه معرفت عملی است.

با این نگاه در شهادت امام سجاد (ع)، این حدیث را می‌خوانیم که می‌فرمایند:

اِعْـلَمُوا عِبـادَا... ِ اَنَّ اَهْـلَ الشِّرْکِ لایُنْصَبُ لَهُمْ اَلمَوازینَ وَلایُنْشَرُ لَهُم الدَّواوینَ وَاِنمّا یُحْشَرُونَ اِلى جَهَنـَّمَ زُمَرا وَاِنمّا نَصْبُ الْمَوازینَ وَ نَشْرُ الدَواوینَ لاَهِـلِ الاِسْلامِ.

بــنــدگــان خــدا! بــدانــیــد، به‌پاداشتن میزان و گشودن دیوان اعمال براى مشرکان نیست آنان دسته‌جمعى به‌سوى جهنّم محشور مى‌شوند. نصب میـزان و باز کـردن دفتر اعـمال ویژه اهل اسـلام است.

فکر می‌کنم این کلام معیار، ذهنیات خیلی از ما‌ها را اصلاح کند و به سمت عیارافزایی اعمال ببرد. خیلی‌هایمان گمان می‌کنیم آن حساب‌و‌کتاب دقیق برای ما که خود را مرید و محب اهل بیت می‌دانیم نیست که برای دیگران است. شاید همین هم برخی از ما را بر معاصی جسور می‌کند. حکایتمان می‌شود همان که حاجب بروجردی در قصیده‌ای زیبا در مدح حضرت امیرالمومنین، علی (ع) سرود و پندار خود را در این شاه‌بیت به رخ کشید که:

حاجب اگر محاسبه حشر با علیست
من ضامنم که هر چه بخواهی گناه کن!‌

می‌گویند، همان شب در عالم رؤیا مولا علی‌بن‌ابیطالب (ع) به خواب ایشان آمده و فرمودند:‌ای حاجب! هم مصرع اول و هم مصرع دوم تو ایراد دارد. آن را چنین اصلاح کن.

حاجب یقین محاسبه حشر با علیست
شرم از رخ علی کن و کمتر گناه کن

لُب مطلب همین است. کمتر گناه کنیم. هر روز کمتر از دیروز. رسمی‌چنین است که تحقق درس امام را ظهوری احترام‌برانگیز می‌دهد. بدانیم که شفاعت، پارتی‌بازی نیست. شفای جان است تا در جهان به سیره اهل بیت (ع) عمل کنیم.

امام سجاد (ع) هشدارمان می‌دهند تا رفتار خود را اصلاح کنیم. حساب‌و‌کتاب در کار است. موی را از ماست می‌کشند. آن وقت است که دست تحسر برسر خواهیم زد، اما نخواهیم توانست از کس دیگری بنالیم که «ازماست که برماست» شرح حالمان خواهد بود. حدیث را دگر باره بخوانیم. به مصداق حدیث نبویِ حَاسِبُوا أَنْفُسَکُمْ قَبْلَ أَنْ تُحَاسَبُوا وَ زِنُوا قَبْلَ أَنْ تُوزَنُوا وَ تَجَهَّزُوا لِلْعَرْضِ اَلْأَکْبَرِ؛ خود را محاسبه کنید قبل از آنکه محاسبه شوید و خود را بسنجید قبل از آنکه سنجیده شوید و براى روز قیامت خود را آماده کنید.

بخوانیم و بدانیم و به همدیگر هم بگوییم حواسمان به حساب‌وکتاب باشد. چاره جلوگیری از بیچارگی فردا این است. به غفلت دچار شویم به کشیدن موی از ماست، هوشیارمان خواهند کرد، اما این هوشیاری جز دریغ نتیجه‌ای ندارد. همین امروز باید به اصلاح برخیزیم. اصلاح گفتار و رفتار و حتی پندار چه اگر پندار اصلاح نشود، اصلاح رفتار اتفاق نخواهد افتاد. گفتار شاید درگیر شرایط، چند روزی مصلحانه شود. نه، این چاره کار نیست. چاره بهترسازی همه جانبه است. فهم درست زمانه و زمینه‌هاست.

در ادامه حتما بخوانید مرزبان زبان خود باشیم

توجه داشتن به رویداد‌ها و روندهاست. این‌گونه می‌شود از لشکر دشمن هم سرباز و حتی ژنرال بیرون کشید چنان‌که امام حسین (ع)، حر را به جبهه خود آورد. نباید بگذاریم برخی افراد باز به تنظیم کارخانه مخالف‌سازی برگردند. باید پای کار وطن ماند. باری ایران امام حسین (ع) همیشه پیروز است. ایرانیان امام حسینی هم باید با اصلاح سبک زندگی، این پیروزی را به تعداد جمعیت نودمیلیونی خود تکرار کنند. این است که به زندگی، به تاریخ، به هویت ما برکت می‌دهد.