نگاهی به پدیده دورریز مواد غذایی که کشور ما دراین باره رکورددار است

ملیحه ابراهیمی  | شهرآرانیوز؛ برای چند نفرمان تا امروز اتفاق افتاده است که وقتی در یخچال را باز می‌کنیم و قصد داریم داخل آن را نظافت کنیم، یک حساب سرانگشتی کنیم که چه مقدار مواد غذایی فاسد را داخل سطل زباله می‌ریزیم؟ دورریز مواد غذایی علاوه بر هزینه‌های هنگفت برای محیط زیست، هزینه اقتصادی بالایی نیز به سبد خانوار وارد می‌کند به ویژه در شرایطی که نرخ مواد غذایی افزایش یافته است. دور ریختن مواد غذایی به نوعی اسراف است که آیه صریح قرآن به آن اشاره مستقیم دارد. خداوند در آیه ۳۱ سوره اعراف می‌فرماید: بخورید و بیا شامید، اما اسراف نکنید.

 

اولین قدم را باید هنگام خرید مواد غذایی برداریم. بهتر است به جای آنکه از سر تفریح به خرید برویم، قبل از هر اقدامی فهرستی از مواد غذایی‌ای که به آن‌ها احتیاج داریم تهیه کنیم.
از خرید مواد غذایی غیرضرور برای نمونه بر اساس نوع بسته بندی، رنگ و شکل محصول خودداری کنیم.
وعده‌های خرید را زیاد و حجم خرید را کاهش دهیم.

 

به تاریخ تولید و به ویژه اتقضای مواد توجه کافی داشته باشیم. هرچه فرصت اتقضا بیشتر باشد موادغذایی کمتر حیف و میل می‌شود.
درباره نحوه نگهداری مواد غذایی آگاهی پیدا کنیم. این آگاهی با یک جست وجوی ساده در اینترنت یا استفاده از تجربیات دیگران به دست می‌آید.

 

مرتب کردن و سامان دهی یخچال را جزو کار‌های مهم خانه داری بدانیم. در این مرحله می‌توان تا قبل از فاسد شدن، مواد غذایی خوب و بد را تفکیک و جداسازی کرد.

 

از جمله اقداماتی که می‌توان با مواد غذایی اضافه انجام داد این است: منجمد یا خشک کردن، ترشی یا شوری انداختن، تهیه کنسرو، لواشک درست کردن (ویژه میوه‌های در آستانه خراب شدن).

 

استفاده بهینه و احیای غذا‌های مانده یکی دیگر از روش‌های جلوگیری از دور ریختن مواد غذایی است. برای نمونه، می‌توان یک وعده غذایی را به مصرف غذا‌های مانده اختصاص داد یا با خلاقیت و ترفند‌های آشپزی، پای غذا‌های دیگری مثل آش یا سوپ را وسط کشید و از شر باقی مانده غذا‌ها خلاص شد.
همگی می‌دانیم که رستوران‌ها ادامه غذای مشتریان را یک راست داخل سطل زباله می‌ریزند. پس بهتر است به جای نگرانی از نگاه اطرافیان، باقی مانده غذای خود را در ظرفی بریزیم و همراه خود به منزل ببریم و در یک وعده غذایی از آن استفاده کنیم.

 

گاهی یک مقدار ناچیز غذای دست خورده که تصور می‌رود بهتر است در سطل زباله ریخته شود یک وعده غذایی یک حیوان گرسنه را تأمین می‌کند، از پرندگان گرفته تا گربه‌ها و حتی سگ‌های ولگرد در حاشیه شهرها.
گاهی باید فرهنگ را تغییر داد. برای نمونه، بعد از هر مهمانی می‌توان با باقی مانده مواد غذایی قابل استفاده سری به خیریه‌ها و برخی آسایشگاه‌ها زد و مواد غذایی را به آن‌ها تحویل داد تا به مصرف بهینه برسند.

در ایران به ازای هر شهر سالانه ۳۷۵ کیلوگرم مواد غذایی دور ریخته می‌شود.

مجموع حجم دورریز غذایی ایران سالانه ۳۵ میلیون تن است (معادل غذای ۱۵ میلیون گرسنه) این حجم غذای هدررفته معادل است با:
۱- ۱۹۸ میلیون کیلومتر از اراضی کشاورزی کره زمین
۲- مساحت کل کشور مکزیک
۳- مصرف ۱۷۳ میلیارد مترمکعب آب شیرین
۴- ۲۸ میلیون تن کود شیمیایی
۵-تولید ۵۶۰ متر مکعب گاز گلخانه‌ای

 

ایران معادل ۱۰ کشور اروپایی دورریز مواد غذایی دارد.

 

بر اساس گزارش‌های سازمان خوار و بار جهانی (فائو) سالانه بیش از یک میلیارد و ۶۰۰ میلیون تن مواد غذایی دور ریخته می‌شود که بخش عمده آن‌ها قابل مصرف است.

 

*در جهان ۹۰۰ میلیون گرسنه وجود دارد. اگر دورریز‌های غذایی جهان را جمع کنیم، گرسنگی تا ۹۰ درصد ریشه کن می‌شود.

 

*نان، برنج و میوه بیشترین دورریز در کشور ما هستند.